Nintendo

Z Wikipedii

Nintendo Company, Limited
Data założenia	23 września 1889
Lokalizacja	Kioto (Japonia) Großostheim (Niemcy) Redmond (Stany Zjednoczone) Richmond (Kanada) Scoresby (Australia) Suzhou (Chiny) Seul (Korea Południowa) Costa del Este (Panama) Monrovia {Liberia)
Ważni pracownicy	Satoru Iwata - prezes, dyrektor generalny Reggie Fils-Aime: prezes, dyrektor operacyjny Hiroshi Yamauchi: pierwszy prezes Shigeru Miyamoto: główny projektant gier Gunpei Yokoi: twórca GameBoya Minoru Arakawa Howard Lincoln: dawny prezes NOA Satoru Shibata: prezes NOE
Branża	gry karciane (dawniej), gry i konsole wideo
Produkty	seria GameBoy, NES, SNES, Nintendo DS, Nintendo GameCube, Wii
Zatrudnienie	3 013 (2006)
Dochód	4,5 mld $ (12,42 mld zł) (2006)
Strona internetowa

Nintendo Company, Limited (jap.: 任天堂 – Nintendō; Ninten – dosł. w rękach niebios, dō – sufiks dodawany do nazw sklepów i laboratoriów) – została założona 23 września 1889 przez Fusajiro Yamauchi, aby tworzyć karty hanafuda do japońskiej gry o tej samej nazwie. W ciągu kilkudziesięciu lat firma zajęła się rynkiem gier konsolowych i stała się jednym z potentatów w tej dziedzinie.

Spis treści 1 Historia 1.1 Początki 1.2 Okres inwestycji 1.3 Era elektroniki 2 Produkty 2.1 Color TV Game 2.2 Nintendo Entertainment System 2.3 Super Nintendo Entertainment System 2.4 Nintendo 64 2.5 Nintendo GameCube 2.6 Wii 2.7 Game Boy 2.8 Nintendo DS 2.9 Inne 3 Gry 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

[edytuj] Początki

Na początku Nintendo było małą firmą założoną przez japońskiego biznesmena Fusajiro Yamauchi w roku 1889 pod nazwą Nintendo Koppai. Siedziba firmy mieściła się w Kioto w Japonii. Firma zajmowała się produkcją i sprzedażą kart do gry nazywanych Hanafuda. Z czasem karty zdobyły popularność w całej Japonii. Yamauchi podjął decyzję o rozpoczęciu masowej produkcji.

[edytuj] Okres inwestycji

W 1956 r. Hiroshi Yamauchi poleciał do USA aby rozpocząć rozmowy z United States Playing Card Company – firmy dominującej w produkcji i sprzedaży kart do gry na terenie USA. Uzyskał licencję na wykorzystywanie postaci Disneya i umieścił je na swoich kartach.

W roku 1963 firma zmieniła nazwę z Nintendo Playing Card Company Limited na Nintendo Company, Limited. Wtedy też zaczęła eksperymentować w innych obszarach biznesu, korzystając ze świeżego zastrzyku gotówki. W okresie od 1963 do 1968 Nintendo otworzyło firmę taksówkarską, sieć „love hoteli” (japońskie typy hoteli oferujące klientom pokoje do uprawiania seksu), sieć telewizyjną, firmę produkującą żywność oraz wiele innych rzeczy (włączając zabawkowy, zdalnie sterowany odkurzacz Chiritory). Wszystkie przedsięwzięcia poza produkcją zabawek upadły. Potem, zaraz po letnich igrzyskach olimpijskich w Tokio sprzedaż kart do gier zatrzymała się. Firma znalazła się w trudnej sytuacji.

Nintendo próbowało przetrwać na japońskim rynku zabawek, opanowanym przez takie firmy jak Bandai czy Tomy. Po pewnym czasie firmie udało się jednak stanąć na nogi.

W latach 70. XX wieku Yamauchi zatrudnił Gunpei Yokoi oraz Shigeru Miyamoto, z którymi opracował nową wizję przyszłości firmy.

