Herbert Morrison

Z Wikipedii

Herbert Stanley Morrison, baron Morrison of Lambeth CH (ur. 3 stycznia 1888 w Londynie, zm. 6 marca 1965 tamże), brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w rządach Ramsaya MacDonalda, Winstona Churchilla i Clementa Attlee.

Spis treści 1 Biografia 2 Publikacje 3 Linki zewnętrzne 4 Bibliografia

[edytuj] Biografia

Był synem policjanta. W dzieciństwie z powodu infekcji utracił wzrok w prawym oku. W wieku 14 lat zrezygnował z nauki i rozpoczął pracę jako chłopiec na posyłki. Początkowo związany był z Federacją Socjaldemokratyczną, następnie przeszedł do Partii Pracy. Z powodów wyznaniowych nie brał udziału w walkach I wojny światowej. Po wojnie Morrison został liderem londyńskiej Partii Pracy. W 1919 r. został wybrany do rady okręgu miejskiego Hackney. W latach 1920-1921 był jego burmistrzem.

W 1922 r. został wybrany do rady hrabstwa Londynu. W 1923 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Hackney South. Okręg ten reprezentował do 1945 r., z przerwami w latach 1924-1929 i 1931-1935. Następnie reprezentował okręg wyborczy Lewisham East, a od 1950 r. Lewisham South.

Po powrocie do parlamentu w 1929 r. został ministrem transportu w drugim rządzie MacDonalda i był nim do 1931 r. W 1933] r. został liderem frakcji laburzystów w radzie hrabstwa Londynu, a w 1934 r. przewodniczącym tej rady. Na tym stanowisku doprowadził do ujednolicenia systemu transportu w Londynie oraz stworzył pas zieleni wokół przedmieść. Po powrocie do ław parlamentu w 1935 r. stanął do wyborów na lidera Partii Pracy, ale przegrał z Clementem Attlee. W gabinecie wojennym Winstona Churchilla objął w 1940 r. stanowisko ministra zaopatrzenia. Wkrótce jednak został ministrem spraw wewnętrznych. W 1943 r. bez powodzenia startował w wyborach na skarbnika Partii Pracy.

Wraz z końcem II wojny światowej Morrison wraz z całą Partią Pracy opuścił gabinet wojenny. Brał udział w przygotowaniu manifestu wyborczego laburzystów Let us Face the Future. Po wygranych wyborach został Lordem Przewodniczącym Rady, przewodniczącym Izby Gmin oraz wicepremierem. W 1951 r. został na krótko ministrem spraw zagranicznych. W latach 1945-1955 był również wiceprzewodniczącym Partii Pracy. W 1955 r. wystartował w wyborach na lidera tego ugrupowania, ale przegrał z Hugh Gaitskellem.

Morrison zasiadał w Izbie Gmin do 1959 r. Następnie został kreowany parem dożywotnim jako baron Morrison of Lambeth i zasiadł w Izbie Lordów. W latach 1960-1965 był przewodniczącym British Board of Film Censors. Zmarł w 1965 r.

[edytuj] Publikacje

• Socialisation and Transport, 1933
• Looking Ahead, 1933
• Parliamentary Government in Britain, 1949
• Autobiography, 1960

[edytuj] Linki zewnętrzne

• spartacus.schoolnet.co.uk

[edytuj] Bibliografia

• Bernard Donoughue, George Jones, Herbert Morrison - Portrait of a Politician, Orion, 2001, ISBN 1842124412

Poprzednik Wilfrid Ashley

Minister transportu Wielkiej Brytanii 1929-1931

Następca Percy Pybus

Poprzednik Leslie Burgin

Minister zaopatrzenia Wielkiej Brytanii 1940

Następca Andrew Duncan

Poprzednik John Anderson

Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii 1940-1945

Następca Donald Somervell

Poprzednik Clement Richard Attlee

Wicepremier Wielkiej Brytanii 1945-1951

Następca Anthony Eden

Poprzednik Ernest Bevin

Minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii 1951

Następca Anthony Eden

Poprzednik Anthony Eden

Minister spraw zagranicznych w brytyjskim gabinecie cieni 1951-1955

Następca Alfred Robens

Poprzednik Frederick Marquis, 1. baron Woolton

Lord Przewodniczący Rady 1945-1951

Następca Christopher Addison, 1. wicehrabia Addison

Poprzednik Anthony Eden

Przewodniczący Izby Gmin 1945-1951

Następca James Chuter Ede

Poprzednik Arthur Greenwood

Wiceprzewodniczący Brytyjskiej Partii Pracy 1945-1955

Następca Jim Griffiths