Dinara Safina
Z Wikipedii
| Dinara Safina | |
 |
|
| Państwo |  Rosja |
| Miejsce zamieszkania | Monte Carlo |
| Data urodzenia | 27 kwietnia 1986 |
| Miejsce urodzenia | Moskwa |
| Wzrost | 183 cm |
| Waga | 70 kg |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 2001 |
| Zakończenie kariery | aktywna |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 6 |
| Najwyżej w rankingu | 9 (14 maja 2007) |
| Australian Open | 3R (2004, 2007) |
| Roland Garros | F (2008) |
| Wimbledon | 3R (2005, 2006) |
| US Open | QF (2006) |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 8 |
| Najwyżej w rankingu | 10 (24 marca 2008) |
| Australian Open | QF (2004, 2005) |
| Roland Garros | 3R (2006, 2007) |
| Wimbledon | 3R (2005) |
| US Open | W (2007) |
Dinara Michaiłowna Safina, ros. Динара Михайловна Сафина (ur. 27 kwietnia 1986 w Moskwie) – rosyjska tenisistka pochodzenia tatarskiego, wicemistrzyni French Open 2008, mistrzyni US Open 2007 w grze podwójnej, zwyciężczyni turniejów z cyklu WTA Tour, klasyfikowana w czołowej dziesiątce światowego rankingu, zdobywczyni Pucharu Federacji. Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem. Prywatnie młodsza siostra Marata Safina i córka Rausy Isłanowej.
Spis treści |
[edytuj] Kariera tenisowa
Dinara, pochodząca z tenisowej rodziny, zadebiutowała w turniejach juniorskich w 2000 roku, rozpoczynając od imprezy French Riviera International Junior Open, w której doszła do półfinału. Podobny rezultat osiągnęła w swoim kolejnym starcie w Beaulieu Sur Mer. W jednym z austriackich turniejów w sierpniu 2000 osiągnęła finał, przegrywając jednak z Jeleną Janković i to w bardzo niekorzystnym stosunku – 0:6, 0:6. W kwietniu 2001 roku po raz pierwszy sięgnęła po tytuł w juniorskim turnieju ITF, wygrywając we Florencji, a następnie w Salsomaggiore i Prato. Te trzy turnieje rozgrywane były w ciągu trzech tygodni. W czerwcu Dinara zadebiutowała w imprezie wielkoszlemowej na kortach Roland Garros, dochodząc do trzeciej rundy. Kilka tygodni później na kortach Wimbledonu osiągnęła finał, ulegając Angelique Widjaji z Indonezji. Wystąpiła także w US Open, kończąc na tym swoje starty w gronie juniorek.
W turniejach gry podwójnej również osiągnęła kilka sukcesów, wygrywając w Citta Di Santa Croce (z Galiną Woskobojewą, 2000), Castricum (z Emmanuelle Edon, 2000), w Fisher Junior Open (z Emą Janaskovą) i we Florencji (z Giorgią Mortello).
Status profesjonalny otrzymała w 2000 roku. Wówczas zadebiutowała też w pierwszym turnieju ITF cyklu kobiecego na Majorce i osiągnęła finał. W 2001, występując w turniejach juniorskich, grała po raz pierwszy w kwalifikacjach do zawodów WTA w Moskwie i Madrycie. 12 lutego po raz pierwszy sklasyfikowana w profesjonalnym rankingu światowym na pozycji 732.
Jednak już w roku 2002 była zawodniczką numer 68 na świecie, odnotowując awans o 326 pozycji w porównaniu z początkiem sezonu. Zadebiutowała w zawodowym turnieju w portugalskim Estoril, osiągając półfinał. W Sopocie wygrała pierwszą imprezę WTA w grze pojedynczej. Została najmłodszą triumfatorką imprezy WTA w ciągu ostatnich czterech lat i pierwszą od trzech lat kwalifikantką, która zdobyła główną premię. 29 lipca stała się jedną spośród stu najlepszych rakiet świata. W Moskwie odniosła cenne zwycięstwo nad Silvią Fariną Elią.
Rok 2003 to drugi wygrany turniej WTA w Palermo oraz finał gry podwójnej w Canberze w parze z Dáją Bedáňovą. Osiągnęła czwartą rundę US Open oraz ćwierćfinały imprez w Ad-Dausze, Sopocie i Szanghaju. W Moskwie pokonała obrończynię tytułu, Magdalenę Malejewą.
Po raz pierwszy zakończyła sezon wśród pięćdziesięciu najlepszych zawodniczek na świecie w roku 2004. Doszła do finału w Luksemburgu, ale uległa Alicii Molik, półfinału w Paryżu, gdzie pokonała Patty Schnyder i Francescę Schiavone, ćwierćfinału w Gold Coast (pokonała Conchitę Martínez) i Kantonie. Była w trzeciej rundzie Australian Open (wygrała z Amandą Coetzer). Osiągnęła kilka dobrych wyników w grze podwójnej, wśród których należy wymienić zwycięstwo w Pekinie, finał w Sydney i półfinał w Kantonie.
W lutym 2005 roku zszokowała świat tenisowy, ogrywając Marię Szarapową i Amélie Mauresmo w drodze do tytułu halowego turnieju w Paryżu. Drugie zwycięstwo w sezonie odniosła na praskiej mączce. Czterokrotnie w półfinałach, głównie podczas turniejowych halowych. Pokonała tam Marię Szarapową, ale w zupełnie innych okolicznościach niż w Paryżu – wówczas jej rodaczka zajmowała najwyższą pozycję w klasyfikacji światowej. 17 października przebiła się do czołowej dwudziestki rankingu tenisistek. Bardzo dobre wyniki osiągała w grze podwójnej; osiągnęła cztery finały turniejowe, wygrała tylko jeden w 's-Hertogenbosch. Zadebiutowała w Pucharze Federacji, a jej mecz deblowy z Jeleną Diemientiewą zdecydował o zdobyciu przez Rosję głównego trofeum. W spotkaniu tym Rosjanki pokonały Amélie Mauresmo i Mary Pierce. Na US Open osiągnęła półfinał gry mieszanej w parze z Andym Ramem.