[edytuj] Era elektroniki

Yamauchi dostrzegł że rynek gier video może przynieść firmie duże zyski, więc postanowił wejść w tą branżę. Pierwszym krokiem do sukcesu było w roku 1975 kupienie przez firmę praw do dystrybucji konsoli Magnavox Odyssey w Japonii. W tamtym okresie gry video w domach były ogromną rzadkością, więc firmie niełatwo było zdobywać klientów.

Pierwszą grą arcade Nintendo był wydany w roku 1978 Computer Othello. W następnych latach firma wypuściła na rynek wiele innych gier, do najpopularniejszych należy Radar Scope. Ogromnie popularny Donkey Kong został wydany w roku 1981 nie tylko na automaty do gry, ale także na konsole Atari 2600, Intellvision czy ColecoVision. Ten typ wydawania gier okazał się o wiele bardziej dochodowy dla firmy, więc zarząd zdecydował o produkcji większości gier z tego okresu nie tylko na arcade, ale także na konsole innych firm. W roku 1985 Nintendo zadebiutowało wprowadzeniem na rynek Nintendo Entertainment System (NES) oraz GameBoya 4 lata później. Obie platformy odniosły ogromny sukces na całym świecie.

[edytuj] Produkty

Firma stworzyła siedem konsol gier wideo: Color TV Game, Nintendo Entertainment System (znane jako NES), Super NES SNES, Nintendo 64 , GameCube oraz Wii – a także wiele konsol przenośnych, włączając w to osiem odsłon konsol z serii Game Boy (poniżej pełna lista), Game & Watch, Virtual Boy oraz Nintendo DS.

[edytuj] Color TV Game

Serie Color TV Game były pięć innych poświęconych konsol, każdy zaprojektował by grać w konkretną grę albo komplet gier. Byli bardzo podobni aby wczesny Pong, była to konsola domowa.

[edytuj] Nintendo Entertainment System

Nintendo Entertainment System (NES) , to 8-bitowa konsola do gier wydana przez Nintendo w Ameryce Północnej, Brazylii, Europie, Azji i Australii. Jego japoński odpowiednik nazywał się Famicom. NES była swojego czasu jedną z najlepszych, a na pewno najlepiej sprzedających się konsol do grania na świecie – Nintendo ogłosiło wynik sprzedaży na poziomie 60 milionów sztuk. Konsola ożywiła nieco przemysł gier video, po krachu w roku 1983 i ustanowiła nowe standardy wśród konsol.

[edytuj] Super Nintendo Entertainment System

Super Nintendo Entertainment System, znany również jako Super Nintendo, Super NES czy SNES to 16-bitowa konsola wydana przez Nintendo w Ameryce Północnej, Brazylii, Europie i Australii. Jego japoński odpowiednik to Super Famicom. W Korei Południowej konsola była sprzedawana przez Hyundai Electronics pod nazwą Super Comboy.

Pomijając jego późny start, był najlepiej sprzedającą się konsolą w erze 16-bitowców. SNES sprzedał się w ilości 49 milionów na całym świecie.

[edytuj] Nintendo 64

Nintendo 64, nazywana także N64, była trzecią domową konsolą do gier wydaną przez Nintendo. Premiera konsoli w Japonii miała miejsce 23 czerwca 1996 roku, w Ameryce Północnej – 29 września 1996, a w Europie – 1 marca 1997 roku. Oficjalnie prace nad konsolą rozpoczęły się 23 sierpnia 1993. Konsola posiada grafikę trójwymiarową i zostało na nią wydane 396 gier. Sprzedano ponad 32 mln. egzemplarzy tej konsoli.

[edytuj] Nintendo GameCube

Nintendo GameCube (GCN) – konsola szóstej generacji, produkcji Nintendo. GCN konkuruje z PlayStation 2 i Xboxem i jest najtańszy wśród konsol szóstej generacji. GameCube był pierwszym produktem Nintendo, w którym zostały użyte nośniki optyczne zamiast kartridży. W konsoli zastosowano lasery DVD firmy Matsushita – Panasonic Q. W konsoli nie zostały jednak użyte nośniki DVD, lecz mini-DVD.

Do końca 2006 roku sprzedano 21 milionów GCN na całym świecie, oraz około 200 mln kopii gier na tę platformę.

