D-pad
Z Wikipedii
D-pad (z ang. directional pad, dosł. podkładka kierunkowa), w Polsce nazywana często krzyżakiem - kontroler w kształcie plusa, obecny w niemal wszystkich współczesnych gamepadach konsol do gier. Pierwsze D-pady były dwustanowe, nazywane są też cyfrowymi, tzn. rejestrowały jedynie wciśnięcie przycisku. Z biegiem czasu pojawiły się też D-pady analogowe, które mierzyły również siłę nacisku.
Choć D-pad nie pozwala na dokładny wybór kierunku, jak np. gałka analogowa, to jest jednak prostszy w obsłudze i pozwala na przemieszczanie obiektu z dość dużą dokładnością w ośmiu podstawowych kierunkach.
Pierwszy D-pad pojawił się za sprawą firmy Nintendo, która opatentowała ten pomysł, ale obecnie patent już nie obowiązuje.
Spis treści |
[edytuj] Zastosowanie
[edytuj] Konsole stacjonarne
- 1983 - Famicom (NES)
- 1984 - Sega SG-1000 Mark II
- 1985 - Sega SG-1000 Mark III
- 1986 - Sega Master System
- 1986 - Atari 7800 (D-pad był dostępny jedynie w wersji europejskiej i australijskiej konsoli)
- 1987 - NEC PC Engine (TurboGrafx-16)
- 1988 - Sega Mega Drive (Sega Genesis)
- 1990 - Super Famicom (Super Nintendo lub SNES)
- 1993 - 3DO Interactive Multiplayer
- 1993 - Amiga CD32
- 1993 - Atari Jaguar
- 1994 - Sega Saturn
- 1994 - Sony PlayStation
- 1994 - PC-FX
- 1995 - Virtual Boy
- 1996 - Nintendo 64
- 1998 - Sega Dreamcast
- 2000 - Sony PlayStation 2
- 2001 - Nintendo GameCube
- 2001 - Microsoft Xbox
- 2005 - Microsoft Xbox 360
- 2006 - Sony PlayStation 3
- 2006 - Nintendo Wii
[edytuj] Konsole przenośne
- 1979 - Microvision
- 1984 - Epoch Game Pocket Computer
- 1989 - Nintendo Game Boy we wszystkich odmianach
- 1989 - Atari Lynx
- 1990 - Sega Game Gear
- 2004 - Nintendo DS
- 2004 - Sony PlayStation Portable
- 2006 - Nintendo DS Lite
