Zdzisław Kawecki
Z Wikipedii
Jeździectwo | ||
Srebro |
1936 Berlin |
WKKW drużynowo |
Zdzisław Szczęsny Kawecki herbu Gozdawa (ur. 21 maja 1902 w Husiatynie, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) - rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, srebrny medalista olimpijski w jeździectwie.
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Uczęszczał do gimnazjów w Husiatynie, Wiedniu i Kołomyi. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1921 w Stanisławowie. Od 1918 był w POW, a od czerwca 1919 do śmierci w Wojsku Polskim.
Służył kolejno w: 18 Pułku Ułanów, 26 Pułku Ułanów (szwadron KOP), 10 Pułku Strzelców Konnych, Centrum Wyszkolenia Kawalerii (był instruktorem jazdy konnej) i w 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich.
Od lat dwudziestych był cenionym jeźdźcem. Wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie 1936 we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego, gdzie indywidualnie zajął 18. miejsce, a w drużynie zdobył srebrny medal (wraz z Sewerynem Kuleszą i Henrykiem Leliwą-Roycewiczem). Ukończył WKKW pomimo złamania dwóch żeber podczas krosu. Startował na koniu "Bambino".
W kampanii wrześniowej walczył w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w stopniu rotmistrza.
Wzięty do niewoli radzieckiej został zamordowany w Katyniu.
[edytuj] Awanse
- podporucznik - 25 listopada 1920
- porucznik - 1923
- rotmistrz - 1938 (?)