Bitwa pod Arsuf
Z Wikipedii
Bitwa pod Arsuf III wyprawa krzyżowa |
|||||||||||||||||
Obraz przedstawiający bitwę pod Arsuf autorstwa Eloi Firmin Felona |
|||||||||||||||||
Data | 7 września 1191 | ||||||||||||||||
Miejsce | na północ od Arsuf | ||||||||||||||||
Wynik | zwycięstwo wojsk chrześcijańskich | ||||||||||||||||
Terytorium | Ziemia Święta | ||||||||||||||||
|
Wyprawy krzyżowe Bitwy Łacinników |
---|
I:Nikea • Doryleum • Antiochia • Jerozolima • Askalon |
Bitwa pod Arsuf (7 września 1191 r.) miała miejsce podczas III wyprawy krzyżowej do Ziemi Świętej (1187-1192).
Spis treści |
[edytuj] Podłoże
W roku 1187 Jerozolima została zdobyta przez muzułmanów pod wodzą Saladyna, a najświętsza relikwia chrześcijan - Ułamek Prawdziwego Krzyża - dostała się w ręce niewiernych. Papież Klemens III wezwał do krucjaty, która miała odzyskać Ułamek Prawdziwego Krzyża. Pierwszy na wezwanie odpowiedział cesarz niemiecki Fryderyk Barbarossa, zmarł jednak w trakcie drogi do Jerozolimy w 1189 r. Po nim do Ziemi Świętej wyruszyli król Anglii Ryszard I Lwie Serce oraz król Francji Filip II August. Król angielski w drodze do Jerozolimy krwawo rozprawił się z garnizonem Akki, wycinając w pień 2700 jeńców.
[edytuj] Bitwa
Krzyżowcy w sile 14 000 ludzi posuwali się powoli drogą przybrzeżną mając za sobą oddziały Saladyna. Saraceni atakowali posuwające się tabory chrześcijan, chcąc sprowokować ich do bitwy. Doszło do kilku utarczek, jednak król angielski unikał konfrontacji.
7 września 1191 roku Saladyn zdecydował się na ostateczny atak kilka kilometrów na północ od Arsuf. Ryszard ustawił swoją armię tyłem do morza. Przed rycerstwem na koniach rozstawił piechotę i łuczników, na prawej flance stali templariusze a na lewej joannici - najsłynniejsze zakony rycerskie. Pomiędzy nimi stanęli kawalerowie francuscy, flamandzcy i frankijscy.
Saraceni poszli do natarcia przed południem, na chrześcijan ruszyły falowe ataki lekkozbrojnej piechoty murzyńskiej i beduińskiej, które nie wyrządziły zakutym w stalowe zbroje chrześcijanom żadnej szkody. Następnie na Europejczyków uderzyła kawaleria turecka uzbrojona w szable i topory. Najsilniej muzułmanie uderzyli na szpitalników i oddziały franków, te jednak nie ustąpiły z pola. Za każdym razem Ryszard ustawiał w szyku swoich łuczników którzy zasypywali przeciwnika gradem strzał. W końcu szpitalnicy nie wytrzymali wykonując atak bez zgody króla. Za nimi poszły kolejne oddziały. Wtedy Ryszardowi udało się zaprowadzić ład w szeregach chrześcijan, którzy przypuścili szarżę na muzułmanów. Wojownicy Saladyna nie wytrzymali dobrze skoordynowanego ataku konnicy i rzucili się do ucieczki. W bitwie poległo około 7000 muzułmanów i 700 krzyżowców, a bitwa była wielkim zwycięstwem moralnym i, w mniejszym stopniu, militarnym chrześcijan.
[edytuj] Skutki
Zwycięstwo pod Arsuf, jedynej dużej bitwie trzeciej krucjaty, przyczyniło się do zawarcia traktatu z Saladynem i przywróciło chrześcijanom swobodny dostęp do licznych miejsc kultu w Ziemi Świętej.
[edytuj] Najważniejsze wydarzenia III krucjaty (1189-1192)
- 1189 - bitwa pod Akką (klęska Franków w starciu z Muzułmanami)
- 1190 - bitwa pod Ikonium (Konia) (bitwa wojsk Fryderyka Barbarossy z Turkami)
- 1191 - bitwa pod Arsuf
- 1192 - bitwa pod Al-Chuwajlifą
- 1192 - bitwa pod Jaffą (zwycięstwo wojsk Ryszarda nad armią Saladyna)