Oblężenie Zary
Z Wikipedii
Oblężenie Zary IV wyprawa krzyżowa |
|||||
Data | 13-24 listopada, 1202 | ||||
Wynik | zwycięstwo krzyżowców | ||||
Terytorium | Dalmacja | ||||
|
Wyprawy krzyżowe Bitwy Łacinników |
---|
I:Nikea • Doryleum • Antiochia • Jerozolima • Askalon |
Oblężenie Zary (hr. Zadar) (13-24 listopada, 1202) pierwsza bitwa IV krucjaty i atak krzyżowców na chrześcijańskie miasto.
Armia krzyżowców przybyła do Wenecji latem 1202 roku, o wiele mniejsza niż się się spodziewano, i bez funduszy na zapłatę za transport, weneckiej flocie wynajętej do transportu wojsk przez morze Śródziemne. Doża Enrico Dandolo pomimo utraty wzroku i starości, wciąż ambitny, postanowił to wykorzystać, ponieważ Wenecja prowadziła intratną wymianę handlową z Egiptem, a jej potencjalny udział w krucjacie, mógłby zerwać ją na zawsze. Krzyżowcy zaakceptowali jego propozycję odroczenia opłaty za przewóz, w zamian za zdobycie razem z wojskami weneckimi dalmatyńskiego portu Zara, dawnej kolonię weneckiej, obecnie pod zwierzchnictwem króla Węgier od roku 1186. Ta część wojska krzyżowego, która zgodziła się spełnić żądanie Wenecjan, wypłynęła z Wenecji 8 października 1202 i 10 listopada tego roku dotarła na redę portu w Zadarze. Tutaj relacje kronikarzy się rozbiegają - Robert de Clari twierdzi, że miasto bez walki poddało się krzyżowcom i Wenecjanom, natomiast Gotfryd z Villehardouin szczegółowo opisał przebieg walk o Zadar. Tak więc według niego oblężenie zaczęło się 13 listopada, a zakończyło 24 listopada 1202 zdobyciem miasta przez krzyżowców i Wenecjan. Atak na Zadar potępił papież, ekskomunikując krzyżowców. Niedługo później, na ich prośbę, udzielił im rozgrzeszenia, ale tylko Frankom - Wenecjanie pozostali ekskomunikowani, co wytworzyło kuriozalną sytuację, w której część krzyżowców była wyłączona z Kościoła. Uznając ryzyko zimowej żeglugi za zbyt wielkie, zwycięskie wojska pozostały na zimę w Zadarze. Natomiast flota flandryjska pod wodzą Jana z Nesle zimowała w Marsylii.