Bitwa pod Harran
Z Wikipedii
| Bitwa pod Harran Wyprawy krzyżowe |
|||||||||||||||||
| Data | 7 maja 1104 | ||||||||||||||||
| Miejsce | okolice Harran | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo Seldżuków | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Wyprawy krzyżowe Bitwy Łacinników |
|---|
|
I:Nikea • Doryleum • Antiochia • Jerozolima • Askalon |
Bitwa pod Harran rozegrana 7 maja 1104 była jedną z pierwszych większych bitew pomiędzy nowymi państwami chrześcijańskimi na wschodzie (Księstwo Antiochii, Hrabstwo Edessy), a Turkami Seldżuckimi.
W 1104 r., kiedy Turcy naruszyli granice Edessy, Baldwin II wezwał na pomoc Antiochijczyków Boemunda I i Tankreda. Boemund i Tankred wyruszyli z Antiochii do Edessy po połączeniu sił z Baldwinem i Joscelinem, udali się w kierunku odległego o ok. 20 km Harran. Towarzyszyli im: Bernard z Walencji łaciński patriarcha Antiochii, Daimbert z Pizy łaciński patriarcha Jerozolimy oraz Benedykt arcybiskup Edessy. Mieszkańcy Harran cierpieli głód i szybko się poddali.
Boemund i Baldwin rozpoczęli dyskusję nad tym, kto powinien przejąć kontrolę w mieście. W międzyczasie pojawiła się armia seldżucka, która miała przełamać oblężenie. Seldżucy, dowodzeni przez Jerkermisza (Dżikirmisza) z Mosulu i Sukmana z Mardin, podzielili się na dwie grupy. Jedna miała odciągnąć krzyżowców od miasta bądź wciągnąć ich w bitwę, a druga dostarczyć żywność do miasta. Nieporozumienia między Baldwinem a Boemundem doprowadziły do praktycznego rozwiązania sojuszu. Baldwin i Joscelin z Edesseńczykami zostali na lewym skrzydle, a Boemund i Tankred z Antiocheńczykami na prawym.
Edesseńczycy rozpoczęli uderzenie. Zostało ono jednak rozbite, a Baldwin i Joscelin wyrwali się konno z pola bitwy, lecz zostali złapani w czasie przeprawy przez rzekę i dostarczeni Jerkermiszowi. Antiocheńczycy ponosząc niewielkie straty wycofali się do Edessy. Boemund nawet nie myślał o zapłaceniu okupu za Baldwina, zamiast tego wyznaczył Tankreda regentem Edessie.
Bitwa była jedną z pierwszych porażek krzyżowców, i pomogła muzułmanom uwierzyć, że można ich pokonać. Na bitwie skorzystało też Bizancjum, które zajęło część Antiochii, odbiło Latakię i Cylicję. Wiele miast Antiochii powstało przeciw władzy Księstwa i zostało opanowanych przez Muzułmanów z Aleppo. To spowodowało, że Boemund udał się do Włoch, żeby zaciągnąć więcej wojska ustanawiając Tankreda regentem w Antiochii.
