HMS Kingston (1939)

Z Wikipedii

HMS Kingston (F64)
Historia
Położenie stępki	6 października 1937
Wodowanie	9 stycznia 1939
Oddanie do służby	14 września 1939
Status okrętu	zatopiony 11 kwietnia 1942 na Malcie, złomowany
Stocznia	J. Samuel White w Cowes
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 1760 t pełna: 2330 t
Długość	108,6 m
Szerokość	10,8 m
Zanurzenie	3,9 m
Napęd	2 turbiny parowe o mocy łącznej 40 000 KM, 2 kotły parowe Admiralicji, 2 śruby
Prędkość	36 w
Zasięg	5500 mil morskich przy 15 w
Załoga	218
Uzbrojenie	6 x 120 mm (3xII), 4 x 40 mm plot (1xIV), 8 wkm plot (2xIV), 10 wt (2xV), bg, 2 mbg (stan na 1939 - szczegóły poniżej)

HMS Kingston – brytyjski niszczyciel z okresu II wojny światowej, należący do typu K (J/K/N), w służbie Royal Navy w latach 1939-1942. Nosił znak taktyczny F64. Służył głównie na Morzu Śródziemnym, gdzie został zatopiony przez lotnictwo na Malcie 11 kwietnia 1942.

Spis treści 1 Budowa 2 Służba 2.1 Morze Północne 1939-1940 2.2 Morze Czerwone 1940-1941 2.3 Morze Śródziemne 1940-1941 3 Dane techniczne 3.1 Uzbrojenie 4 Przypisy 5 Źródła

[edytuj] Budowa

Stępkę pod budowę okrętu położono 6 października 1937 w stoczni J. Samuel White w Cowes, kadłub wodowano 9 stycznia 1939. Okręt wszedł do służby w Royal Navy 14 września 1939. W tej samej stoczni budowano też równocześnie niszczyciel HMS Jersey identycznego typu J.

[edytuj] Służba

[edytuj] Morze Północne 1939-1940

"Kingston" wszedł do służby brytyjskiej wkrótce po wybuchu II wojny światowej, w skład 5 Flotylli Niszczycieli dowodzonej przez kmdra Louisa Mountbattena, grupującej okręty typu K. Flotylla ta wchodziła w skład Floty Metropolii (Home Fleet) i bazowała początkowo w Scapa Flow. Przez pierwsze miesiące wojny razem z niszczycielami flotylli przeważnie osłaniał główne siły floty w wypadach na Morzu Północnym i w składzie "patrolu północnego", patrolował tam i eskortował konwoje. 29 listopada 1939 wraz z niszczycielem HMS "Kashmir" zatopił niemiecki okręt podwodny U 35 na północny zachód od Bergen, biorąc do niewoli dowódcę i 11 marynarzy^[1] (dowódca "Kingston", P. Somerville został w grudniu za skuteczne działania przeciw U-Bootom odznaczony Distinguished Service Order). W marcu i kwietniu 1940 okręt był remontowany w Falmouth.

[edytuj] Morze Czerwone 1940-1941

14 maja 1940 "Kingston" z grupą niszczycieli (m.in. "Khartoum", "Kimberley" i "Kandahar" z 5. Flotylli) został przeniesiony do Floty Śródziemnomorskiej, docierając 24 maja przez Maltę do Suezu. Z tymi niszczycielami utworzył 28. Dywizjon Niszczycieli, pełniący zadania eskortowe na Morzu Czerwonym, stacjonując głównie w Adenie. 11 czerwca patrolował u wybrzeży Somali Włoskiego z HMS "Khartoum" i krążownikiem HMAS "Hobart", lecz bez kontaktu z jednostkami nieprzyjaciela.

23 czerwca "Kingston" wziął udział w pojedynku na powierzchni z włoskim okrętem podwodnym "Toricelli" w cieśninie Bab al-Mandab, wraz z niszczycielami HMS "Khartoum", "Kandahar" i slupami "Shoreham" i "Indus", zakończonego zatopieniem "Toricelli" o 6:24. 27 czerwca u wybrzeża Erytrei wraz z HMS "Kandahar" i krążownikiem "Leander" zniszczył wyrzucony na mieliznę włoski okręt podwodny "Macalle" ^[2]. Pełnił następnie ponownie służbę eskortową na Morzu Czerwonym i Ocenie Indyjskim.

