Ernest Bevin

Z Wikipedii

Ernest Bevin

Popiersie Bevina w londyńskiej dzielnicy Southwark

Ernest Bevin (ur. 9 marca 1881 w Winsford w hrabstwie Somerset, zm. 14 kwietnia 1951 w Londynie), brytyjski polityk, działacz związków zawodowych, członek Partii Pracy, minister w rządach Winstona Churchilla i Clementa Attlee.

Bevin kształcił się początkowo w szkole w Crediton w hrabstwie Devon, ale opuścił ją w 1890 r., niedługo po śmierci matki. W wieku 11 lat rozpoczął pracę jako kierowca w Bristolu. Tam wstąpił do Bristol Socialist Society. W 1910 r. został sekretarzem bristolskiej gałęzi Dockers' Union. W 1922 r. był jednym z założyciel Transport and General Workers Union (TGWU), który rychło stał się największym związkiem zawodowym w Wielkiej Brytanii. Bevin został sekretarzem związku. W 1937 r. został prezydentem Kongresu Związków Zawodowych. Mimo związków z Partią Pracy, Bevin był przeciwnikiem Ramsaya MacDonalda, a w latach 30. popierał działania zdominowanego przez konserwatystów rządu narodowego. Później popierał lidera laburzystów, Clementa Attlee.

W 1940 r. został wybrany do Izby Gmin w wyborach uzupełniających w okręgu Wandsworth Central. W rządzie wojennym Churchilla otrzymał stanowisko ministra pracy i służby narodowej. Na tym stanowisku pozostał zakończenia wojny w 1945 r., kiedy to Partia Pracy opuściła wojenną koalicję. Po wygranych przez laburzytów wyborach 1945 r. Bevin otrzymał tekę ministra spraw zagranicznych.

Na stanowisku ministra Bevin zabiegał o pomoc finansową ze strony Stanów Zjednoczonych. Działał również na rzecz utrzymania bliskich relacji z Francją. Popierał również proces dekolonizacji brytyjskich posiadłości zamorskich. W 1945 r. poparł niezrealizowaną ostatecznie ideę utworzenia Zgromadzenia Parlamentarnego ONZ. Jako antykomunista popierał politykę Stanów Zjednoczonych w początkowym okresie zimnej wojny. Działał również aktywnie na rzecz utworzenia NATO.

W 1950 r. zlikwidowano jego okręg wyborczy, więc Bevin przeniósł się do okręgu Woolwich East. Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia został w marcu 1951 r. przeniesiony na stanowisko Lorda Tajnej Pieczęci. Zmarł podczas sprawowania urzędu w kwietniu tego roku. Został pochowany w opactwie westministerskim.