Frederick North, lord North
Z Wikipedii
Frederick North, lord North | |
Data urodzenia | 13 kwietnia 1732 |
Premier Wielkiej Brytanii | |
Okres urzędowania | od 28 stycznia 1770 do 22 marca 1782 |
Przynależność polityczna | Torysi |
Poprzednik | Augustus FitzRoy, 3. książę Grafton |
Następca | Charles Watson-Wentworth, 2. markiz Rockingham |
Frederick North, 2. hrabia Guilford KG (ur. 13 kwietnia 1732 w Piccadilly w Londynie, zm. 5 sierpnia 1792 na Grosvenor Square w Londynie), znany jako lord North, premier Wielkiej Brytanii w latach 1770-1782. Był premierem podczas rewolucji amerykańskiej.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Lord North urodził się w Wroxton Abbey jako najstarsze z sześciorga dzieci. Jego ojcem był Francis North, 1. hrabia Guilford, a matką lady Lucy Montagu, córka 1. hrabiego Halifax. Inne dzieci pochodziły z drugiego małżeństwa Guilforda. North miał rodzoną siostrę Lucy, której rodzina miała się wyrzec, ponieważ poślubiła kupca, lecz brak dowodów na takie postępowanie ze strony rodziny North.
Wykształcony w Eton College w latach 1742-1748 i w Trinity College w Oksfordzie, gdzie w 1750 r. otrzymał tytuł MA (master of Arts = magister). Po opuszczeniu Oksfordu podróżował po Europie, odwiedzając Lipsk, gdzie studiował pewien czas na Uniwersytecie. Odwiedził Wiedeń, Mediolan i Paryż. Do Anglii powrócił w 1753 r.
W latach 1754-1790 zasiadał w Izbie Gmin jako reprezentant okręgu Banbury. Swoją pierwszą mowę w parlamencie wygłosił 1 grudnia 1757 r. na otwarciu nowej sesji parlamentu. 2 czerwca 1759 r. został młodszym Lordem Skarbu w rządzie księcia Newcastle. W 1766 r. został jednym z płacmistrzów armii i został powołany do Tajnej Rady.
Pierwszym ważnym urzędem w karierze Northa był urząd Kanclerza Skarbu, który objął w grudniu 1767 r. Równocześnie został przewodniczącym Izby Gmin. Zdolny i ambitny minister, stronnik króla Jerzego III, szybko piął się po szczeblach kariery. Po rezygnacji księcia Grafton ze stanowiska premiera, North stanął 28 stycznia 1770 r. na czele rządu Jego Królewskiej Mości. Na stanowisku premiera prowadził nieudolną politykę w stosunku do kolonii amerykańskich, czym spowodował ich bunt i wojnę o niepodległość, która zakończyła się klęską Wielkiej Brytanii. O upadku jego rządu przesądziła klęska pod Yorktown w 1781 r. Izba Gmin wyraziła wówczas wotum nieufności wobec gabinetu Northa, co było pierwszym takim przypadkiem w historii parlamentaryzmu. North zrezygnował z urzędu 20 marca 1782 r.
Do władzy North powrócił 2 kwietnia 1783 r., kiedy został ministrem spraw wewnętrznych (był nim do 19 grudnia 1783) w gabinecie księcia Portland. Portland był jednak tylko figurantem a właściwą władzę sprawował North i lider radykalnego skrzydła wigów, Charles James Fox (stąd ten gabinet nosi nazwę Fox-North Coalition). Rząd upadł już w grudniu 1783 r.
W latach 1771-1792 był prezesem Founding Hospital w Londynie. W 1772 r. został kanclerzem Uniwersytetu Oksfordziego, w w 1774 r. Lordem Namiestnikiem Somerset. Od 1772 r. był kawalerem Orderu Podwiązki. W 1778 r. został Lordem Strażnikiem Pięciu Portów.
Z powodu postępującej ślepoty zrezygnował w 1790 r. z miejsca w Izbie Gmin. W tym samym roku zmarł jego ojciec i North zasiadł w Izbie Lordów jako 2. hrabia Guilford. Zmarł dwa lata później i został pochowany w kościele Wszystkich Świętych w Wroxton w Oxfordshire.