W drugiej połowie lutego 1941 brał udział w działaniach w celu zdobycia Massawa (wraz z krążownikami HMS "Shropshire", "Ceres", "Capetown", lotniskowcem ""Hermes" i niszczycielami "Kandahar", "Kimberley", "Griffin". 16 marca brał udział w desancie w Berbera (operacja Appearance, wraz z krążownikami HMS "Glasgow" i "Caledon", niszczycielem "Kandahar" i mniejszymi jednostkami).

3 kwietnia 1941 pod Port Sudan "Kingston" dobił włoskie wielkie niszczyciele "Pantera" i "Tigre", uszkodzone przez samoloty brytyjskie lotniskowca HMS Eagle i osadzone na mieliźnie.

[edytuj] Morze Śródziemne 1940-1941

17 kwietnia 1941 "Kingston" został przebazowany na Morze Śródziemne, do Aleksandrii (kilka dni po "Kandahar"), wchodząc w w skład 28. Dywizjonu 14. Flotylli Niszczycieli. Brał tam udział w osłonie konwojów na Maltę i działań głównych sił floty, m.in. już 19/20 kwietnia wziął udział w operacji sił głównych osłaniającej rejs transportowca "Breckonshire" na Maltę (MD.2). W nocy 27/28 kwietnia z krążownikiem "Ajax" i niszczycielami "Kimberley" i "Havock" ewakuował żołnierzy alianckich z Raphina i Raphtis w Grecji, a 28/29 kwietnia z "Kimberley", "Kandahar" i "Hero" ewakuował ok. 450 jugosłowiańskich żołnierzy z Kalamaty (operacja Demon)^[3].

W trzeciej dekadzie maja 1941 "Kingston" wziął aktywny udział w bitwie o Kretę. Początkowo działał w składzie zespołu Force C (z krążownikami HMS "Naiad", HMAS "Perth" i niszczycielami HMS "Juno", "Kandahar", "Nubian"). 21 maja 1941 "Kingston" ratował rozbitków z zatopionego "Juno". 22 maja z krążownikami i niszczycielami walczył z włoskim konwojem eskortowanym przez torpedowiec "Sagittario", lecz zespół aliancki został odparty przez atak lotniczy. "Kingston" został lekko uszkodzony przez bliski wybuch bomby (1 zabity). Później tego dnia wraz z "Kandahar" ratował rozbitków z zatopionych przez lotnictwo niszczyciela HMS "Greyhound", a następnie krążownika HMS "Fiji" (z "Fiji" uratował 339 ludzi)^[4].

Od 16 czerwca 1941 "Kingston" brał udział w kampanii syryjskiej przeciw kolonialnym rządom Francji Vichy i 23 czerwca wraz z krążownikami "Leander" i "Naiad" i niszczycielami "Jaguar" i "Nizam" wziął udział w nocnym starciu pod Bejrutem z francuskim wielkim niszczycielem "Guepard", zakończonym jego lekkim uszkodzeniem. 27 czerwca 1941 bombardował wraz z "Naiad" i niszczycielami "Jervis" i "Hotspur" pozycje francuskie w Damur. 2, 5 i 6 lipca ponownie ostrzeliwał Damur, z innymi okrętami. W sierpniu, wrześniu i październiku działał pod oblężonym Tobrukiem, dowożąc tam w kilkunastu nocnych rejsach zaopatrzenie i żołnierzy (m.in. operacje Supercharge i Cultivate).

27 listopada 1941 wszedł w skład zespołu B operującego z Malty, z krążownikami HMS "Ajax" i "Neptune" i niszczycielem "Kimberley". 5-8 grudnia wraz z "Kimberley" eskortował transportowiec "Breconshire" z Malty do Aleksandrii, po czym ponownie operował stamtąd. 16 stycznia 1942 w Aleksandrii "Kingston" miał kolizję z niszczycielem "Foxhound", na skutek czego wymagał trzytygodniowego remontu rufy.

