Bogusław VIII

Z Wikipedii

Bogusław VIII (ur. 1364, zm. 1418) – książę pomorski z dynastii Gryfitów.

Syn Bogusława V i Adelajdy Brunszwickiej, młodszy brat przyrodni Kaźka Słupskiego.

W 1403 zjednoczył całe Pomorze Słupskie. W 1385 został wybrany biskupem kamieńskim, ale ustąpił wobec nominata papieskiego, biorąc ziemie biskupie w zarząd. Tu jednak dopuścił się wielu nadużyć i aż do śmierci znajdował się pod klątwą biskupa. Ożenił się z Zofią Holsztyńską. W 1386 wraz z bratem Warcisławem VII zawarł sojusz z zakonem krzyżackim, licząc, że z jego pomocą uda mu się zdobyć ziemie pozostałe po Kaźku Słupskim. W 1390 przeszedł już jednak na stronę Polski, w 1392 dzierżawił Bydgoszcz, w 1395 został sprzymierzeńcem Władysława Jagiełły, w 1403 został jego dworzaninem, zobowiązując się wspierać go zbrojnie przeciwko krzyżakom. Próbował wówczas nawet, bezskutecznie skierować handel bałtycki Polski przez swój port w Darłowie.

W 1409 ponownie sprzymierzył się z Krzyżakami, by ich porzucić w 1410. Posiłkował Polaków i Litwinów w czasie bitwy pod Grunwaldem, a 29 sierpnia 1410 pod Malborkiem złożył Jagielle hołd lenny, otrzymując w lenno Lębork, Człuchów, Biały Bór, Debrzno, Świdwin, Bytów i Czarne.

Z małżeństwa z Zofią Holsztyńską zostawił syna Bogusława IX.