Greenpeace
Z Wikipedii
Greenpeace – obecnie międzynarodowa organizacja pozarządowa, wcześniej znana jako Fundacja Greenpeace - została założona w roku 1971 w Vancouver w Kanadzie by przeciwstawić się amerykańskim próbom jądrowym na Alasce. Obecnie organizacja ta działa na rzecz ochrony środowiska naturalnego. Greenpeace posiada 28 biur i prowadzi działalność w 42 krajach na całym świecie. Wszystkie te placówki są podporządkowane kwaterze głównej w Amsterdamie. Organizacja finansowana jest całkowicie przez indywidualnych darczyńców (program Direct Dialoque), których liczbę szacuje się na około 2.8 mln. Są to głównie sympatycy, lecz są to też organizacje charytatywne. Greenpeace nie przyjmuje pieniędzy od firm i rządów, co ma gwarantować jej niezależność.
Cele najważniejszych kampanii:
- zatrzymanie zmian klimatycznych
- ochrona lasów
- ochrona oceanów
- powstrzymanie wielorybnictwa
- sprzeciw wobec wykorzystywania energii atomowej i popieranie energii odnawialnej
- sprzeciw wobec inżynierii genetycznej
- eliminacja z użycia toksycznych związków chemicznych
Spis treści |
[edytuj] Struktura
Greenpeace jest globalną organizacją, której kwatera główna (Greenpeace International) znajduje się w Amsterdamie. Organizacja posiada 28 biur na całym świecie i prowadzi działalność w 42 krajach. Biura te są w dużej mierze autonomiczne w prowadzeniu wspólnej globalnej kampanii dostosowanej do lokalnych warunków, oraz do poszukiwań niezbędnego wsparcia finansowego od dawców[1] Biura wspierają sieć lokalnych grup ochotników. Grupy lokalne uczestniczą w wielu kampaniach na swoim terenie i mobilizują się dla odbywających się gdzie indziej większych protestów i działań. Miliony darczyńców, którzy nie są zorganizowani w lokalne grupy, wspomagają Greenpeace przez wsparcie finansowe i uczestnicząc w kampaniach konsumenckich i miejskich.
[edytuj] Biura
Greenpeace jest obecna w następujących krajach i regionach (marzec 2007):
- region Oceanii (Australia, Fidżi, Nowa Zelandia, Papua-Nowa Gwinea, Wyspy Salomona)
- region europejski (Austria, Belgia, Bośnia, Bułgaria, Czarnogóra, Czechy, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Luksemburg, Niemcy, Polska, Rumunia, Serbia, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Wielka Brytania, Włochy)
- region nordycki (Dania, Finlandia, Norwegia, Szwecja)
- region Azji (Chiny, Filipiny, Indie, Indonezja, Japonia, Rosja, Tajlandia)
- region obu ameryk (Argentyna, Brazylia, Kanada, Meksyk, Stany Zjednoczone), region Bliskiego Wschodu (Izrael, Cypr, Liban, Malta, Tunezja, Turcja).
[edytuj] Działania
Organizacja Greenpeace zajmuje się największymi problemami ekologicznymi, głównie przez organizowanie (często kontrowersyjnych) akcji bezpośrednich, które sprawiają, iż dany problem dostrzegany jest przez społeczeństwo. Dzięki temu wzbudzana jest dyskusja w społeczeństwie prowadząca do zmian.
[edytuj] Krytyka
Greenpeace jest często krytykowana za to, że jest zbyt radykalna; za częste działania na granicy ekoterroryzmu; za działania pseudoekologiczne i propagandowe; za obieranie stanowisk w dyskusjach nad ekologią, które nie są ani ekologicznie ani ekonomicznie właściwe; za krytykę energetyki jądrowej, która uważana jest dziś za najbardziej ekologiczną i najbezpieczniejszą technologię pozyskiwania energii; za krytykę rządów, przemysłu, polityków i środowisk ekologicznych za to, że stawiają wartości ludzkie wyżej niż inne.
Współzałożyciel Greenpeace Patrick Moore odszedł z organizacji w 1986 roku, kiedy ta zdecydowała poprzeć powszechny zakaz na używanie chloru, który Moore nazwał "niezbędnym dla naszego zdrowia" i "największą nowością w historii publicznego zdrowia"[2]. Moore uważa, że dziś Greenpeace jest motywowana przez politykę a nie przez naukę, zauważając, że żaden z jego "kolegów dyrektorów nie ma jakiejkolwiek podstawowej edukacji naukowej"[2].
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Greenpeace – Strona główna (po angielsku)
- Greenpeace Polska – Strona główna (po polsku)
- Historia Greenpeace'u – Elektroniczna wersja książki (po polsku)
Przypisy
- ↑ How is Greenpeace structured?.
- ↑ 2,0 2,1 Moore, Patrick, "Why I Left Greenpeace", The Wall Street Journal, 2008-04-22 [dostęp 2008-04-22].