Zdzisław Czeszejko-Sochacki
Z Wikipedii
Zdzisław Czeszejko-Sochacki (ur. 10 kwietnia 1927 w Rokitnie na Wołyniu, zm. 24 maja 2002 w Warszawie) - prof. zw. dr hab. nauk prawnych, specjalista w dziedzinie prawa konstytucyjnego, adwokat (1953-1993), radca prawny (1951-1969), Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej (1972-1981) poseł na Sejm PRL VIII kadencji, ambasador Polski w Konfederacji Szwajcarskiej (1986-1990), sędzia Trybunału Konstytucyjnego (1993-2001).
Urodził się 10 kwietnia 1927 w Rokitnie na Wołyniu. Studiował prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu studiów w 1951 odbywał aplikację sądową w Opolu. W 1953 zdał egzamin adwokacki i rozpoczął praktykę adwokacką. Od 1951 do 1969 także radca prawny.
Stopień naukowy doktora nauk prawnych uzyskał w 1974, a doktora habilitowanego w 1988. Profesor zwyczajny od 1998. Prowadził pracę naukową i dydaktyczną na Uniwersytecie Opolskim, Wyższej Szkole Biznesu i Administracji w Warszawie, a także od 1996 do końca życia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (Zakład Prawa Konstytucyjnego).
Pełnił kolejno funkcje sekretarza, wicedziekana i dziekana Rady Adwokackiej w Opolu w latach 1953-1967. Od 1967 do 1970 sekretarz Rady Adwokackiej w Warszawie, a od 1970 do 1972 dziekan tej Rady. Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej w latach 1972-1981.
Członek Zrzeszenia Prawników Polskich, Prezes Zarządu Głównego ZPP w latach 1981-1985. Wiceprezydent Międzynarodowego Zrzeszenia Prawników Demokratów (1981-1985) oraz członek-założyciel Polskiego Towarzystwa Legislacji (od 1998 członek zarządu).
Wybrany w 1993 na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Funkcję pełnił do 1 grudnia 2001, kiedy to przeszedł w stan spoczynku. Na początku 2002 powołany do składu Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów.
Zmarł 24 maja 2002 w Warszawie.
Jego dorobek naukowy stanowi prawie 40 monografii i studiów z zakresu adwokatury, prawa sądowego, konstytucyjnego i parlamentarnego, a także teorii i praktyki prawodawstwa. Autor ponad 100 artykułów i publikacji naukowych z dziedziny prawa.
Wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi, w tym 2 grudnia 2001 Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Od 1949 roku tajny współpracownik organów bezpieczeństwa Polski Ludowej o pseudonimie "Lech"[1]
[edytuj] Bibliografia
- Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Sądownictwo konstytucyjne w Polsce na tle porównawczym, Warszawa 2003, Biuro Trybunału Konstytucyjnego, ISBN 83-87515-28-0
Przypisy
- ↑ Piotr Pałka (Rzeczpospolita Nr 109/2007): Sędzia we własnej sprawie (pl). 2007-05-11 11.05.07. [dostęp 16 maja 2008].