Claude Victor-Perrin
Z Wikipedii
Claude Victor-Perrin - (ur. 7 grudnia 1764, zm. 1 marca 1841) - francuski marszałek doby wojen napoleońskich.
Za obronę Republiki został jako 29-latek generałem. W latach 1806 - 1807 bił Prusaków i Rosjan, po 1808 roku wojował w Hiszpanii m.in. pod Samosierrą. Za zasługi dostał od Napoleona awans na marszałka i tytuł księcia Belluno. Brał udział w przegranej kampanii rosyjskiej roku 1812 oraz w bitwie pod Lipskiem (1813). W czasie Stu Dni został przy Burbonach, a później sądził tych co poszli za Napoleonem.
[edytuj] Zobacz też
| Poprzednik Marie Victor Nicolas de Fay de La Tour-Maubourg |
Minister wojny Francji, 1821-1823 | Następca Alexandre Digeon |
Louis-Alexandre Berthier, Joachim Murat, Bon Adrien Jeannot de Moncey, Jean-Baptiste Jourdan, André Masséna, Pierre Augereau, Jean-Baptiste Bernadotte, Nicolas Jean de Dieu Soult, Guillaume Marie-Anne Brune, Jean Lannes, Édouard Adolphe Casimir Joseph Mortier, Michel Ney, Louis Nicolas Davout, Jean-Baptiste Bessières, François Christophe Kellermann, François Joseph Lefebvre, Catherine-Dominique de Pérignon, Jean Mathieu Philibert Sérurier, Claude Victor-Perrin, Etienne Jacques Joseph Alexandre Macdonald, Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont, Nicolas Charles Oudinot, Louis Gabriel Suchet, Laurent de Gouvion Saint-Cyr, Józef Poniatowski, Emmanuel de Grouchy.
