Hymn Słowenii

Z Wikipedii

Zdravljica jest hymnem państwowym Słowenii.

Tekst pieśni Zdravljica napisał France Prešeren, uważany za największego słoweńskiego poetę narodowego. Muzykę skomponował Stanko Premrl. Pieśń została napisana w 1844. Z powodu cenzury nie ukazała się drukiem w tomie poezji Prešerna wydanym w 1847, lecz dopiero w roku następnym. Utwór jest anakreontykiem, zawiera jednak również odwołania do idei niepodległości Słowenii i braterstwa wolnych narodów, w duchu zbliżającej się wówczas Wiosny Ludów. Szczególne znaczenie posiadał w czasie okupacji i walki narodowowyzwoleńczej (1941-45) oraz w latach osiemdziesiątych, kiedy śpiewany był podczas świąt narodowych i uroczystości publicznych. Parlament słoweński (w obrębie ówczesnej Jugosławii) ustanowił pieśń Zdravljica hymnem narodowym w poprawce do konstytucji słoweńskiej w 1989 r., natomiast w 1990 r. sprecyzowano, że hymn stanowi siódma zwrotka pieśni. Obecnie status hymnu uregulowany jest Ustawą o symbolach narodowych Republiki Słowenii, przyjętą w 1994 r. przez Zgromadzenie Narodowe.

Pieśń ma formę toastu, z czym związany jest jej tytuł (zdravljica, we współczesnym słoweńskim zdravica, oznacza właśnie „toast”) oraz układ graficzny wiersza (carmina figurata), którego każda strofa przypomina kielich.

Zdravljica (7. zwrotka)

Živé naj vsi naródi,
ki hrepené dočakat' dan,
da, koder sonce hodi,
prepir iz svéta bo pregnan;
da rojak
prost bo vsak,
ne vrag, le sosed bo mejak!

Toast (polskie tłumaczenie)

Niech żyją wszystkie narody,
które pragną doczekać dnia
gdy, wszędzie tam gdzie słońce chodzi,
kłótnie zostaną wygnane ze świata;
gdy każdy rodak
będzie wolny,
za miedzą nie wróg, lecz sąsiad będzie!

[edytuj] Naprej zastava slave

Naprej zastava slave (Naprzód, sztandarze chwały) jest dawnym hymnem Słowenii. Wiersz został napisany 16 maja 1860 roku przez Simona Jenko. Muzyka została ułożona przez Davorina Jenko. Naprej zastava slave był hymnem Słowenii jako części składowej Królestwa SHS i Królestwa Jugosławii, natomiast po 1945 r. został zastapiony przez pieśń Hej Slovani, pełniącą rolę hymnu SFRJ. Pieśń Naprej zastava slave zaczęła być ponownie wykonywana w czasie nasilenia dążeń niepodległościowych Słowenii w latach 80. XX wieku, jednak większą popularność zyskała Zdravljica i w końcu ta ostatnia pieśń została hymnem niepodległej republiki. Obecnie Naprej zastava slave jest hymnem słoweńskich sił zbrojnych.

Naprej zastava slave

Naprej zastava slave,
na boj junaška kri,
za blagor očetnjave
naj puška govori!

Z orožjem in desnico,
nesimo vragu grom,
zapisat v kri pravico,
ki terja jo naš dom.

Naprej zastava slave,
na boj junaška kri,
za blagor očetnjave
naj puška govori!

Naprej! Naprej!