D 1
Z Wikipedii
| Renault D1 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Francja |
| Producent | Renault Francja |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Typ | czołg średni |
| Załoga | 3 osoby |
| Lata produkcji | 1931-1935 |
| Wyprodukowano | 160 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 1 silnik gaźnikowy 4-cylindrowy |
| Moc | 74 KM |
| Transmisja | mechaniczna |
| Nacisk jedn. | 3 kg/cm2 |
| Wymiary | |
| Długość maks. | 4,81 m |
| Szerokość | 2,14 m |
| Wysokość | 2,14 m |
| Masa | |
| Masa bojowa | 14 ton |
| Opancerzenie | |
| Grubość pancerza | do 30 mm |
| Osiągi | |
| Prędkości maksymalne | |
| Na drodze | 18 km/h |
| Zdolność pokonywania przeszkód | |
| Stoki o nachyleniu do | 50% |
| Zasięg | 90 km km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Artyleryjskie | 1 działko SA34 kal. 47 mm |
| Strzeleckie | 2 x karabin maszynowy kal. 7,5 mm |
| Użytkownicy | |
| Francja | |
Renault NC Char D1 - zaprojektowany w 1926 roku francuski średni czołg wsparcia piechoty wszedł do służby w 1931.
Był jednym z pierwszych na świecie czołgów z odlewaną wieżą. Masa czołgu 14 ton, napędzany 4-cylindrowym silnikiem benzynowym, chłodzonym cieczą, który pozwalał na rozwinięcie prędkości ok. 20 km/h. Załogę stanowiło trzech ludzi.
Geneza i krótka charakterystyka
W ramach francuskiego planu z 1926 stworzenia [lekkiego czołgu] wsparcia piechoty przekonstruowano produkowany seryjnie czołg Renault [NC1] na prototyp Char D1 (Czołg D1). Czołg ten był produkowany w latach od 1931 do 1935, wyprodukowano ogółem 160 sztuk. Do 1936 czołgi były wyposażone w wieże z czołgu Renault FT-17 oznaczoną ST1, gdyż wieża ST2 była opóźniona w rozwoju w stosunku do czołgu. Wieża ST2 (Schneider Tourelle) była uzbrojona w krótkolufową armatę czołgową kalibru 47 mm SA34 ze sprzężonym karabinem maszynowym Reibel 7,5 mm. W przedniej części kadłuba znajdował się jeszcze jeden km Reibel 7,5 mm. Czołg służył w pierwszej połowie lat trzydziestych jako podstawowy czołg armii francuskiej, ale szybko został uznany za konstrukcje przestarzałą i zastąpiony czołgiem Somua S-35. W zamierzeniu był on projektowany jako czołg lekki ale ostatecznie po zamontowani wieży przybrał on charakter [czołgu średniego], nie mniej w przedwojennej terminologii francuskie był on uważany za czołg lekki.
Powstanie konstrukcji
W 1928 firma Renault otrzymał zamówienie na dwa różne prototypy „lekkiego czołgu wsparcia piechoty” opartego na konstrukcji czołgu Renault NC1, będącego modyfikacją najlepszej konstrukcji francuskiej z I wojny światowej, czołgu Renault FT-17. Armia francuska używała oznaczenia Char D, firma Renault używała oznaczenia NC28. Na obydwu prototypach testowano nowe rozwiązania konstrukcyjne, między innymi pierwszy z prototypów (oznaczony NC1 a potem NC2) został wyposażony w wieżyczkę (SRA Char de Bataille) z dwoma sprzężonymi karabinami maszynowymi. Ostatecznie armia wybrała w marcu 1929 drugi prototyp wyposażony w armatę oznaczony jako NC3 i zamówiła serie przedprodukcyjną w wysokości 10 sztuk. Był on oznaczony przez fabrykę jako NC31. Czołgi zostały dostarczone przez Renault bez wieży w cenie 400,000 FF (ok. ówczesnych 140,000 zł) sztuka. Wieże typu ST1 zostały zamówione w firmie Schneider.
Produkcja i służba
Po przetestowaniu czołgów z serii przedprodukcyjnej i wprowadzeniu potrzebnych zmian w konstrukcji. Armia francuska zamówiła 150 czołgów w cenie 375,000 FF (ok. ówczesnych 131,000 zł) za sztukę bez wieży ST2, które zostały zamówione ponownie w firmie Schneider. Wieża ST2 ważyła 1788 kg. i kosztowała 100,000 FF (ok. ówczesnych 35,000 zł). W związku że firma Renault otrzymała zamówienie na dalszy rozwój projektu, wyprodukowany czołg został oznaczony jako Char D1, a nowe projekty zostały oznaczone Char D2 i Char D3. Po wejściu do służby, czołgi służyły w elitarnych batalionach 507, 508 i 510. Szybko został uznane za przestarzałe i nie nadające się do użycia w linii. Dlatego w 1937 zostały wysłane do służby w kolonialnej w Algierii. W związku z atakiem niemieckim na Francje 43 czołgi zostały wysłane z powrotem do Europy,gdzie przybyły bez przeszkód na początku czerwca 1940 w składzie 67 BCC. Na froncie zostały zastosowane jako wsparcie Senegalskiej 6 dywizji zmotoryzowanej. Podczas walk zostały zdziesiątkowane przez ogień niemieckiej artylerii przeciwpancernej. Z ogólnej liczby 43 czołgów, 25 zostało kompletnie zniszczonych w walce, 18 zostało zdobytych przez Niemców i wcielonych do służby patrolowej pod oznaczeniem Panzerkampfwagen 732 (f).
Wyprodukowano około 160 sztuk tego pojazdu w dwóch wersjach:
- 10 Char D1A - posiadał armatę 37 mm umieszczoną w wieży zapożyczonej od czołgu Renault FT17 oraz dwa km 7,5 mm w wiezy i kadłubie, pancerz przedni o grubości 30 mm.
- 150 Char D1B - był uzbrojony w armatę 47 mm SA 34 plus dwa km 7,5 mm, pancerz przedni - 40 mm.
