Józef Lipkowski

Z Wikipedii

Józef Lipkowski (ur. 24 listopada 1863 w Rososzu na Podolu - zm. 3 maja 1949 w Przedborzu) – inżynier, wynalazca, konstruktor, działacz emigracyjny, pisarz i poeta, generał brygady ^[1] Wojska Polskiego.

Spis treści 1 Działalność polityczna, społeczna i gospodarcza do roku 1918 2 Służba w Wojsku Polskim 3 Ordery i odznaczenia: 4 Zobacz: 5 Bibliografia: 6 Linki zewnętrzne 7 Przypisy

[edytuj] Działalność polityczna, społeczna i gospodarcza do roku 1918

Studiował różne dziedziny przemysłu w Paryżu i Petersburgu. Był działaczem społecznym i politycznym ale głównie przemysłowcem i działaczem gospodarczym. Właściciel wielkich zakładów na terenie Rosji, Polski i Francji. W roku 1885 ukończył politechnikę École Centrale w Paryżu. W 1912 doradca sztabu armii bułgarskiej podczas wojny bałkańskiej. W czasie I wojny światowej przebywał we Francji, będąc ekspertem rządu francuskiego do spraw uzbrojenia i prowadząc kampanię propagandową na rzecz niepodległości Polski.

[edytuj] Służba w Wojsku Polskim

W 1919 przyjęty do Wojska Polskiego w charakterze urzędnika wojskowego VI rangi i mianowany szefem wydziału w Polskiej Misji Wojskowej w Paryżu. W roku 1920 powrócił do Polski i przydzielony został do Sekcji Przemysłu Wojennego w Oddziale IV Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w stopniu kanoniera - ochotnika w 1 Pułku Artylerii Polowej Litewsko-Białoruskim w składzie 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W 1921 powołany na stanowisko dyrektora Głównego Urzędu Zaopatrzenia Armii.

W październiku 1921 dekretem Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego przemianowany został z urzędnika wojskowego VI rangi na oficera w stopniu generała podporucznika w Korpusie Oficerów Kolejnictwa z użyciem do służby administracyjnej i równoczesnym przeniesiem w stały stan spoczynku. ^[2]

Zajmował w rezerwie kluczowe stanowiska w organizacjach gospodarczych i przemyśle: m. in. członek zarządu Zakładów Mechanicznych Ursus, prezes Polskiego Zgromadzenia Gospodarczego. Pełnił tez funkcje kierownicze w syndykacie eksportu broni. Poeta, autor pamiętników i rozpraw z różnych dziedzin, głównie ekonomiki i polityki. Publikował pod pseudonimem "Jastroń'. Generał brygady powstania warszawskiego.

Zaprojektował m.in. hamulce pneumatyczne dla kolejnictwa, automatyczną zwrotnicę tramwajową i aparat podsłuchowy. W roku 1902 opatentował schematy śmigłowców wielowirnikowych – wśród nich był nawet śmigłowiec z 12 wirnikami.

Był współzałożycielem Stowarzyszenia Artystów i Pisarzy Polskich (w roku 1910) oraz, wraz wraz ze Stanisławem Ziembińskim, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Polskich we Francji (Association des Ingénieurs et Techniciens Polonais en France) w roku 1917 – był jego pierwszym przewodniczącym.

[edytuj] Ordery i odznaczenia:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych

[edytuj] Zobacz:

• Generałowie polscy
• Generałowie II Rzeczypospolitej Polskiej
• Generałowie II Rzeczypospolitej Polskiej awansowani w 2007 r.
• Generałowie w ujęciu historycznym - statystyka

[edytuj] Bibliografia:

• Ryszard Witkowski, Wiropłaty w Polsce, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1986.
• H. P Kosk, Generalicja polska, t. 1, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998.
• Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione, s. 48.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Polskich we Francji – sylwetki prezesów
• "Dokonania Polaków w początkach awiacji" – ilustrowany artykuł z czasopisma Wiraże

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.