Bitwa nad rzeką Bathys

Z Wikipedii

Wyprawy krzyżowe Bitwy Łacinników

I:Nikea • Doryleum • Antiochia • Jerozolima • Askalon II:Bathys • Al-Kadmus • Al-Mazza • Damaszek • Tortosa III:Akka • Ikonium • Arsuf • Al-Chuwajlifa • Jaffa IV:Zara • Konstantynopol V:Damietta VI:Damietta VII:Damietta • Al-Mansura • Fariskur • Al-Bahr as Saghir • Al-Abbasa Bitwy Łacinników: Tyzin • Azaz • Cresson • Hab • Harran • Hims • Hittin • Harbijja • Inab • Krwawe Pole • Manbidżu • Merzifon • Montgisard • Sarmin • Aleksandria

Bitwa nad rzeką Bathys zwana też drugą bitwą pod Doryleum miała miejsce w r. 1147 podczas drugiej wyprawy krzyżowej (1147-1149). Była to największa klęska wojsk chrześcijańskich w trakcie całej wyprawy.

W krucjacie udział wzięły wojska niemieckie króla Konrada III oraz francuskie króla Ludwika VII.

Jako pierwsze do Ziemi Świętej dotarły wojska niemieckie, które rozdzieliły się na dwa ugrupowania. W dniu 25 października 1147 r. wojsko Konrada stanęło nad rzeką Bathys w pobliżu Doryleum, niedaleko miejsca, gdzie przed pół wiekiem krzyżowcy odnieśli walne zwycięstwo nad muzułmanami. W pewnym momencie na wykończonych długim marszem krzyżowców uderzyła cała armia seldżucka. Piechurzy niemieccy zostali całkowicie zaskoczeni atakiem tureckim. Doszło do masakry, w której Konrad utracił prawie 9/10 swojej armii. Wraz z garstką ocalałych Konrad wycofał się pod osłoną nocy do Nikei, a nieliczni Niemcy którzy przeżyli bitwę połączyli się z wojskami francuskimi Ludwika.

Klęska Konrada uniemożliwiła chrześcijanom odbicie zajętych miast w Ziemi Świętej i przyczyniła się w pewnym stopniu do porażki drugiej krucjaty.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z bitwą. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.