Ashley Cole

Z Wikipedii

Ashley Cole
Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1981 Whitechapel, Anglia
Pseudonim	Ash, Cashley
Pozycja	Obrońca
Wzrost	172 cm
Waga	68 kg
Informacje klubowe
Obecny klub	Chelsea F.C.
Numer	3
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
2000-2006 2000 2006-	Arsenal Londyn Crystal Palace (wypożyczenie) Chelsea Londyn	228 (9) 14 (1) 45 (1)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
2000-2001 2001-	Anglia U-21 Anglia	4 (1) 62 (0)

Ashley Cole (urodzony 20 grudnia 1981 w Whitechapel, Anglia) - angielski piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy, podstawowy zawodnik reprezentacji Anglii oraz klubu piłkarskiego Chelsea F.C. Cole jest uważany za jednego z najlepszych lewych obrońców na świecie z powodu swojej szybkości oraz zdolności ofensywnych, które pozwalają mu nie tylko skutecznie bronić, ale także wspomagać ofensywnych zawodników^{[potrzebne źródło]}.

Spis treści 1 Kariera klubowa 1.1 Arsenal 1.2 Transfer do Chelsea 1.3 Występy w Chelsea 2 Kariera reprezentacyjna 3 Życie prywatne

[edytuj] Kariera klubowa

[edytuj] Arsenal

Cole jest wychowankiem Arsenalu, w którym rozpoczął piłkarską karierę jako nastolatek. Profesjonalny kontrakt podpisał z klubem 25 lutego 2000 roku. Zanim udało mu się przebić do pierwszej drużyny Arsenalu, spędził jeden sezon na wypożyczeniu w drużynie Crystal Palace, gdzie rozegrał 14 meczów ligowych i strzelił jednego gola, w meczu przeciwko Blackburn Rovers. Po powrocie z wypożyczenia w jesieni 2000 roku Cole szybko został podstawowym zawodnikiem jedenastki Arsenalu z powodu kontuzji Brazylijczyka Sylvinho. Udane występy młodego piłkarza pozwoliły mu na stałe zastąpić Brazylijczyka na lewej obronie. Jako piłkarz Arsenalu dwukrotnie sięgał po puchar Premier League (w 2002 i 2004 roku) oraz trzy razy zdobył FA Cup (W 2002, 2003 i 2005 roku). Sezon 2005/2006 nie był dla piłkarza szczęśliwy. Większość czasu spędził lecząc kontuzję. Mimo to, zdołał powrócić na mecz Finału Ligi Mistrzów przeciwko Barcelonie, który Arsenal przegrał wynikiem 1:2.

Dla Arsenalu Cole wystąpił w sumie 228 razy, strzelając 9 goli.

[edytuj] Transfer do Chelsea

W 2005 roku, bez poinformowania włodarzy Arsenalu, Cole spotkał się działaczami Chelsea w sprawie ewentualnego transferu do tego klubu. Z powodu tego niewłaściwego posunięcia został on ukarany grzywną w wysokości £100 000 przez władze Premier League. Złożona przez Cole'a apelacja nie zmieniła wyroku skazującego, jednak zmniejszyła kwotę grzywny do £75 000. Oprócz Cole'a ukarany został także klub Chelsea (kara w wysokości £300 000) oraz trener José Mourinho (kara w wysokości £200,000, w wyniku apelacji zredukowana do £75 000).

W autobiografii Cole ostro zaatakował włodarzy Arsenalu, zarzucając im, że w tej trudnej dla niego sytuacji potraktowali go jak "kozła ofiarnego" i "rzucili go na pożarcie rekinom", nie udzielając mu wsparcia. Ponadto w publicznym wystąpieniu piłkarz wyraził chęć opuszczenia Arsenalu.