[edytuj] Wii

Konsola znana jest głównie ze swojego bezprzewodowego kontrolera, Pilota Wii, który może być używany jako urządzenie wskazujące i może wykrywać ruch w trzech wymiarach. Ważnym elementem konsoli jest również usługa WiiConnect24, która pozwala na otrzymywanie wiadomości i uaktualnień za pośrednictwem Internetu jednocześnie zużywając bardzo małą ilość energii elektrycznej.

Nintendo pierwszy raz wspomniało o konsoli w 2004 na konferencji prasowej przed E3, a ukazało publicznie ją na targach E3 w 2005. W sierpniu 2005 podczas Tokyo Game Show Satoru Iwata pokazał prototyp kontrolera konsoli. Na E3 w 2006 konsola wygrała jedną z przyznawanych nagród. Do dnia 8 grudnia 2006 konsola była dostępna na trzech kluczowych rynkach gier.

[edytuj] Game Boy

Game Boy to seria przenośnych konsol produkowanych przez Nintendo. Game Boy to jedna z najlepiej sprzedających się serii konsol – do tej pory sprzedano ok. 188 mln sztuk na całym świecie. Pierwsza edycja Game Boy sprzedała się w ilości 70 mln sztuk, Game Boy Color w ilości 50 mln sztuk, a Game Boy Advance w ilości ok. 77 mln sztuk do końca roku 2006. 13 września 2005 roku na świat wyszłedł Game Boy Micro – pomniejszona i ulepszona wersja Game Boy Advance. Wersje Game Boy Pocket oraz Game Boy Light wydane w roku 1996 nie odniosły już takiego sukcesu jak inne produkty z serii.

[edytuj] Nintendo DS

Nintendo DS, w Chinach znana pod nazwą iQue DS (z drobną modyfikacją oprogramowania), w skrócie po prostu DS lub NDS to dwuekranowa przenośna konsola gier wideo produkowana i sprzedawana przez Nintendo od 2004 roku. Jej następczynią jest konsola Nintendo DS Lite.

Każdy z dwóch ekranów jest obsługiwany przez oddzielną jednostkę grafiki dwuwymiarowej. Konsola zawiera dwa procesory, główny ARM946E-S oraz dodatkowy ARM7TDMI; pierwszy służy przede wszystkim do obsługi grafiki oraz logiki gry, drugi do generowania dźwięku i obsługi dolnego ekranu dotykowego, jak również uruchamiania gier GBA. Oprócz wspomnianego ekranu dotykowego oraz szeregu przycisków, konsola zawiera wbudowany mikrofon oraz moduł WiFi. Posiada stereofoniczne głośniki po obu stronach górnego ekranu oraz wyjście słuchawkowe.

2 marca 2006 wydana została wersja DS Lite, która charakteryzuje się designem wpasowującym w styl Nintendo Wii. Do lutego 2007 r. konsole rozeszły się liczbie ponad 37 mln. sztuk.

[edytuj] Inne

• Game & Watch,
• Virtual Boy,
• Game Boy Pocket,
• Game Boy Light,
• Game Boy Color,
• Game Boy Advance
• Game Boy Advance SP
• Game Boy Micro,
• Nintendo Pokemon Mini,

[edytuj] Gry

• Advance Wars,
• Animal Crossing,
• Ballon Finger,
• Base Ball,
• Clu Clu Land,
• Computer Othello,
• Devil World,
• Donkey Kong,
• Donkey Kong Junior,
• Donkey Kong 3,
• Dr. Mario,
• Duck Hunt,
• EarthBound,
• Excite Bike,
• Fire Emblem,
• F-Zero,
• Golden Sun,
• Hogans Alley,
• Ice Climber,
• Kirby,
• Mario Bros.,
• Mario Kart,
• Metroid,
• Pikmin,
• Pin Ball,
• Popeye,
• Pokémon,
• Radar Scope,
• Robot Block,
• Star Fox,
• Super Smash Bros.,
• Super Mario Bros.,
• TERRANIGMA.,
• The Legend of Zelda,
• Urban Champion,
• Wario,
• Wild Gunman,
• Wrecking Crew,
• Mario,

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Nintendo Japan
• Oficjalna strona Nintendo of America
• Oficjalna strona Nintendo Europe