Kim Clijsters
Z Wikipedii
| Kim Clijsters | |
 Kim Clijsters |
|
| Państwo | .svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small} Belgia |
| Miejsce zamieszkania | Bree |
| Data urodzenia | 8 czerwca 1983 |
| Miejsce urodzenia | Bilzen |
| Wzrost | 174 cm |
| Waga | 68 kg |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 1997 |
| Zakończenie kariery | 6 maja 2007 |
| Trener | 1992-1996 Bart van Kerckhove 1996-2002 Carl Maes 2002-2005 Marc Dehous |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 34 |
| Najwyżej w rankingu | 1 (11 sierpnia 2003) |
| Australian Open | F (2004) |
| Roland Garros | F (2001, 2003) |
| Wimbledon | SF (2003, 2006) |
| US Open | W (2005) |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 11 |
| Najwyżej w rankingu | 1 (4 sierpnia 2003) |
| Australian Open | QF (2003) |
| Roland Garros | W (2003) |
| Wimbledon | W (2003) |
| US Open | QF (2002) |
| Strona internetowa | |
Kim Antonie Lode Clijsters (
wym. ) (ur. 8 czerwca 1983 w Bilzen) – tenisistka belgijska (Flamandka), była liderka rankingu światowego w singlu i w deblu, pięciokrotna finalistka turniejów wielkoszlemowych, triumfatorka US Open 2005. W sumie wygrała 34 turnieje w grze pojedynczej i 11 w grze podwójnej. Jej sportowa kariera trwała w latach 1997 - 2007.
Spis treści |
[edytuj] Styl gry
Posiadała bardzo dobre warunki fizyczne: 174 cm wzrostu, waga 68 kg. Jej dodatkowym atutem było szybkie poruszanie się po korcie i bardzo dobra gra na linii. Jej "znakiem firmowym" były głębokie szpagaty jakie wykonywała, by odbić piłkę będącą, wydawałoby się, poza jej zasięgiem. Potrafiła ślizgać się na każdej nawierzchni, nawet na korcie twardym. Posługiwała się prawą ręką, ale jak większość zawodniczek grała oburęczny bekhend.
[edytuj] Przebieg kariery
[edytuj] Początki
Jako juniorka Clijsters była finalistką Wimbledonu 1998. Wygrała też juniorskie French Open w deblu w parze z Jeleną Dokić i US Open także w deblu z Evą Dyrberg.
Profesjonalną karierę rozpoczęła w 1999 roku, w wieku 16 lat. W pierwszym sezonie udało jej się osiągnąć czwartą rundę Wimbledonu i trzecią US Open. We wrześniu tego roku wygrała swój pierwszy turniej WTA w Luksemburgu. W 2000 r. była finalistką miksta w Wimbledonie w parze z jej ówczesnym chłopakiem Lleytonem Hewittem. W 2001 r. tenisistka osiągnęła pierwszy duży sukces – dotarła do finału gry pojedynczej French Open gdzie przegrała po fascynującym pojedynku z Jennifer Capriati 6:1, 4:6, 10:12. Była pierwszą Belgijką, jaka zagrała w wielkoszlemowym finale. Jesienią tego roku wraz z reprezentacją narodową zdobyła Puchar Federacji. Rok 2002 to 3 wygrane turnieje i triumf w prestiżowym turnieju Masters. Osiemnastoletnia Clijsters, wtedy numer 6 na świecie, pokonała tam w finale ówczesną liderkę światowego rankingu, Serenę Williams, w półfinale - nr 2, jej siostrę Venus, a wcześniej także nr 4 - rodaczkę Justine Henin.
[edytuj] 2003
Wiele sukcesów, ale i kilka rozczarowań przyniósł tenisistce rok 2003. Została wtedy jako pierwsza w historii Belgijka liderką rankingu WTA. Miało to miejsce 10 sierpnia 2003, po wygranym turnieju w Los Angeles.
