Bolesław Miklaszewski
Z Wikipedii
Bolesław Miklaszewski (ur. 9 maja 1871 we wsi Ocieść koło Radomia - zm. 1 września 1941 w Warszawie) - polski chemik, ekonomista, organizator polskiego szkolnictwa zawodowego, polityk, minister, rektor SGH.
W 1890 ukończył V Gimnazjum w Warszawie. W 1891 został skazany na 8 miesięcy więzienia oraz na dwóletni zakaz pobytu na terenie Królestwa Polskiego za przynależność do II Proletariatu. Następnie przebywał w Szwajcarii, gdzie odbył studia chemiczne i doktoryzował się.
W 1905 powrócił do Warszawy, gdzie został wykładowcą chemii w różnych szkołach wyższych i prywatnych szkołach średnich. Od 1917 do 1919 był wykładowcą chemii na Politechnice Warszawskiej. Od 1925 był profesorem w Wyższej Szkole Handlowej (od 1933 SGH), gdzie w latach 1925 - 1928 i 1932 - 1937 był rektorem. W 1940 zorganizował tajne studia na SGH.
Od 1919 był związany z ministerstwem wyznań religijnych i oświecenia publicznego, a od 19 grudnia 1923 do 11 grudnia 1924 był ministrem tegoż resortu w rządzie Władysława Grabskiego. W latach 1935 - 1939 był senatorem.
Od 1892 do 1906 należał do PPS.
Bolesław Miklaszewski zmarł 1 września 1941 i został pochowany na warszawskich Powązkach.
[edytuj] Źródło
| W dniu zaprzysiężenia |
Władysław Grabski • Karol Bertoni p.o. • Ludwik Darowski • Józef Kiedroń • Zdzisław Ludkiewicz • Bolesław Miklaszewski • Józef Raczyński p.o. • Mieczysław Rybczyński p.o. • Władysław Sołtan • Kazimierz Sosnkowski • Kazimierz Tyszka p.o. • Włodzimierz Wyganowski |
 |
| Późniejsi członkowie rządu |
Stanisław Grabski • Zygmunt Hübner • Stanisław Janicki • Czesław Klarner • Wiesław Kopczyński • Władysław Raczkiewicz • Józef Radwan p.o. • Cyryl Ratajski • Władysław Sikorski • Gustaw Simon p.o. • Aleksander Skrzyński • Franciszek Sokal • Stanisław Thugutt • Maurycy Zamoyski • Jan Zawidzki p.o. • Antoni Żychliński |
