Seweryn Kulesza
Z Wikipedii
Jeździectwo | ||
Srebro |
1936 Berlin |
WKKW drużynowo |
Seweryn Roman Kulesza (ur. 23 października 1900 w Radomiu, zm. 14 maja 1983 w Los Angeles) - oficer Wojska Polskiego, srebrny medalista olimpijski w jeździectwie.
Ukończył Gimnazjum Męskie im. Mikołaja Reja w Warszawie (matura z 1920). Od 9 grudnia 1918 służył w Wojsku Polskim. Walczył w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej w składzie 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. od 1923 służył w 10 Pułku Strzelców Konnych. W 1929 ukończył kurs sportu konnego w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, gdzie był następnie instruktorem jazdy w latach 1931-1936. Od 1937 był dowódcą szwadronu zapasowego 7 Pułku Ułanów Lubelskich.
Był jednym z czołowych jeźdźców polskich w latach 30. XX wieku. Startował w Igrzyskach Olimpijskich w 1936 w Berlinie we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego, gdzie indywidualnie zajął 21. miejsce, a drużynowo (wraz ze Zdzisławem Kaweckim i Henrykiem Leliwą-Roycewiczem) zdobył srebrny medal olimpijski. Dosiadał na Igrzyskach konia "Tośka".
Kulesza był mistrzem Polski w WKKW w 1936 i 1937, a także w ujeżdżaniu w 1937. Był też wicemistrzem w 1936, a także brązowym medalistą, zarówno w ujeżdżaniu, jak i w WKKW w 1934.
Wziął udział w kampanii wrześniowej jako dowódca szwadronu w 7 Pułku Ułanów Lubelskich ( w stopniu majora). Otrzymał order Virtuti Militari 5. klasy. Wzięty do niewoli niemieckiej, przebywał w Oflagu VII A Murnau . Po wyzwoleniu w 1945 pozostał na Zachodzie. Zajmował się szkoleniem jeźdźców (m. in. reprezentacji Irlandii i Belgii). Zmarł w 1983 w Los Angeles.
[edytuj] Awanse:
- 1920 - podchorąży
- 1921 - podporucznik
- 1923 - porucznik
- 1933 - rotmistrz
- ? - major
[edytuj] Link zewnętrzny:
Sylwetka w portalu olimpijskim PKOl