Język ojracki
Z Wikipedii
Język ojracki – język należący do grupy zachodniej języków mongolskich (ałtajska rodzina językowa). Używany przez Ojratów w zachodniej części Mongolii oraz w chińskich prowincjach Sinkiang i Qinghai przez około 285 tys. osób (stan z roku 1990). Język ojracki posiada licznie rozbudowane dialekty. Literatura w tym języku rozwinęła się od połowy XVII wieku w tzw. piśmie ojrackim stworzonym przez Zaja Panditę w 1648 na podstawie alfabetu staromongolskiego.
Na początku XX wieku wykształcił się z niego język kałmucki, zapisywany współcześnie cyrylicą.
azerski • baszkirski • buriacki • czuwaski • dagurski • ewenkijski • eweński • gagauski • jakucki • kałmucki • karaimski • karakałpacki • kazachski • kipczacki • kirgiski • kitański • krymczacki • krymskotatarski • mandżurski • mogolski • mongolski • mongolski klasyczny • mongorski • ojracki • osmańsko-turecki • santyjski • szera-jögurski • tatarski • tofa • turecki • turkmeński • ujgurski • uzbecki