22 marca 1942 wziął udział w bitwie w zatoce Syrt, podczas której został trafiony w siłownię pociskiem 203 mm włoskiego krążownika ciężkiego (15 zabitych^[5]). Zdołał dotrzeć na Maltę, gdzie trafił do remontu, jednakże padł tam ofiarą niemieckich nalotów. 5 kwietnia został uszkodzony bliskim wybuchem bomby, a ponownie 8 kwietnia. 11 kwietnia został trafiony bombą w część dziobową i zaczął tonąć, po czym wprowadzono niszczyciel do doku nr 4. Jeszcze tego dnia, ok. 17.30 został trafiony bombą w śródokręcie, w okolice maszynowni, po czym przełamał się, przewrócił na lewą burtę i zatonął w doku.^[6] Na skutek nalotów zginęło 14 członków załogi (w tym dowódca Philip Somerville, 4 kwietnia na lądzie). Okręt został uznany za nie nadający się do remontu i skreślony z listy floty.

Dopiero 21 stycznia 1943 po osuszeniu doku przystąpiono do usunięcia wraku. Po podzieleniu na dwie części, zostały one podniesione 5 kwietnia 1943 i w czerwcu zatopione na morzu przy północno-zachodnim wybrzeżu Malty, jako przeszkoda w celu utrudnienia dostępu dla włoskich kutrów torpedowych do zatoki St. Paul. W latach 50. wrak został pocięty na złom w miejscu zatopienia.

HMS "Kingston" nadano za przebieg służby 7 honorów bojowych (battle honours): Atlantyk 1939, Morze Północne 1939, Grecja 1941, Kreta, Libia 1941, Konwoje maltańskie 1941-1942, zatoka Syrt 1942^[7].

Dowódcy:

• 1939 - 1942: Lt Cdr/Cdr (kmdr ppor/kmdr por) Philip Somerville

[edytuj] Dane techniczne

[edytuj] Uzbrojenie

Uwaga - dane dotyczące uzbrojenia odnoszą się ogólnie do okrętów typu K, daty zmian w przypadku konkretnego okrętu są orientacyjne.

• 6 dział 120 mm QF Mk XII na podwójnych podstawach CP Mk XIX, osłoniętych maskami (3xII)
  • długość lufy: L/45 (45 kalibrów), donośność maksymalna 15.520 m, kąt podniesienia +40°, masa pocisku 22,7 kg
• 1 działo plot 102 mm QF Mk V na podstawie HA Mk III (w latach 1940-1941 zamiast aparatu torpedowego)
  • długość lufy: L/45, kąt podniesienia +80°, masa pocisku 14,06 kg
• 4 automatyczne armaty przeciwlotnicze 40 mm Vickers Mk VIII ("pom-pom") poczwórnie sprzężone na podstawie Mk VII (1xIV)
• 2-6 automatycznych działek plot 20 mm Oerlikon 20 mm (od 1941, ilość stopniowo wzrastała, 2xI do 6xI)
• 8 wkm plot 12,7 mm Vickers Mk III (2xIV) (do 1941)
• 10 wyrzutni torpedowych 533 mm w dwóch aparatach torpedowych PR Mk II (2xV), 10 torped Mk IX (pomiędzy 1940-1941 - 5 wyrzutni)
• 1 zrzutnia na 6 bomb i 2 miotacze bomb głębinowych (20 bomb głębinowych)

Wyposażenie

• hydrolokator Asdic
• system kierowania ogniem artylerii: dalocelownik (DCT) i główny dalmierz (na nadbudówce dziobowej)
• radar dozoru ogólnego Typ 286 (od 1941, na głównym maszcie), później Typ 291
• radar kierowania ogniem plot Typ 285 (od 1941, na stanowisku dalmierza)

[edytuj] Przypisy

1. ↑ http://www.naval-history.net/xDKWW2-3911-08NOV02.htm
2. ↑ http://www.naval-history.net/xDKWW2-4006-19JUN04.htm
3. ↑ http://www.naval-history.net/xDKWW2-4104-31APR02.htm
4. ↑ http://www.naval-history.net/xDKWW2-4105-32MAY02.htm
5. ↑ http://www.naval-history.net/xDKCas1942-03MAR2.htm
6. ↑ Według J. Caruana Zatopienia.., ale autor ten podaje datę wprowadzenia okrętu do doku i ostatecznego nalotu "następnego dnia" po 11 kwietnia, co jest sprzeczne z wszystkimi innymi publikacjami
7. ↑ http://www.warlinks.com/memories/davidson.html

[edytuj] Źródła

• NAVAL-HISTORY.NET
• Joseph Caruana: Zatopienia: niszczyciele na Malcie w: Okręty Wojenne 6/2000(41)