- Zobacz: Liderki rankingu WTA
Była też pierwszą liderką tego rankingu bez zwycięstwa turnieju wielkoszlemowym. Kilka miesięcy wcześniej przegrała swój drugi finał Roland Garros z Justine Henin-Hardenne, a we wrześniu, już jako liderka – finał US Open z tą samą zawodniczką, tracąc wkrótce potem na jej rzecz prowadzenie w rankingu. Na pocieszenie po przegranych finałach singla pozostały jej zwycięstwa we French Open i Wimbledonie w deblu, w parze z Japonką Ai Sugiyamą. Na zakończenie sezonu ponownie wygrała Masters. W całym roku 2003, dotarła aż do 15 finałów turniejowych, wygrywając 9 z nich.
[edytuj] 2004
Clijsters rozpoczęła ten sezon od dwóch wygranych turniejów i finału Australian Open przegranego znów z Henin-Hardenne. W maju tego roku podczas turnieju w Berlinie doznała bardzo poważnej kontuzji lewego nadgarstka, która wyłączyła ją ze startów na 9 miesięcy i groziła nawet zakończeniem kariery w wieku 21 lat. W czerwcu przeszła operację i całą resztę sezonu spędziła na rehabilitacji. Podczas próby powrotu w październikowym turnieju w belgijskim Hasselt, kontuzja odnowiła się, przedłużając przerwę w startach do lutego kolejnego roku. Długa przerwa w startach zepchnęła Kim na 134. miejsce w rankingu WTA. Nikt nie spodziewał się wówczas jej bardzo szybkiego powrotu do czołówki światowej.
[edytuj] 2005
W marcu, tuż po powrocie na kort jako pierwsza od czasów Steffi Graf wygrała obydwa wielkie amerykańskie turnieje klasy Tier I: Indian Wells i Miami. Dodatkowo dokonała tego jako zawodniczka nierozstawiona. Środek sezonu to nieco słabsza forma i porażki z Lindsay Davenport w czwartych rundach French Open i Wimbledonu. Wielka forma powróciła podczas amerykańskiego lata na kortach twardych. Clijsters zwyciężyła w turniejach w Stanford, Los Angeles i Toronto wygrywając cykl US Open Series, a następnie wygrała też sam US Open. W drodze do finału rozegrała niezwykle dramatyczne, trzysetowe pojedynki z Venus Williams (ćwierćfinał; 4:6, 7:5, 6:1) i Marią Szarapową (półfinał; 6:2, 6:7, 6:3). W meczu finałowym stosunkowo łatwo pokonała Francuzkę Mary Pierce 6:3 6:1 i mogła wreszcie świętować zdobycie swojego pierwszego tytułu wielkoszlemowego. Za swój triumf otrzymała rekordowe pieniądze w historii kobiecego tenisa – 2,2 mln $ (1,1 mln za US Open i 100% bonusu za wygranie US Open Series). Zakończyła rok jako liderka WTA Champions Race i wiceliderka rankingu. W kończącym sezon turnieju Masters nie zdołała jednak wyjść z grupy. Ostatecznie rok ten okazał się najbardziej udanym w jej dotychczasowej karierze – doszła do 9 finałów turniejowych i wszystkie wygrała (łącznie brała udział w 15 turniejach). Pod koniec sezonu zapowiedziała, że rok 2007 będzie ostatnim w jej sportowej karierze.
