Carl Bildt
Z Wikipedii
Nils Daniel Carl Bildt *, (ur. 15 lipca, 1949 w Halmstad), szwedzki polityk, były premier Szwecji od 1991 do 1994, lider liberalno konserwatywnej partii Moderata samlingspartiet od 1986 do 1999 roku. Był deputowanym do parlamentu szwedzkiego od 1979 do 2001 roku. Obecnie pełni funkcję ministra spraw zagranicznych w centroprawicowym rządzie Frederika Reinfeldta.
Urodził się w Halmstad, w prowincji Halland, w prastarej rodzinie arystokratycznej pochodzenia duńskiego, osiadłej w Hallandii od wczesnego średniowiecza, na długo przed zdobyciem prowincji przez Karola X Gustawa. Pełnił funkcję przewodniczącego Ligi Studenckiej Moderata samlingspartiet, centroprawicowej organizacji studenckiej. Został wybrany przewodniczącym Moderata samlingspartiet w 1986 roku, zastępując na tym stanowisku Ulfa Adelsohna. W 1991, kiedy to w wyborach parlamentarnych socjaldemokracja straciła głosy i nie była w stanie utworzyć rządu, Carl Bildt utworzył koalicję złożoną z czterech partii pod swoim przywództwem. Sprawował funkcję premiera Szwecji od 1991 do 1994. Podobnie jak on, jego prapradziadek Gillis Bildt, sprawował ten urząd pod koniec XIX wieku.
Program rządu Bildta polegał na zliberalizowaniu i zreformowaniu szwedzkiej gospodarki, aby dostosować ją do wymogów Unii Europejskiej, do której Szwecja kandydowała. Reformy te zapoczątkowy negocjacje Szwecji z UE i jej ostateczną akcesję do tej organizacji. Traktat akcesyjny podpisał Carl Bildt na wyspie Korfu w Grecji 23 czerwca 1994 roku.
W 1994 roku, kolalicja czterech partii przegrała wybory parlamentarne i rząd Bildta upadł. W 1999 roku, Bildt stracił również urząd przewodniczącego partii na rzecz Bo Lundgrena. Po dymisji rządu w 1994 roku, Bildt był mediatorem w czasie konfliktu na Bałkanach, Specjalnym Reprezentantem Unii Europejskiej do spraw Byłej Jugosławii od czerwca 1995 roku, współprzewodniczącym Konferencji Pokojowej w Dayton w listopadzie 1995 oraz Wysokim Komisarzem do spraw Bośni i Hercegowiny w Bośni od grudnia 1995 do czerwca 1997 roku. Od 1999 do 2001 pełnił funkcję Specjalnego Ambasadora Sekretarza Generalnego ONZ na Bałkanach.
6 października 2006, po zwycięstwie Moderata samlingspartiet w wyborach parlamentarnych i powołaniu rządu Frederika Reinfeldta, objął w tym rządzie funkcję ministra spraw zagranicznych.
Jest kawalerem Legii Honorowej.
Linki zewnętrzne
| Poprzednik Ingvar Carlsson |
Premier Szwecji, 1991-1994 |
Następca Ingvar Carlsson |
De Geer, Sr. • Posse • Thyselius • Themptander • G. Bildt • Åkerhielm • Boström • von Otter • Boström • Ramstedt • Lundeberg • Staaff • Lindman • Staaff • Hammarskjöld • Swartz • Edén • Branting • De Geer, Jr. • von Sydow • Branting • Trygger • Branting • Sandler • Ekman • Lindman • Ekman • Hamrin • Hansson • Pehrsson-Bramstorp • Hansson • Erlander • Palme • Fälldin • Ullsten • Fälldin • Palme • Carlsson • C. Bildt • Carlsson • Persson • Reinfeldt
