Bolesław Piasecki
Z Wikipedii
Bolesław Piasecki (ur. 18 lutego 1915 w Łodzi, zm. 1 stycznia 1979 Warszawa) pseud. Leon Całka, Sablewski - polski polityk narodowy, prawnik, oficer Wojska Polskiego, twórca Stowarzyszenia PAX, członek Rady Państwa w PRL.
Spis treści |
[edytuj] Przed II Wojną
Urodzony w rodzinie urzędniczej (ojciec Ludomir był agronomem), w 1927 zaczął uczęszczać do Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie. W maju 1931 zdał maturę. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim w 1935. Na studiach był kierownikiem Oddziału Akademickiego Obozu Wielkiej Polski oraz działał w Sekcji Młodych Stronnictwa Narodowego. Był jednym z założycieli Obozu Narodowo-Radykalnego a następnie po rozłamie, przywódcą Ruchu Narodowo-Radykalnego Falanga, głosząc skrajny antykomunizm i antysemityzm. W nocy z 15 na 16 czerwca 1934 został internowany w obozie w Berezie Kartuskiej. Po zwolnieniu (we wrześniu 1934) kierował zdelegalizowanym RNR-Falanga. We wrześniu 1939 brał udział w Wojnie Obronnej jako dowódca plutonu w Warszawskiej Brygadzie Pancerno-Motorowej.
[edytuj] Lata wojny i okupacji
W okresie od 1939 do kwietnia 1940 więziony przez Gestapo. Zwolniony po interwencji wpływowych włoskich rodzin, które znały go przed wojną, zaczął się ukrywać. Uczestnik ruchu oporu, założyciel i przywódca tajnej organizacji Konfederacja Narodu (KN). Był także dowódcą Uderzeniowych Batalionów Kadrowych, które od maja 1943 stoczyły 32 potyczki z Niemcami, a po ich scaleniu w 1943 z AK w stopniu porucznika, był dowódcą 3. batalionu 77. Pułku Piechoty AK walczącego na Nowogródczyźnie. Uniknął internowania w czasie akcji "Burza" - po powrocie do Polski centralnej kontynuował działalność konspiracyjną tym razem przeciwko PKWN. Od 12 listopada 1944 więziony przez władze sowieckie. Nie krył swojej funkcji w Konfederacji Narodu. Przesłuchiwany kilkakrotnie przez gen. NKWD Iwana Sierowa. W liście do Sierowa zadeklarował wsparcie dla reform społecznych wprowadzanych przez komunistyczne władze - reformy rolnej i nacjonalizacji przemysłu oraz zadeklarował chęć wyprowadzania ludzi z podziemia zbrojnego. Opisał także swoją drogę życiową - działalność antysanacyjną, obóz w Berezie, aresztowanie przez Gestapo, konspirację i antyhitlerowską partyzantkę. Latem 1945 r. zwolniony z więzienia i przekazany polskim komunistom.
[edytuj] Czasy PRL
Po wojnie współtworzył i kierował tzw. społecznie postępowym ruchem katolików świeckich, popierającym władze komunistyczne, skupionych wokół tygodnika "Dziś i Jutro". W 1947 - w porozumieniu z Władysławem Gomułką - stworzył Stowarzyszenie PAX i przewodniczył jego zarządowi do końca życia. Sceptycznie odnosił się do odwilży politycznej w 1956, reprezentując konserwatywny stalinowski nurt władz, przeciwny demokratyzacji[1]. W 1956 przez kilka miesięcy był członkiem Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego. Był posłem na Sejm PRL od 1965 (jednocześnie przewodniczącym Koła Poselskiego PAX). W latach 1971-1979 był członkiem Rady Państwa. W marcu 1968 r. - wraz z całym PAX-em - popierał antyinteligencką i antysemicką nagonkę zorganizowaną przez partyjną frakcję Mieczysława Moczara.
22 stycznia 1957 został uprowadzony jego 16-letni syn Bohdan, uczeń Liceum Św. Augustyna i tego dnia zamordowany. Dopiero 8 grudnia 1958 odnaleziono jego zwłoki. Odpowiedzialni za tą zbrodnię nigdy nie zostali odnalezieni i ukarani mimo starań ojca. Sprawców i ich motywacji nie udało się do dziś z pewnością ustalić; podejrzewano osoby zamieszane w próbę wyłudzenia okupu, zatrudnione wcześniej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, które jednak wyemigrowały bez przeszkód po 1957 do Izraela. Według jednej z hipotez, zabójstwa dokonała grupa funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa żydowskiego pochodzenia, z zemsty za antysemicką przedwojenną działalność Piaseckiego. Mogło też chodzić o rozgrywki frakcyjne w aparacie bezpieczeństwa, a zabójstwo mogło nie być planowane[1]
Po ciężkiej chorobie Bolesław Piasecki zmarł 1 stycznia 1979 roku.
Był dwukrotnie żonaty: po raz pierwszy z Haliną Kopeć, żołnierzem AK (zginęła w powstaniu warszawskim, 14 sierpnia), z którą miał dwoje dzieci. Po raz drugi ożenił się w 1948 z Barbarą Kolendo, łączniczką KN, z którą miał pięcioro dzieci.
Osobę Bolesława Piaseckiego na patrona swojego pisma wybrał Tygodnik Ojczyzna redagowany przez byłego działacza PAX-u Bogusława Jeznacha.
Książka Bolesława Piaseckiego - "Zagadnienia Istotne" wciąż pozostaje na Indeksie Ksiąg Zakazanych. Została wpisana do Indeksu przez Magisterium Kościoła w 1955 wraz z PAX-owskim tygodnikiem "Dziś i Jutro". Piasecki nigdy oficjalnie nie wycofał głoszonych tam poglądów, ale z chwilą wciągnięcia wyżej wymienionych tytułów na indeks, wycofał ze sprzedaży "Zagadnienia Istotne", a po roku (w tym czasie miał się odwoływać od decyzji wciągnięcia na indeks) zrezygnował z redagowania "Dziś i Jutro" (gazetę zlikwidowano).
Odznaczony:
- Virtuti Militari V klasy (1944)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1955)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1964)
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1969)
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Ewa Winnicka: Bez litości. Morderstwo polityczne w PRL w: Polityka: Pomocnik historyczny - nr 19 (2553) z dnia 13-05-2006; s. 10