[edytuj] 2006
Mimo problemów ze stawem biodrowym doszła do półfinału Australian Open, gdzie podczas zaciętego meczu z Amélie Mauresmo przy stanie 2:2 w trzecim secie doznała poważnego zwichnięcia kostki. Dzień wcześniej, dzięki pokonaniu Martiny Hingis zapewniła sobie powrót na 1. miejsce w rankingu i została pierwszą zawodniczką, której udało się tego dokonać startując z tak niskiej pozycji (134.) w ciągu niecałego roku. Powróciła na kort turniejem w belgijskiej Antwerpii, gdzie w finale uległa w trzech setach Mauresmo. Swój pierwszy tytuł 2006 roku wywalczyła 7 maja na warszawskiej cegle, gdy pokonała w finale turnieju J&S Cup Rosjankę Swietłanę Kuzniecową (7:5, 6:2). W wielkoszlemowych Roland Garros i Wimbledonie osiągnęła półfinały, odpadając z rodaczką, Justine Henin-Hardenne. Obronę tytułów wywalczonych rok wcześniej podczas amerykańskiego lata na kortach twardych rozpoczęła w Stanford, pokonując w finale Szwajcarkę Patty Schnyder. Tydzień później przegrała finał w San Diego z Marią Szarapową. Z powodu zmęczenia zrezygnowała z występu w JPMorgan Chase Open. W kolejnym tygodniu, podczas meczu drugiej rundy Canadian Open z Kanadyjką Stéphanie Dubois, upadła na kontuzjowany wcześniej lewy nadgarstek. Odnowiona kontuzja wykluczyła ją nie tylko z dalszej gry w Montrealu, ale także uniemożliwiła obronę tytułu na US Open oraz występ w finale Pucharu Federacji. Po powrocie na kort, obroniła tytuł w Hasselt i zakwalifikowała się do Masters, gdzie w półfinale uległa w trzech setach Francuzce Mauresmo.
[edytuj] 2007
W rozgrywanym na początku roku pokazowym turnieju w Hongkongu Belgijka pokonała w finale Marię Szarapową. Kolejne – już oficjalne zwycięstwo – zanotowała w Sydney, pokonując w finale Serbkę Jelenę Janković. Potwierdziła tym samym bardzo dobrą formę przed Australian Open. W turnieju tym Belgijka bez przeszkód dotarła do ćwierćfinału, gdzie zwyciężyła Martinę Hingis. Półfinał z Marią Szarapową okazał się jednak za trudny i Kim Clijsters odpadła w tej fazie turnieju. W pożegnalnym występie w belgijskiej Antwerpii nie sprawiła belgijskim fanom radości, gdyż po raz kolejny przegrała w finale z Amélie Mauresmo. W marcu 2007 Belgijka ogłosiła, że nie zagra w wielkoszlemowym Roland Garros, ponieważ będzie przygotowywać się do ślubu z amerykańskim koszykarzem Brianem Lynchem. W czwartej rundzie turnieju w Miami odpadła z Chinką Li Na. W ograniczonym do minimum kalendarzu występów Kim znalazł się jeden występ na kortach ziemnych: obrona tytułu na J&S Cup. Tym razem jednak występ w Warszawie okazał się całkowicie nieudany. Już w pierwszym meczu turnieju, Kim musiała uznać wyższość kwalifikantki z Ukrainy, Julii Wakulenko, przegrywając gładko 6:7, 3:6. Jak się później okazało, był to ostatni mecz w karierze Kim Clijsters.
[edytuj] Zakończenie sportowej kariery
O planowanym zakończeniu kariery przez Belgijkę mówiono już w 2006 roku. Oficjalnie Clijsters potwierdziła tę informację w 2007 roku. Ograniczyła starty w tym sezonie do kilku ulubionych turniejów. W międzyczasie zaplanowała m. in. ślub i podróż poślubną. Pożegnanie tenisistki miało nastąpić w Stuttgarcie, na początku października. 6 maja 2007 roku na oficjalnej stronie Kim pojawiła się informacja o zakończeniu kariery ze skutkiem natychmiastowym. Miało to miejsce po występie w Warszawie. Zrezygnowała ze startów w kilku pozostałych turniejach. 14 maja została oficjalnie zdjęta z rankingów WTA.