[edytuj] Rodzina
20 maja 1756 r. poślubił Anne Speke (ok. 1741-1797), córkę George'a Speke'a. Frederick i Anne mieli razem trzech synów i dwie córki:
- Charlotte North (zm. 25 października 1849), żona podpułkownika Johna Lindsaya, nie miała dzieci
- George Augustus North (11 września 1757 – 20 kwietnia 1802), 3. hrabia Guilford
- Francis North (25 grudnia 1761 – 11 stycznia 1817), 4. hrabia Guilford
- Frederick North (7 lutego 1766 – 14 października 1827), 5. hrabia Guilford
- Anne North (przed 1783 – 18 stycznia 1832), żona Johna Bakera-Holroyda, 1. hrabiego Sheffield, miała dzieci
[edytuj] Tytuły od narodzin do śmierci
- 1732-1752: Czcigodny Frederick North
- 1752-1754: lord North
- 1754-1766: lord North, MP
- 1766-1772: Wielce Czcigodny lord North, MP
- 1772-1790: Wielce Czcigodny lord North, KG, MP
- 1790-1790: Wielce Czcigodny lord North, KG
- 1790-1792: Wielce Czcigodny hrabia Guilford, KG, PC
[edytuj] Ciekawostki
- nazywany był powszechnie "Boreaszem" oraz "Lord-deputy North"
- w młodości lubił tańczyć
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- The Correspondence of King George the Third with Lord North from 1768 to 1783 pod redakcją Williama Bodhama Donne'a 1867 wydanie internetowe
- Herbert Butterfield, George III, Lord North, and the People, 1779-80, 1949
- Charles Daniel Smith, The Early Career of Lord North, the Prime Minister, 1979
- Alan Valentine, Lord North, 2 tomy, 1967
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik Francis North, 1. hrabia Guilford |
Hrabia Guilford 1790-1792 |
Następca George North, 3. hrabia Guilford |
Poprzednik Augustus FitzRoy, 3. książę Grafton |
Premier Wielkiej Brytanii 1770-1782 |
Następca Charles Watson-Wentworth, 2. markiz Rockingham |
Poprzednik Thomas Townshend |
Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii 1783 |
Następca George Nugent-Temple-Grenville, 3. hrabia Temple |
Poprzednik Charles Townshend |
Płacmistrz armii 1765-1778 razem z George'em Cooke'em |
Następca George Cooke i Thomas Townshend |
Poprzednik Charles Townshend |
Kanclerz Skarbu 1767-1782 |
Następca Lord John Cavendish |
Poprzednik Charles Townshend |
Przewodniczący Izby Gmin 1767-1782 |
Następca Charles James Fox |
Poprzednik Robert Darcy, 4. hrabia Holderness |
Lord Strażnik Pięciu Portów 1778-1792 |
Następca William Pitt Młodszy |
Poprzednik Thomas Townshed |
Przewodniczący Izby Gmin 1783 razem z Charlesem Jamesem Foxem |
Następca William Pitt Młodszy |
Robert Walpole • Lord Wilmington • Henry Pelham • Książę Newcastle • Książę Devonshire • Książę Newcastle • Lord Bute • George Grenville • Lord Rockingham • Lord Chatham • Książę Grafton • Lord North • Lord Rockingham • Lord Shelburne • Książę Portland • William Pitt Młodszy • Lord Sidmouth • William Pitt Młodszy • Lord Grenville • Książę Portland • Spencer Perceval • Lord Liverpool • George Canning • Lord Goderich • Książę Wellington • Lord Grey • Lord Melbourne • Książę Wellington • Robert Peel • Lord Melbourne • Robert Peel • John Russell • Lord Derby • Lord Aberdeen • Lord Palmerston • Lord Derby • Lord Palmerston • Lord Russell • Lord Derby • Benjamin Disraeli • William Ewart Gladstone • Lord Beaconsfield • William Ewart Gladstone • Lord Salisbury • William Ewart Gladstone • Lord Salisbury • William Ewart Gladstone • Lord Rosebery • Lord Salisbury • Arthur Balfour • Henry Campbell-Bannerman • Herbert Henry Asquith • David Lloyd George • Andrew Bonar Law • Stanley Baldwin • Ramsay MacDonald • Stanley Baldwin • Ramsay MacDonald • Stanley Baldwin • Neville Chamberlain • Winston Churchill • Clement Richard Attlee • Winston Churchill • Anthony Eden • Harold Macmillan • Alec Douglas-Home • Harold Wilson • Edward Heath • Harold Wilson • James Callaghan • Margaret Thatcher • John Major • Tony Blair • Gordon Brown
W dniu powstania
Lord Bristol • Lord Camden • Lord Gower • Książę Grafton • Lord Granby • Edward Hawke • Lord Hillsborough • Lord North • Lord Shelburne • Lord Weymouth
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Rochford
W dniu powstania
Lord Gower • Lord Halifax • Edward Hawke • Lord Hertford • Lord Hillsborough • Lord North • Lord Rochford • Lord Strange • Lord Talbot • Lord Townshend • Lord Weymouth
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Bathurst • Lord Buckinghamshire • Lord Carlisle • Lord Clarendon • Lord Dartmouth • George Germain • Książę Grafton • Lord Harcourt • Lord Sandwich • Lord Stormont • Lord Suffolk • Lord Thurlow
W dniu powstania
Lord Carlisle • John Cavendish • Charles James Fox • Lord Keppel • Lord North • Lord Northington • Lord Stormont • Książę Portland • Lord Townshend