Louis-Alexandre Berthier
Z Wikipedii
Louis Alexandre Berthier (ur. 20 listopada 1753 w Wersalu, zm. 1 czerwca 1815 w Bambergu), książę Neuchâtel i Wagram, diuk Valengin, Marszałek Francji, mianowany przez cesarza Napoleona I w roku 1804, jako pierwszy wśród marszałków Cesarstwa.
Uczestnik Rewolucji, a następnie w Armii Włoch, gdzie u boku Napoleona doszedł (w roku 1795) do stanowiska szefa sztabu. W roku 1798 proklamował w Rzymie republikę.
Przez cały okres wojen napoleońskich u boku swego wodza i cesarza, który nadał mu księstwo Neuchâtel i czysto tytularne księstwo Wagram (za wkład w zwycięstwo w stoczonej tam bitwie).
Po upadku Napoleona musiał się zrzec księstwa i tytułów, ale dożywotnio zachował godność Marszałka Francji. Zginął w 1815 roku, wypadając z okna kamienicy w Bambergu, możliwe że został z niego wypchnięty.
[edytuj] Galeria
Louis-Alexandre Berthier, Joachim Murat, Bon Adrien Jeannot de Moncey, Jean-Baptiste Jourdan, André Masséna, Pierre Augereau, Jean-Baptiste Bernadotte, Nicolas Jean de Dieu Soult, Guillaume Marie-Anne Brune, Jean Lannes, Édouard Adolphe Casimir Joseph Mortier, Michel Ney, Louis Nicolas Davout, Jean-Baptiste Bessières, François Christophe Kellermann, François Joseph Lefebvre, Catherine-Dominique de Pérignon, Jean Mathieu Philibert Sérurier, Claude Victor-Perrin, Etienne Jacques Joseph Alexandre Macdonald, Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont, Nicolas Charles Oudinot, Louis Gabriel Suchet, Laurent de Gouvion Saint-Cyr, Józef Poniatowski, Emmanuel de Grouchy.