[edytuj] Podsumowanie tenisowej kariery
W momencie zakończenia kariery Clijsters zajmowała czwarte miejsce w rankingu tenisistek z sumą punktów 2699. Przez dziesięć lat zawodowej kariery wygrała 34 turnieje singlowe i 11 deblowych. Zdobyła jeden tytuł wielkoszlemowy w grze pojedynczej na US Open 2005 oraz dwa tytuły w grze deblowej na French Open 2003 i w tym samym roku na Wimbledonie. Była w finałach turniejów gry mieszanej. Dwukrotnie triumfowała w imprezie WTA Tour Championships. W roku 2001 zdobyła Puchar Federacji wraz z drużyną Belgii. Nigdy nie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich (w 2004 roku problemy ze sponsorem). Jest jedną z pięciu tenisistek, które liderowały jednocześnie w rankingu singlowym i deblowym (2003). Finałem na French Open 2001 została pierwszą belgijską finalistką turnieju wielkoszlemowego. Najwięcej spotkań (22) rozegrała ze swoją rodaczką, Justine Henin, wygrywając 10 z nich. Zarobiła na korcie 14 764 296 $.
- Ostatni mecz zawodowy: Warszawa, 2007: porażka z Julią Wakulenko 6:7(3), 3:6 w drugiej rundzie
- Ostatni wygrany mecz zawodowy: Miami, 2007: wygrana nad Samanthą Stosur 6:4, 6:2 w trzeciej rundzie
- Ostatni mecz trzysetowy: Miami, 2007: wygrana nad Akiko Morigami 4:6, 6:0, 6:0 w drugiej rundzie
- Ostatni mecz wygrany "rowerkiem": Australian Open 2007: wygrana nad Wasilisą Bardiną 6:0, 6:0 w pierwszej rundzie
- Ostatni poddany mecz: Montreal, 2006: poddała spotkania drugiej rundy przeciwko Stéphanie Dubois przy stanie 6:1, 2:3
- Ostatni mecz deblowy: Miami, 2007 w parze z Caroline Maes: porażka w pierwszej rundzie z Tatianą Golovin i Dinarą Safiną 5:7, 6:7(4)
- Ostatni wygrany mecz deblowy: Miami, 2006 w parze z Caroline Maes: wygrana w pierwszej rundzie z Galiną Woskobojewą i Evą Birnerovą 6:2, 6:4
- Ostatni mecz wielkoszlemowy: Australian Open 2007, porażka z Marią Szarapową 4:6, 2:6 w półfinale
- Ostatni wygrany turniej singlowy: Medibank International 2007
- Ostatni wygrany turniej deblowy: Zurich Open 2003 w parze z Ai Sugiyamą
- Tygodnie na pierwszym miejscu rankingu singla: 19
- Bilans zawodowej kariery: 425 meczów wygranych, 103 przegrane (wliczając cykl rozgrywek ITF i Fed Cup).
[edytuj] Rekordy
- Dziewięć zwycięstw turniejowych (powtórzyła to w sezonie 2005) to najlepsze osiągnięcie w tenisie kobiecym od 1997, kiedy to Martina Hingis triumfowała dwunastokrotnie.
- Clijsters została pierwszą osobą z Belgii, jaka została kiedykolwiek sklasyfikowana na pierwszym miejscu rankingu WTA lub ATP. Dodatkowo dokonała tego bez zwycięstwa wielkoszlemowego. Była też jedną z pięciu tenisistek w historii, które jednocześnie liderowały w rankingu singla i debla.
- Zakończyła sezon z bilansem spotkań 90-12. Dziewięćdziesiąt zwycięstw w sezonie to najwięcej od 1982 r. Kim była także pierwszą od 1974 r. tenisistką, która rozegrała ponad 100 meczów singlowych w sezonie.
- Wygrywając turniej w Indian Wells, Clijsters została najniżej notowaną (nr 133) tenisistką, jaka wygrała turniej kategorii Tier I. W finale pokonała liderkę światowego rankingu Lindsay Davenport 6:4, 4:6, 6:2. Poprzednim razem liderka rankingu przegrała z kimś tak nisko notowanym w 1975 r.
