Hrabia de Saint-Germain
Z Wikipedii
Hrabia de Saint-Germain (ur. ??? ; zm. przypuszczalnie 27 lutego 1784 roku), znany też jako "Cudowny Człowiek" (der Wundermann) był tajemniczym XVIII-wiecznym szlachcicem, dworzaninem, podróżnikiem, wynalazcą, wirtuozem pianina i skrzypiec, malarzem i poetą. Wykazywał też zdolności w dziedzinie alchemii i prekognicji. Po jego śmierci, wiele organizacji okultystycznych uznało go za swojego duchowego patrona. Na przestrzeni lat wiele osób twierdziło, że są hrabią Saint Germainem.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
[edytuj] Pochodzenie
Niewiele wiadomo o przeszłości i prawdziwej tożsamości hrabiego Saint Germaina. Istnieje wiele spekulacji na temat jego pochodzenia i przodków. Niektóre zakładają możliwość, że był nieślubnym dzieckiem hrabiego Adanero z Bayonne i Marii Anny Neuburskiej, wdowy po Karolu II Habsburgu, królu Hiszpanii. Inne, że był synem Franciszka II Rakoczego, księcia Siedmiogrodu.
[edytuj] Na dworach Europy
Po raz pierwszy hrabia Saint Germain pojawił się w roku 1710 w Wenecji, gdzie poznał młodą hrabinę de Georgy. Przedstawiał się wówczas jako Markiz Balletti. Jego wiek oceniono na około 40 lat. Z różnych źródeł wynika, że hrabia był w następnych latach gościem wielu lóż wolnomularskich i tajnych stowarzyszeń. Saint Germaina pojawił się Londynie w 1743 i w Edynburgu w 1745, gdzie został aresztowany za szpiegostwo, lecz wkrótce wypuszczony. W tym czasie zdobył reputację wspaniałego wiolonczelisty. Spotkał też Jana Jakuba Rousseau. W 1746 zniknął. Horace Walpole, który poznał go w Londynie rok wcześniej, opisał go następująco: „Śpiewa, wspaniale gra na wiolonczeli, komponuje, jest szalony i niezbyt rozsądny”.
Ponownie pojawił się w Wersalu w 1758. Wywołało to wielkie poruszenie. Nabył kwatery w Zamku Chambord. Hrabia Saint-Germain zasłynął z swoich olbrzymich bogactw, często pokazywał się obwieszony drogocennymi kamieniami. Rozdawał też liczne prezenty, tkaniny barwione nowymi technikami, a nawet diamenty. Mimo to mówiono, że nie mają dla niego większej wartości. W tym okresie pojawiła się też plotka o długowieczności tajemniczego szlachcica. Jedyny zachowany portret hrabiego datuje się na lata spędzone przez niego w Wersalu. Był bliskim znajomym i doradcą Ludwika XV Burbona i jego metresy Madame de Pompadour. W tamtym okresie nadworny błazen i mim, Gower, zaczął parodiować salonowe maniery hrabiego, żartując, że ten mógł być doradcą nawet samego Jezusa. Opuścił Paryż w 1760, po tym, jak Étienne-François de Choiseul próbował go aresztować.
Po tych wydarzeniach Saint Germain wyjechał do Rosji. Prawdopodobnie był w Sankt Petersburgu, w czasie, gdy Katarzyna II Wielka obejmowała tron. Późniejsze teorie spiskowe zakładały, że była to zasługa hrabiego. Rok później Saint Germain wyjechał do Północnych Niderlandów (obecnie Belgia). Tam kupił ziemię i przyjął nazwisko Surmount. Próbował zaoferować swoje usługi – obróbkę drzewa, skóry, wytwarzanie farb olejnych. W trakcie negocjacji z ministrem Karlem Cobenzlem napomknął o swoim królewskim rodowodzie oraz dokonał rzekomej transmutacji, zamieniając kawałek żelaza, w coś do złudzenia przypominającego złoto. Po tych wydarzeniach słuch o nim zaginął na 11 lat.
[edytuj] Powrót po latach
Ponownie pojawił się w 1774, przedstawiając się bawarskiemu hrabiemu jako Freiherr Reinhard Gemmingen-Guttenberg, hrabia Tsarogy. W 1776 Saint Germain był w Niemczech, gdzie tytułował się hrabią Welldone i ponownie oferował swoje wyroby – kosmetyki, wina, alkohole, kość słoniową. Zraził jednak wysłanników króla Fryderyka II swoimi opowieściami o transmutacji i tym, że porównał siebie do Boga. Królowi Fryderykowi osobiście oświadczył, że jest wolnomularzem.