Przełomowy był w wykonaniu Dinary sezon 2006, kiedy osiągnęła dwa pierwsze ćwierćfinały wielkoszlemowe na kortach Roland Garros (pokonała Szarapową) i Flushing Meadows. Doszła do finału turnieju pierwszej kategorii w Rzymie, pokonała Kim Clijsters, Jelenę Dementiewą i Swietłanę Kuzniecową). 2 października zadebiutowała w czołowej dziesiątce klasyfikacji światowej tenisistek. Sezon zakończyła na dziesiątym miejscu w klasyfikacji Champions Race i była jedną z dwóch zawodniczek, które w razie wycofania się tenisistki z czołowej ósemki mogłyby wystąpić w Sony Ericsson Championships. W grze podwójnej wygrała w Gold Coast i Antwerpii. Zdobyła wicemistrzostwo US Open z Katariną Srebotnik.
Na początku roku 2007 wygrała konkurencje gry pojedynczej i podwójnej w Gold Coast, pokonując Shahar Peer i Martinę Hingis. Po kilku słabszych występach doszła do ćwierćfinału w Amelia Island i finału w Charleston. Na Roland Garros osiągnęła czwartą rundę, przegrywając z Sereną Williams. Pomimo czterech piłek meczowych przegrała z Eleni Daniilidou w ćwierćfinale w New Haven. Na początku września zdobyła swój pierwszy w karierze tytuł wielkoszlemowy, wygrywając w parze z Nathalie Dechy turniej gry podwójnej kobiet. W czwartej rundzie gry pojedynczej pokonana przez późniejszą mistrzynię, Justine Henin. Także porażką z Belgijką zakończyła swój udział w zawodach w Stuttgarcie. W rodzinnej Moskwie znalazła się w ćwierćfinale, od drugiej rundy spotykając się wyłącznie ze swoimi rodaczkami. Odniosła zwycięstwo nad Anną Czakwetadze i Wierą Zwonariewą, ale nie dała rady Jelenie Diemientiewej. Na zakończenie sezonu wystartowała w Zurychu i Linzu, nie odnosząc lepszych rezultatów. W grze podwójnej finalistka ze Stuttgartu (z Yung-jan Chan) i półfinalistka z Moskwy (z Jeleną Lichowcewą).
W maju 2008 roku odniosła szósty tytuł w karierze w grze pojedynczej. W turnieju w Berlinie wyeliminowała między innymi Belgijkę Justine Henin i Amerykankę Serenę Williams. W finale wygrała ze swoją rodaczką Jeleną Dementiewą także w trzech setach. Był to pierwszy wygrany turniej rangi pierwszej Dinary.
[edytuj] Życie prywatne
Dinara jest córką dyrektora tenisowego klubu w Moskwie, Michaiła Safina i jego żony, słynnej radzieckiej tenisistki, Rausy Isłanowej. Jej starszy brat Marat jest zawodowym tenisistą, zwycięzcą turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej i byłym liderem rankingu tenisistów ATP.
Za najwspanialsze osiągnięcie Dinara uważa wygranie pierwszego turnieju gry pojedynczej w Sopocie. Lubi kuchnię rosyjską, włoską i japońską. W wolnych chwilach chodzi do kina, czyta i słucha muzyki. Mieszka wraz z bratem w Monte Carlo, ale także w Walencji. Przez pięć lat razem z Maratem trenowała tenis w Walencji.
Interesuje się piłką nożną. Jej ulubiony kolor to czarny, a kwiat – róża. Jest muzułmanką, ale nigdy nie praktykowała.
[edytuj] Wygrane turnieje
[edytuj] gra pojedyncza (6)
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 22/07/2002 |  Sopot, Idea Prokom Open |
Tier III | 300 000 | ziemna (otw.) |  Henrieta Nagyová |
6:3, 4:0 k. |
| 2. | 07/07/2003 |  Palermo, Internazionali Femminili di Palermo |
Tier V | 110 000 | ziemna (otw.) |  Katarina Srebotnik |
6:3, 6:4 |
| 3. | 07/02/2005 |  Paryż, Open Gaz de France |
Tier II | 585 000 | dywanowa (hal.) | Amélie Mauresmo |
6:4, 2:6, 6:3 |
| 4. | 09/05/2005 |  Praga, ECM Prague Open |
Tier IV | 140 000 | ziemna (otw.) | Zuzana Ondrášková |
7:6, 6:3 |
| 5. | 01/01/2007 |  Gold Coast, Mondial Australian Women's HC |
Tier III | 175 000 | twarda (otw.) |  Martina Hingis |
6:3, 3:6, 7:5 |
| 6. | 11/05/2008 |  Berlin, Qatar Telecom German Open |
Tier I | 1 340 000 | ziemna (otw.) | Jelena Dementiewa |
3:6, 6:2, 6:2 |
[edytuj] gra podwójna (8)
.svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small}
.svg/20px-Chinese_Taipei_Olympic_Flag_(bordered).svg.png){kind=small}
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa Dinary Safiny
- Dinara Safina sylwetka na stronie WTA Tour (en)
- Dinara Safina sylwetka na stronie Pucharu Federacji (en)