- W Miami Clijsters została drugą, po Steffi Graf, zawodniczką, która wygrała dublet Indian Wells-Miami. Po drodze do tytułu, pokonała szóstą na świecie Anastazję Myskinę, piątą Jelenę Diemientiewą, drugą Amélie Mauresmo i trzecią Marię Szarapową. Była pierwszą nierozstawioną zawodniczką, która wygrała w Miami i dokonała tego bez straty seta.
- Wygrana w US Open Series, a następnie na US Open przyniosła jej rekordową sumę $2,2 mln. Jej bilans meczów na amerykańskich kortach twardych tamtego lata (36-1) jest również rekordowy.
- Od sierpnia do października wygrała 22 mecze z rzędu. Podczas tej passy triumfowała w Los Angeles, Toronto, Luksemburgu oraz na US Open.
- Powracając na szczyt światowego rankingu po styczniowym Australian Open zanotowała najszybszy w historii, zaledwie 10-miesięczny marsz w górę rankingu, z miejsca 134. na 1.
[edytuj] Nagrody
Kim Clijsters była przez wielu uważana za najsympatyczniejszą zawodniczkę w kobiecym tenisie. W połączeniu z sukcesami sportowymi przyniosło jej to wiele odznaczeń:
- Nagroda WTA Karen Krantzcke za sportowe zachowanie: 2000, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006
- Nagroda WTA dla najlepszej debiutantki: 1999
- Nagroda dla zwyciężczyni WTA Championships Race: 2005
- Najlepsza zawodniczka roku: 2005
- Najlepszy comeback roku: 2005
- Tytuł mistrzyni świata ITF: 2005
- Najlepsza sportsmenka Belgii: 1999, 2000, 2001, 2002, 2005
- Zawodniczka roku według International Tennis Writers Association: 2005
- Ambasador Tenisa wg. International Tennis Writers: 2005.
[edytuj] Życie prywatne
Kim Clijsters urodziła się w Bilzen; obecnie mieszka w Bree. Pochodzi z bardzo usportowionej rodziny. Jej ojciec Lei to były reprezentant Belgii, uczestnik mistrzostw świata w piłce nożnej 1986 i 1990. Mama, Els, była gimnastyczką, wielokrotną mistrzynią Belgii. Jak twierdzi sama Kim, po tacie odziedziczyła uda piłkarza, a po mamie giętkość gimnastyczki. Rodzice rozstali się pod koniec 2005 roku. W tenisa grała też młodsza siostra Kim, Elke, jednak zakończyła karierę w wyniku kontuzji.
Przez dłuższy czas (prawie pięć lat) Clijsters związana była ze słynnym australijskim tenisistą Lleytonem Hewittem. Para ogłosiła zaręczyny w listopadzie 2003 roku. Związek zakończył się nagle w październiku 2004 roku, na cztery miesiące przed planowanym ślubem. Nowym chłopakiem Kim został Brian Lynch, amerykański koszykarz grający w klubie z Bree. Zaręczyny miały miejsce w kwietniu 2006.
10 lipca 2007 ojciec tenisistki poinformował, że Kim spodziewa się dziecka. 13 lipca, o godzinie szóstej rano Kim i Brian zostali małżeństwem. Ślub cywilny miał miejsce w Bree. Według planów, uroczystość miała się odbyć dzień wcześniej, w czwartek, o godzinie 20.00. Jednak pod ratuszem zaczęły zbierać się tłumy gapiów i fotoreporterów, których państwo młodzi sobie nie życzyli i ślub został przesunięty. Obecni byli tylko najbliżsi Kim i Briana. Następnego dnia, po południu, odbył się ślub kościelny i przyjęcie weselne.
27 lutego 2008 Kim urodziła córkę, Jadę Elli i jeszcze raz potwierdziła, że nie zamierza wznowić kariery tenisowej. 10 marca jej 43-letnia matka przedwcześnie urodziła syna, Zetha. Chłopiec jest przyrodnim bratem tenisistki, a jego ojcem jest Jan Goossens, trener golfa.
