Harklowa (województwo małopolskie)
Z Wikipedii
| Harklowa | |
| Województwo | małopolskie |
| Powiat | nowotarski |
| Gmina | Nowy Targ |
| Powierzchnia | 8 km² |
| Wysokość | 638 m n.p.m. |
| Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności • gęstość |
412 51,5 os./km² |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
18 |
| Tablice rejestracyjne | KNT |
 Kościół drewniany |
|
Harklowa – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ, nad Dunajcem.
W latach 1975-1998 Harklowa położona była w województwie nowosądeckim.
Główną atrakcją miejscowości jest XV-wieczny gotycki kościół drewniany pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Miejscowość znajduje się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.
[edytuj] Kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Późnogotycka świątynia należy do grupy kościołów podhalańskich. Została wzniesiona pod koniec XV wieku. Jest budowlą jednonawową, trójdzielną, orientowaną. Ściany kościoła oszalowano. W bryle kościoła można wyróżnić prezbiterium, nawę oraz wieżę. Prezbiterium, podobnie jak w innych świątyniach podhalańskich, zamknięte jest prostokątnie. Od północy przylega do niego zakrystia. Nawa sąsiaduje z okazałą czworoboczną kaplicą wzniesioną w 1866 roku, którą nakrywa kopuła z wieloboczną latarnią. Po południowej stronie nawy znajduje się kruchta boczna dobudowana w XVIII wieku. Nad prezbiterium i nawą wybudowano dach jednokalenicowy, dwuspadowy, kryty gontem. Na kalenicy w 1877 roku dodano neogotycką wiezyczkę na sygnaturkę. Dominującym elementem bryły kościoła jest wybudowana w XVII wieku izbicowa wieża zwieńczona ostrosłupowym hełmem. Całą świątynię otaczają otwarte soboty. Teren kościelny otaczony jest przez murek z bramkami nakrytymi gontowymi, baniastymi hełmami.
Około roku 1500 wnętrze kościoła ozdobiono polichromią patronową. Była ona przemalowywana czterokrotnie. Malowidła obecnie pokrywające sklepienie i ściany pochodżą 1935 roku. Oryginalne XVI-wieczne dekoracje patronowe zachowały się jedynie we fragmentach, głównie na stropie przedsionka pod wieżą. Do powtarzających się motywów należą orszak myśliwski, jeleń i para gołębi. Z czasu budowy pochodzą gotyckie portale ostrołukowe z ornamentem sznurowym w drzwiach do zakrystii i w kruchcie południowej. Okna, zgodnie z dawną tradycją, umieszczone zostały jedynie na ścianie południowej. Do belki tęczowej przybita jest deska zdobiona ornamentem patronowym, stanowiąca niegdyś elemnet dawnego stropu. Na belce znajduje się również barokowy krucyfiks i wycięte z desek malowane postaci swiętych.
W skład wyposażenia świątyni wchodzi pięć ołtarzy. Ołtarz głównym reprezentuje styl późnobarokowy. Umieszczono w nim obrazy z XVI-wiecznego gotyckiego tryptyku wchodzącego w skład pierwotnego wyposażenia kościoła. W polu środkowym znajduje się przedstawienie Świetej Rodziny, zaś po bokach namalowane są postacie świetych. W zwieńczeniu umieszczono obraz Zwiastowania pochodzący z nasady tryptyku. Dwa barokowe ołtarze boczne pochodzą z XVIII wieku. W tym samym okresie wykonano również dwa ołtarze rokokowe umieszczone w kaplicy. Pierwotnie znajdowały się one w kościele w Maciejowcach na Słowacji. W skład wyposażenia wchodzi również XVIII-wieczna ambona oraz kamienna chrzcielnica z 1731 roku.
