Ioan Lupescu

Z Wikipedii

Ioan Angelo Lupescu (ur. 9 grudnia 1968 w Bukareszcie), były piłkarz rumuński grający na pozycji ofensywnego pomocnika. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 183 cm wzrostu, ważył 75 kg.

[edytuj] Kariera klubowa

Pierwszym klubem Lupescu w karierze było stołeczne Dinamo Bukareszt. 21 września 1986 zadebiutował w pierwszej lidze w wygranym 4:1 meczu z SC Bacău. W swoim pierwszym sezonie został wicemistrzem Rumunii, a już w drugiej połowie 1987 roku wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie Dinama. Zarówno w 1988 i 1989 roku znów był wicemistrzem Rumunii. Natomiast w 1990 roku wywalczył dublet - mistrzostwo Rumunii oraz Puchar Rumunii.

Latem 1990 roku Lupescu przeszedł do niemieckiego Bayeru Leverkusen. W Bundeslidze swój pierwszy mecz rozegrał 1 sierpnia, a Bayer zremisował z Monachium z tamtejszym Bayernem 1:1. Natomiast we wrześniu strzelił pierwszego gola na niemieckich boiskach - w wygranym 3:0 spotkaniu z FC St. Pauli. W Bayerze był filarem drugiej linii, a w 1993 roku zdobył z zespołem "Aptekarzy" Puchar Niemiec. Natomiast w 1994 roku zajął 3. miejsce w lidze, najwyższe za czasów gry w Niemczech. W Bayerze grał do końca sezonu 1995/1996. Rozegrał dla tego klubu łącznie 184 ligowe spotkania i strzelił 3 gole. Wystąpił także w rozgrywkach Pucharu UEFA i Pucharu Zdobywców Pucharów.

Po 6 latach pobytu w Leverkusen Lupescu zmienił otoczenie i został piłkarzem innego klubu wywodzącego się z Zagłębia Ruhry, Borussii Mönchengladbach. Po raz pierwszy w nowym klubie zagrał 10 sierpnia w meczu Pucharu Niemiec z VfR Mannheim (2:0), natomiast debiut w ligowym meczu zaliczył 16 sierpnia w spotkaniu z Arminią Bielefeld, zremisowanym 0:0. W Borussii Ioan spędził dwa lata, jednak nie osiągnął sukcesów, a w sezonie 1997/1998 przyczynił się do utrzymania drużyny w pierwszej lidze.

Latem 1998 Lupescu wrócił do Dinama Bukareszt. Już w pierwszym sezonie po powrocie został wicemistrzem Rumunii i zdobywając 8 goli poprawił swój najlepszy dorobek bramkowy w karierze. Natomiast w sezonie 1999/2000 został mistrzem kraju. Latem 2000 wypożyczono go na pół roku do tureckiego Bursasporu. W 2001 roku wrócił do Dinama i w dwóch kolejnych sezonach zdobył Puchar Rumunii, a latem 2002 zakończył karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1986/87	Dinamo Bukareszt	Rumunia	Divizia A	9	0
1987/88	Dinamo Bukareszt	Rumunia	Divizia A	30	4
1988/89	Dinamo Bukareszt	Rumunia	Divizia A	30	3
1989/90	Dinamo Bukareszt	Rumunia	Divizia A	29	4
1990/91	Bayer Leverkusen	Niemcy	Bundesliga	29	1
1991/92	Bayer Leverkusen	Niemcy	Bundesliga	34	2
1992/93	Bayer Leverkusen	Niemcy	Bundesliga	31	1
1993/94	Bayer Leverkusen	Niemcy	Bundesliga	32	0
1994/95	Bayer Leverkusen	Niemcy	Bundesliga	27	0
1995/96	Bayer Leverkusen	Niemcy	Bundesliga	31	0
1996/97	Borussia Mönchengladbach	Niemcy	Bundesliga	22	5
1997/98	Borussia Mönchengladbach	Niemcy	Bundesliga	21	2
1998/99	Dinamo Bukareszt	Rumunia	Divizia A	32	8
1999/00	Dinamo Bukareszt	Rumunia	Divizia A	29	6
2000/01	Bursaspor	Turcja	Superliga	9	2
2000/01	Dinamo Bukareszt	Rumunia	Divizia A	17	0
2001/02	Dinamo Bukareszt	Rumunia	Divizia A	7	0

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Rumunii Lupescu zadebiutował 3 lutego 1988 roku w wygranym 2:0 meczu z Izraelem. W 1990 roku znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam zagrał we trzech spotkaniach: dwóch grupowych ze Związkiem Radzieckim (2:0) i Argentyną, a także w 1/8 finału z Irlandią (0:0, karne 4:5). Cztery lata później był już w kadrze Rumunii na Mistrzostwach Świata w USA. Tam także był podstawowym zawodnikiem i wystąpił we wszystkich pięciu meczach: z Kolumbią (3:1), ze Szwajcarią (1:4) i USA (1:0), a następnie w meczu 1/8 finału z Argentyną (3:2) oraz w ćwierćfinale ze Szwecją, w którym w serii rzutów karnych Szwedzi wygrali 5:4.

W 1996 roku Lupescu został powołany przez Anghela Iordănescu na Mistrzostwa Europy w Anglii. Zaliczył tam trzy mecze: przegrane 0:1 z Francją, 0:1 z Bułgarią i 1:2 z Hiszpanią. W 2000 roku wystąpił na Euro 2000. Jego dorobek na tym turnieju to dwa spotkania w roli rezerwowego: z Niemcami (1:0), z Portugalią i ćwierćfinale z Włochami (0:2). Po tym turnieju zakończył swoją przygodę z kadrą narodową, w której wystąpił 74 razy i strzelił 6 goli.