[edytuj] Finały wielkoszlemowe w grze pojedynczej
[edytuj] Wygrane turnieje wielkoszlemowe (1)
| Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka w finale | Wynik finału |
| 2005 | US Open 2005 | twarda |  Mary Pierce |
6:3, 6:1 |
[edytuj] Przegrane finały wielkoszlemowe (4)
| Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka w finale | Wynik finału |
| 2001 | French Open 2001 | ziemna |  Jennifer Capriati |
1:6, 6:4, 12:10 |
| 2003 | French Open 2003 | ziemna | Justine Henin |
6:0, 6:4 |
| 2003 | US Open 2003 | twarda | Justine Henin |
7:5, 6:1 |
| 2004 | Australian Open 2004 | twarda | Justine Henin |
6:3, 4:6, 6:3 |
[edytuj] Wygrane turnieje WTA
[edytuj] Gra pojedyncza
Według liczby triumfów:
- 5 – Luksemburg
- 4 – Stanford
- 2 – Filderstadt, Hasselt, Indian Wells, Lipsk, Los Angeles, Sydney, WTA Tour Championships
- 1 – Antwerpia, Eastbourne, Hamburg, 's-Hertogenbosch, Hobart, Miami, Paryż, Rzym, Toronto, US Open, Warszawa
[edytuj] Gra podwójna
[edytuj] Historia występów wielkoszlemowych
| Turniej | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | - | 1R | 4R | SF | SF | F | - | SF | SF |
| French Open | - | 1R | F | 3R | F | - | 4R | SF | - |
| Wimbledon | 4R | 2R | QF | 2R | SF | - | 4R | SF | - |
| US Open | 3R | 2R | QF | 4R | F | - | W | - | - |
[edytuj] Bilans spotkań z czołowymi zawodniczkami swojej epoki
| Tenisistka | Liczba meczów | Wygrane:przegrane |
|---|---|---|
| Jennifer Capriati |
|
|
| Lindsay Davenport |
|
|
 Jelena Diemientiewa |
|
|
 Jelena Dokić |
|
|
 Steffi Graf |
|
|
 Daniela Hantuchová |
|
|
| Justine Henin |
|
|
 Martina Hingis |
|
|
| Ana Ivanović |
|
|
| Jelena Janković |
|
|
| Anna Kurnikowa |
|
|
| Swietłana Kuzniecowa |
|
|
 Conchita Martínez |
|
|
| Amélie Mauresmo |
|
|
| Anastazja Myskina |
|
|
| Mary Pierce |
|
|
| Chanda Rubin |
|
|
| Arantxa Sánchez Vicario |
|
|
 Francesca Schiavone |
|
|
| Patty Schnyder |
|
|
| Monica Seles |
|
|
| Maria Szarapowa |
|
|
| Serena Williams |
|
|
| Venus Williams |
|
|
| Wiera Zwonariewa |
|
|
[edytuj] Słynne mecze
- Finał French Open 2001: pierwszy wielkoszlemowy finał Kim i przegrana z Jennifer Capriati 6:1, 4:6, 10:12. Mecz trwał 2 godziny i 21 minut, a trzeci set był najdłuższy w historii kobiecych finałów w tej imprezie. Clijsters nie miała piłek meczowych, ale cztery razy była o dwa punkty od sukcesu.
- Finał WTA Tour Championships 2002: pierwsze i jedyne w karierze Kim zwycięstwo nad Sereną Williams: 7:5 6:3. Była to dopiero piąta porażka Williams w zdominowanym przez nią sezonie i zakończyła passę jej 18 zwycięstw z rzędu.
- Półfinał Australian Open 2003: przegrana z Sereną Williams 6:4, 3:6, 5:7. Bardzo bolesna porażka Kim, która prowadziła już 5-1 w trzecim secie, a przy stanie 5:2 miała piłki meczowe.
- Finał Italian Open 2003: wygrana z Amélie Mauresmo 3:6, 7:6(3), 6:0. Mauresmo prowadziła 6-5 w drugim secie i serwowała. Clijsters, będąc dwie piłki od porażki, zdołała doprowadzić do tie-break'a, a w decydującym secie rozgromiła Mauresmo, nie dając jej wygrać gema.
