Adam z Wągrowca
Z Wikipedii
Adam z Wągrowca (zm. 27 sierpnia 1629) - polski organista, kompozytor, zakonnik-cysters, należący do klasztoru cystersów w Wągrowcu. Pochodził z Margonina na Pałukach. Za życia cieszył się opinią wybitnego muzyka i świetnego organisty; 17 marca 1620 był zaproszony wypróbować nowe organy w katedrze gnieźnieńskiej. W żmudzkich Krożach na Litwie zachowała się tabulatura organowa (ok. 1618), zawierająca ponad 20 jego utworów.
Jako kompozytor Adam z Wągrowca reprezentował tradycje włoskiego renesansu i wczesnego baroku; jego utwory organowe są bliskie stylistycznie kompozycjom Girolamo Frescobaldiego. Jako pierwszy w Europie (a więc i na świecie) zastosował w notacji utworu organowego osobną (trzecią) pięciolinię dla zapisu partii wykonywanej nogami na klawiaturze pedałowej organów.
Kompozytorzy baroku: Benedykt Cichoszewski • Grzegorz Gerwazy Gorczycki • Adam Jarzębski • Marcin Mielczewski • Bartłomiej Pękiel • Stanisław Sylwester Szarzyński • Damian Stachowicz • Mikołaj Zieleński • Marcin Józef Żebrowski
Drukarze: Jan Aleksander Gorczyn • Marcin Filipowski • Szarfenbergowie
Teoretycy: Jan Aleksander Gorczyn • Marianna Moszyńska
Budowniczowie instrumentów: Grobliczowie (lutnicy) • Matthäus Brandtner • Jan Głowiński • Nitrowscy • Józef Sitarski • Stanisław Studziński (organmistrze)
Obcokrajowcy działający w Polsce: Johann Adolf Hasse • Tarquinio Merula • Marco Scacchi
Zobacz też: Monogramiści • Tabulatury organowe • Kapela Rorantystów • Opera władysławowska
Inne sztuki: Architektura • Literatura
<<Renesansowa muzyka polska<< • >>Muzyka polska okresu klasycyzmu>>
