Ellen Barkin
Z Wikipedii
| Ellen Barkin | |
 |
|
| Prawdziwe nazwisko | Ellen Rona Barkin |
| Data i miejsce urodzenia | 16 kwietnia 1954 Nowy Jork, Nowy Jork (USA) |
| Profil w bazie IMDb | |
| Profil w bazie Filmweb.pl | |
Ellen Rona Barkin (ur. 16 kwietnia 1954 roku w Nowym Jorku, w stanie Nowego Jorku, USA) – amerykańska aktorka filmowa, zdobywczyni nagrody Emmy i dwóch nominacji do nagród Złotego Globu.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Przyszła na świat w żydowskiej rodzinie ekspedienta sklepu chemicznego i szpitalnej administratorki w Jamajskim Szpitalu. Dorastała wrazze starszym bratem George'em w Południowym Bronksie i Queens. W latach 1969-1972 uczęszczała do High School of the Performing Arts na nowojorskim Manhattanie i Hunter College w Nowym Jorku na wydziale historii i dramatu. Z początku myślała o podjęciu pracy wykładowcy historii starożytnej, dorabiała jako kelnerka w awangardowym Klubie Ocean. Kontynuowała naukę w nowojorskim Actors Studio.
Po raz pierwszy na ekranie pojawiła się w komedii Samochód z marihuany (Up in Smoke, 1978) jako grająca na gitarze kobieta. W 1980 roku zadebiutowała na scenie Ensemble Studio Theatre w przedstawieniu Kawa po irlandzku (Irish Coffee). Potem wzięła udział w dwóch produkcjach telewizyjnych – dramacie historycznym NBC Kent State (1981) i dramacie sensacyjnym Warner Bros. Opieramy się (We're Fighting Back, 1981). Występowała na scenie off-Broadwayu w sztukach: Skrajności (Extremities) z Susan Sarandon (1982) i Eden Court (1985).
Została dostrzeżona w roli zaniedbywanej przez swojego męża Beth Schreiber w komicznym i wzruszającym komedio-dramacie Barry'ego Levinsona Gość w restauracji (Diner, 1982) ze Stevem Guttenbergiem, Mickeyem Rourke, Kevinem Baconem i Timothym Daly. Stworzyła potem przejmujące role drugoplanowe w dramatach: Pod czułą kontrolą (Tender Mercies, 1983) Bruce Beresford u boku Roberta Duvalla, Daniel (1983) Sidneya Lumeta z Timothym Huttonem, Niezwykłe zmiany w ostatniej chwili (Enormous Changes at the Last Minute, 1983) u boku Kevina Bacona, muzycznym Eddie i Krążowniki (Eddie and the Cruisers, 1983) z Tomem Berengerem i Michaelem Paré i Harry i syn (Harry & Son, 1984) Paula Newmana.
Następnie zabłysnęła w roli Penny Priddy w przygodowej komedii romantycznej sci-fi Przygody Buckaroo Banzai. Przez ósmy wymiar (The Adventures of Buckaroo Banzai Across the 8th Dimension, 1984) z Peterem Wellerem, Jeffem Goldblumem, Christopherem Lloydem i Lewisem Smithem. Zjednała sobie najmłodszych widzów jako księżniczka Henrietta w jednym z odcinków baśniowego serialu CBS Księżniczka, która nigdy się nie śmiała (Faerie Tale Theatre: The Princess Who Had Never Laughed, 1985). Bardzo dobre rececenzje przyniosły jej filmy – Poza prawem (Down by Law, 1986) Jima Jarmuscha z Tomem Waitsem i Roberto Benigni, Bezmiar miłości (Sea of Love, 1989) z Alem Pacino, Johnny Przystojniak (Johnny Handsome, 1989) z Mickeyem Rourke i Chłopięcy świat (This Boy's Life, 1993) z Robertem De Niro i Leonardo DiCaprio. Za dwie role – ciotki Aunt Starr, duszę towarzystwa w dramacie familijnym Pustynny kwiat (Desert Bloom, 1986) z Jonem Voightem oraz prawniczki okręgowej prowadzącej dochodzenie gwałtu w kryminalnym dramacie sensacyjnym Miasto na luzie (The Big Easy, 1987) u boku Dennisa Quaida – uhonorowana została hiszpańską nagrodę Sant Jordi w Barcelonie.
Znakomita kreacja powracającej z zaświatów blondynki o stuprocentowo męskiej mentalności w kryminalnej komedii fantasy Blake'a Edwardsa Zmiany – trudno być kobietą (Switch, 1991) przyniosła jej nominację do nagrody Złotego Globu. Za rolę prezenterki audycji radiowej w thrillerze psychologicznym Tony'ego Scotta Fan (The Fan, 1996) z Robertem De Niro, Wesleyem Snipesem, Johnem Leguizamo i Benicio Del Toro otrzymała nagrodę Blockbuster Entertainment. Jej telewizyjna postać alkoholiczki, ofiary agresji samobójczo zmarłego męża w dramacie Zanim kobietom wyrosły skrzydła (Before Women Had Wings, 1997) została nagrodzona Emmy i Złotą Satelitą oraz nominowana do nagrody Złotego Globu.
W dniach 17-18 listopada 2002 roku można ją było zobaczyć na scenie Broadwayu w Eugene O'Neill Theatre w jednoaktowym monologu Short Talks on the Universe w roli Simone.
[edytuj] Życie prywatne
Była dwukrotnie mężatką; z Gabrielem Byrne (1988-1993), z którym ma syna Jacka (ur. 1989) i córkę Romey Marion (ur. 18 listopada 1992) i milionerem Ronalden Perelmanem (od 28 czerwca 2000 do 14 lutego 2006). Spotykała się z Valem Kilmerem (1984), Davidem Arquette (1995) i Ralphem Fiennesem (2006).
[edytuj] Ciekawostki
- Ma 170 cm wzrostu.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Ellen Barkin w Internet Movie Database (IMDb) (en)
- Ellen Barkin w NNDB (en)
- Ellen Barkin w bazie filmweb.pl
