Wyspy Jońskie

Z Wikipedii

Wyspy Jońskie (gr. Ιόνια νησιά) - archipelag na Morzu Jońskim, wzdłuż zachodnich wybrzeży Grecji oraz region administracyjny Republiki Greckiej ze stolicą w Korfu. Powierzchnia regionu wynosi 2307 km², liczba mieszkańców sięga 220 tysięcy (2005).

Spis treści 1 Wyspy 2 Prefektury 3 Historia 4 Zobacz też

[edytuj] Wyspy

W skład archipelagu wchodzą następujące wyspy:

• Kefalinia (781 km²)
• Korfu (641 km²)
• Zakintos (402 km²)
• Leukada (302 km²)
• Itaka (96 km²)
• Paksos (19 km²)

oraz kilka pomniejszych wysepek u zachodnich wybrzeży Grecji, m.in. Kalamos, Kastos, Skorpios, Antipaksos, Meganisi, Pandikonisi. Do archipelagu zalicza się też wyspę Kithirę oraz wyspeki Antikithirę i Elafonisos, położone u południowo-wschodnich wybrzeży Peloponezu. Wyspy te należą jednak do prefektury Pireus w regionie administracyjnym Attyka.

[edytuj] Prefektury

Region administracyjny Wyspy Jońskie dzieli się na następujące prefektury:

• Kerkira ze stolicą w Korfu
• Kefalinia ze stolicą w Argostolionie
• Leukada ze stolicą w Lefkas
• Zakintos ze stolicą w Zakintos

[edytuj] Historia

W latach 1267-1386 należały do Królestwa Sycylii. W 1386 podbiła je Republika Wenecka. W 1797 włączone do Francji. W 1800 utworzono tu Republikę Siedmiu Wysp pod protektoratem rosyjsko-tureckim. W 1807 zwrócono wyspy Francji (od 1809 w składzie Prowincji Iliryjskich. W 1810 Wyspy Jońskie przejęła pod kontrolę Wielka Brytania. W 1815 Wyspy Jońskie stały się niepodległą republiką pod częściowym protektoratem Wielkiej Brytanii. W 1864 republikę włączono do Grecji.

[edytuj] Zobacz też

• Cyklady
• Dodekanez
• Jonia
• Sporady
• Wyspy Grecji
• Wyspy Sarońskie

To jest tylko zalążek artykułu związanego z Grecją. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.