Osiadł w domu księcia Karla von Hesse-Kassel, gubernatora Schleswig-Holstein. Tam spędzał czas na studiowaniu ziołolecznictwa i chemii. Księciu oświadczył, że jest Franciszkiem II Rakoczym, księciem Siedmiogrodu. Hrabia Saint Germain zmarł na dworze księcia, prawdopodobnie 27 lutego w 1784 na zapalenie płuc. Pogrzeb odbył się 2 marca, co odnotowano w księgach parafialnych kościoła w Eckernförde. Gdy kilka dni później otwarto trumnę, okazała się pusta.
[edytuj] "Życie po życiu"
Niespełna rok później, 15 lutego 1785 roku Saint Germain był widziany w towarzystwie alchemika Cagliostro, lekarza Franza Masmera i francuskiego pisarza i filozofa Luois - Claude`a Saint Martina na wielkim zjeździe okultystów w Wilhelmsbad. Kolejne pogłoski o nadal żyjącym Saint Germainie pojawiły się w Paryżu w 1835 roku. W 1836 roku pojawił się na pogrzebie Karla von Hessen-Kassel, gdzie rozpoznało go wielu spośród tysięcy przybyłych. Lord Lytton nazwał go w 1842 roku bliskim przyjacielem, zaś w 1867 roku hrabia wziął udział w spotkaniu Wielkiej Loży Mediolanu. Ostatni raz z Saint-Germainem spotykała się w 1896 roku teozof dr Annie Besant (kontynuatorka prac Heleny Blavatzky).
[edytuj] Ciekawostki
 |
Ta sekcja może zawierać informacje trywialne, plotkarskie i tym samym niepotrzebne w artykule encyklopedycznym. Staraj się integrować ciekawostki z główną treścią artykułu. Po oczyszczeniu tej sekcji możesz usunąć szablon. Potrzebę wpisania ciekawostek możesz omówić w dyskusji artykułu. |
- Saint-Germain korespondował z Wolterem, który nazwał go człowiekiem, który wie wszystko i żyje wiecznie. W listach do Woltera miał pisać o swoich proroctwach - na przykład o rewolucji francuskiej czy dwóch wojnach światowych. Pogłoski głosiły, że był on podróżnikiem w czasie, gdyż oprócz proroctw przekazywał też szczegółowe informacje o wydarzeniach z różnych epok, w tym ze starożytności, o których nie miał prawa wiedzieć.
- 28 stycznia 1972 roku były kochanek francuskiej piosenkari Dalidy, Richard Chanfray oznajmił, że jest hrabią Saint Germainem. Powiedział również, że Ludwik XV nadal żyje. W 1983 roku Chanfray odebrał sobie życie. Jego zdjęcie jest tutaj
[edytuj] Postać Saint-Germaina w kulturze i sztuce
[edytuj] Saint-Germain w literaturze
- Postać Hrabiego de Saint-Germain natchnęła słynnego francuskiego pisarza Aleksandra Dumas do napisania cyklu książek o Hrabim Monte Christo.
- Postać Hrabiego de Saint-Germain pojawia się w książce Wahadło Foucaulta autorstwa Umberta Eco.
- Chelsea Quinn Yarbro jest autorką kilkunastu horrorów o wampirze, którego postać zainspirował Saint Germain.
- Saint-Germain pojawia się w krótkim opowiadaniu Puszkina pt. „Królowa Pik”
- Saint-Germain jest zakulisowym, ezoterycznym Mistrzem, który pociąga za sznurki Amerykańskiej rewolucji w opowiadaniu „Dwie korony Ameryki” Katherine Kurtz.
- W książce Traci Harding „Kosmiczny Logos” Saint-Germain pojawia się jako Mistrz Rakoczy.
- Mała wzmianka o Hrabim jest zamieszczona w książce "Klub Dumas" Arturo Pérez-Reverte dokładnie na str. 290
- Jako bohater negatywny pojawia się w książce "Pan Samochodzik i Krzyż Lotaryński" Zbigniewa Nienackiego
- Postać hrabiego de Saint Germain pojawiła się również w książce "Ręce precz od tej książki", autorstwa Jana van Helsinga.
[edytuj] Saint-Germain w komiksie
- Saint-Germain pojawia się w komiksie „Sandman: The Dead Boy Detectives” (do którego scenariusz napisał Neil Gaiman)
- Autor mangi „D.Gray-man” zaznaczył, że demoniczny złoczyńca Millenium Earl był wzorowany na Saint-Germainie
[edytuj] Saint-Germain w grach
- Pojawił się w grze video "Castlevania: Curse of Darkness" jako tajemnicza postać podróżująca w czasie.
- W grze MMORPG "Nexus War" znajduje się wyspa Saint-Germaina.
- Gra RPG "Unknown Armies" przedstawia Saint-Germaina jako nieśmiertelną, tajemniczą postać, znaną też jako „Pierwszy i ostatni człowiek”