- Finał French Open 2003: przegrana z Justine Henin 0:6, 4:6. Mecz bez historii. Kim była w nim bardzo zestresowana i popełniała masę błędów. Komentatorzy spekulowali, iż zdenerwowanie mogło wynikać z faktu gry na najwyższym szczeblu z rywalką, której styl Kim zna od dzieciństwa.
- Finał turnieju w Los Angeles 2003: po raz czwarty z rzędu pokonała Lindsay Davenport: 6:1, 3:6, 6:1. Dzięki temu zwycięstwu Kim wyprzedziła Serenę Williams i została dwunastą w historii liderką rankingu WTA.
- Finał Filderstadt 2003: stawką meczu z Justine Henin było pierwsze miejsce w rankingu. Kim zwyciężyła 5:7, 6:4, 6:2 i utrzymała pozycję liderki. Było to także drugie zwycięstwo Clijsters nad rodaczką w ostatnich siedmiu spotkaniach.
- Półfinał WTA Tour Championships 2003: zwycięstwo nad Capriati 4:6, 6:3, 6:0. Prowadząc 6-4, 3-2, Capriati wzięła przerwę medyczną, po której nie była już tą samą zawodniczką. Clijsters wygrała kolejne 10 gemów i awansowała do finału, w którym gładko pokonała Amélie Mauresmo 6:2, 6:0.
- Finał Indian Wells 2005: pokonała Davenport 6:4, 4:6, 6:2. Nierozstawiona, wracająca po długotrwałej kontuzji Clijsters zwyciężyła ówczesną liderkę światowego rankingu. Davenport prowadziła już 4:0 w pierwszym secie.
- Finał Miami 2005: wygrana 6:3, 7:5 z Marią Szarapową. Mecz rozgrywany przy bardzo wietrznej pogodzie. Czternaście kolejnych wygranych w Indian Wells i Miami wywindowało Kim ze 133. miejsca do czołowej dwudziestki rankingu. Po meczu Szarapowa komplementowała rywalkę za niestrudzone bieganie i przebijanie piłek.
- Ćwierćfinał US Open 2005: wygrana 4:6, 7:5, 6:1 z Venus Williams. Jedno z trzech zwycięstw nad Williams w dziewięciu meczach jakie ze sobą rozegrały. Williams prowadziła już 6:4, 4:2, ale wtedy Clijsters wygrała 11 z kolejnych 13 gemów, pozostając w ostatecznie wygranym przez siebie turnieju.
- Finał US Open 2005: wygrana z Mary Pierce 6:3 6:1 dała Kim Clijsters pierwszy i jedyny tytuł wielkoszlemowy. W przeciwieństwie do trzech poprzednich finałów, przegranych z Justine Henin, Kim wyszła na kort skoncentrowana i pewnie kroczyła do długo oczekiwanego triumfu.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa Kim Clijsters
- Kim Clijsters sylwetka na stronie WTA Tour (en)
- Kim Clijsters sylwetka na stronie Pucharu Federacji (en)
Tracy Austin • Jennifer Capriati • Kim Clijsters • Lindsay Davenport • Chris Evert • Evonne Goolagong • Steffi Graf • Justine Henin • Martina Hingis • Amélie Mauresmo • Martina Navrátilová • Arantxa Sánchez Vicario • Monica Seles • Maria Szarapowa • Serena Williams • Venus Williams
Cara Black • Kim Clijsters • Lindsay Davenport • Gigi Fernández • Martina Hingis • Liezel Huber • Anna Kurnikowa • Corina Morariu • Martina Navrátilová • Jana Novotná • Lisa Raymond • Virginia Ruano Pascual • Arantxa Sánchez Vicario • Larysa Sawczenko-Neiland • Pam Shriver • Anne Smith • Samantha Stosur • Rennae Stubbs • Paola Suárez • Ai Sugiyama • Helena Suková • Natasza Zwieriewa