28 lipca, vice-przewodniczący Arsenalu David Dein potwierdził, że Arsenal i Chelsea są blisko sfinalizowania transferu Cole'a. Piłkarz podpisał kontrakt z Chelsea 31 sierpnia, w ostatnich godzinach przed oficjalnym zamknięciem okna transferowego. W rozliczeniu za piłkarza Arsenal otrzymał £5 000 000 oraz Williama Gallasa. Cole po opuszczeniu Arsenalu został znienawidzony przez kibiców Arsenalu, którzy zarzucili mu "sprzedajność" i "brak honoru". W meczach ligowych Chelsea z Arsenalem piłkarz stał się celem werbalnych ataków kibiców z Emirates Stadium^{[potrzebne źródło]}.

[edytuj] Występy w Chelsea

Pierwszym występem Cole'a w nowych barwach był mecz Chelsea z Charltonem 9 września, gdzie pojawił się jako zmiennik Wayne'a Bridge'a. Ashley szybko został podstawowym zawodnikiem jedenastki Chelsea.

31 stycznia 2007 roku, Cole ucierpiał w wyniku kontuzji kolana w meczu ligowym przeciwko Blackburn Rovers. Piłkarz zdołał powrócić na boisko pod koniec sezonu 2006/2007, rozgrywając 12 minut w meczu finałowym FA Cup przeciwko Manchesterowi United na Wembley.

Swój najlepszy występ dla Chelsea w debiutanckim sezonie Ashley Cole zaliczył w meczu z Manchesterem United na Old Trafford, gdzie udawało mu się przez całe 90 minut zatrzymywać ataki skrzydłowego Manchesteru Cristiano Ronaldo. Mecz zakończył się remisem 1:1.

21 maja 2008 roku, brał udział w finale Ligi Mistrzów z Manchesterem United, przegranym przez Jego drużynę 1:1 (w karnych 6:5 dla United).

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

Cole jest podstawowym zawodnikiem reprezentacji Anglii, w której debiutował 28 marca 2001 roku w meczu przeciwko Albanii. Swój kraj reprezentował także na Mistrzostwach Świata w 2002 i 2006 roku oraz na Mistrzostwach Europy w 2004 roku, gdzie został zaliczony do jedenastki najlepszych graczy turnieju. Mimo wielu udanych występów dla reprezentacji, nie zdobył w niej jak na razie żadnego gola (na dzień 18 sierpnia 2007 roku).

Ashley ma także na koncie występy w drużynach młodzieżowych reprezentacji Anglii. Grał między innymi na młodzieżowych mistrzostwach świata drużyn do lat dwudziestu w 1999, ponadto wystąpił czterokrotnie w drużynie angielskiej do lat 21, zdobywając jednego gola.

[edytuj] Życie prywatne

W 2005 roku Cole zaręczył się z Cheryl Tweedy, członkinią brytyjskiego zespołu Girls Aloud. Para wzięła ślub 15 lipca 2006 roku w rezydencji Wrotham. Obecnie Ashley i Cheryl mieszkają w posiadłości w Hampstead. Ciekawostką jest to, że dom wcześniej należał do Patricka Vieiry, który przez długi czas był klubowym kolegą Cole'a^{[potrzebne źródło]}.

W 2006 roku Ashley Cole pozwał gazety News of The World i The Sun, po tym, jak wydrukowały one artykuł sugerujący, jakoby piłkarz wziął udział w "homoseksualnej orgii". Mimo, że Cole nie został w tym artykule wymieniony z nazwiska to zniekształcone zdjęcie piłkarza umieszczone przy artykułach jednoznacznie sugerowały jakoby to właśnie lewy obrońca Chelsea był uczestnikiem orgii. W konsekwencji procesu sądowego obie gazety wycofały się ze swoich oskarżeń oraz zapłaciły Cole'owi nieujawnioną dotąd kwotę odszkodowania.

W ostatnim czasie Cole wydał autobiografię zatytułowaną My Defence ("Moja obrona"), która w pierwszych sześciu tygodniach po wydaniu została sprzedana w ilości zaledwie 4 000 kopii. Książka ta stała się także obiektem krytyki Jensa Lehmanna, który wyraził wątpliwości, co do sensu wydawania autobiografii przez niespełna 26 letniego piłkarza.