Zbigniew Jaśnikowski
Z Wikipedii
| Zbigniew Jaśnikowski | |
| Państwo |  Polska |
| Data i miejsce urodzenia | 12 maja 1955 |
| Tytuł szachowy | mistrz międzynarodowy (1981) |
| Ranking | 2403 (01.01.2008) |
| Miejsce w kraju | 66 |
Zbigniew Jaśnikowski (ur. 12 maja 1955 roku) – polski szachista, mistrz międzynarodowy od roku 1981.
W roku 1976 zadebiutował w finale mistrzostw Polski (rozegranym systemem szwajcarskim) w Bydgoszczy, zajmując dobre XIII miejsce w stawce 63 zawodników. Do roku 1992 jeszcze dziesięciokrotnie uczestniczył w finałach mistrzostw kraju, największy sukces odnosząc w roku 1990 w Warszawie, kiedy to (po dogrywce z Włodzimierzem Schmidtem i Pawłem Stempinem) zdobył brązowy medal.
Pierwszy poważne sukcesy osiągnął w roku 1980, zwyciężając w Prisztinie oraz zajmując III miejsce w międzynarodowym turnieju we Wrocławiu. W roku 1987 zwyciężył w otwartym turnieju w Warszawie (przed Pavlem Blatnym), w 1988 - w Esbjergu (The North Sea Cup, turniej B), zaś w latach 1989 i 1990 dwukrotnie triumfował w Aarhus. W roku 1990 zwyciężył również w Taastrup (turniej B), zaś w kolejnym – w Vanlose. Jednym z jego ostatnich sukcesów było zwycięstwo w Berlinie w roku 1999[1].
Reprezentował Polskę na dwóch olimpiadach szachowych: w Salonikach (1988) oraz w Nowym Sadzie (1990), łącznie zdobywając 6½ pkt w 11 partiach. W roku 1989 wystąpił także na drużynowych mistrzostwach Europy w Hajfie[2].
Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 stycznia 1994 roku, posiadał wówczas 2475 punktów i zajmował szóste miejsce wśród polskich szachistów. Od roku 2000 bardzo rzadko występuje w turniejach szachowych[3].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Wyniki z lat 1976 - 1999: ChessBase Megabase 2007
- ↑ OlimpBase
- ↑ Ergebnis von Eloabfrage: Jasnikowski, Zbigniew
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Zbigniew Jaśnikowski – wybrane partie szachowe
- (en) Zbigniew Jaśnikowski – karta na stronie FIDE
