Jadwiga Staniszkis
Z Wikipedii
| Jadwiga Staniszkis | |
 Jadwiga Staniszkis, 2008 |
|
| Urodzona | 26 kwietnia 1942 Warszawa,  Polska |
 Galeria w Wikimedia Commons |
|
 Kolekcja cytatów w Wikicytatach |
|
Jadwiga Staniszkis (ur. 26 kwietnia 1942 w Warszawie), polska socjolog, politolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Polskiej Akademii Nauk, publicystka; córka Witolda, wnuczka Witolda Teofila.
[edytuj] Biografia
W 1965 ukończyła studia w Sekcji Socjologicznej Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1971 obroniła doktorat (uznany w 1973 za najlepszą pracę doktorską roku[potrzebne źródło]), zaś w 1978 uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dziedzinie socjologii. Od 1991 jest profesorem.
Po ukończeniu studiów pracowała w Instytucie Socjologii UW. Należała do grona młodych asystentów (obok m.in. Waldemara Kuczyńskiego, Marcina Króla, Andrzeja Mencwla czy Aleksandra Smolara), którzy wspólnie z cenionymi profesorami (m.in. Zygmuntem Baumanem, Włodzimierzem Brusem, Leszkiem Kołakowskim, Tadeuszem Kotarbińskim czy Marią Ossowską) oraz aktywnymi politycznie studentami (tzw. "komandosami", m.in. Sewerynem Blumsztajnem, Teresą Bogucką, Janem Lityńskim, Adamem Michnikiem i Henrykiem Szlajferem) organizowali intelektualne życie polityczne na Uniwersytecie Warszawskim w postaci odbywających się często w warunkach konspiracyjnych spotkań dyskusyjnych i seminariów. W ramach tak zorganizowanego środowiska uczestniczyła w wydarzeniach marcowych w 1968. Za udział w protestach studenckich spotkały ją represje w postaci zwolnienia z pracy na Uniwersytecie oraz siedmiomiesięcznego aresztu.
Po zwolnieniu z pracy kontynuowała działalność naukową. Pracę doktorską zaczęła pisać jeszcze w czasie aresztowania, a obroniła ją pracując jako nauczycielka w szkole pielęgniarskiej. Do pracy w Instytucie Socjologii przywrócono ją dopiero w 1981. Wcześniej, w sierpniu 1980 została zaproszona przez Międzyzakładowy Komitet Strajkowy w Gdańsku do udziału w negocjacjach ze stroną rządową. Weszła w skład Komisji Ekspertów MKS. Po zawarciu porozumień sierpniowych i utworzeniu NSZZ "Solidarność" doradzała związkowcom. Po wprowadzeniu stanu wojennego wykładała we Wszechnicy Solidarności i publikowała w prasie podziemnej.
Obecnie wykłada na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego (gdzie pracuje w Zakładzie Socjologii Pracy i Organizacji Instytutu Socjologii) oraz w Wyższej Szkole Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu (jest pracownikiem Zakładu Studiów Politycznych na Wydziale Studiów Politycznych tej uczelni). Pracuje w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, zasiada w Komitecie Socjologii PAN. Wykładała też w wielu uniwersytetach zagranicznych, m.in. w UCLA, na Uniwersytecie Harvarda, Uniwersytecie Michigan, a także w Chinach, Japonii i Tajwanie. Była też stypendystką w Wilson Center w Waszyngtonie.
Zajmuje się głównie szeroko pojętą socjologią polityki, a także socjologią ekonomiczną i socjologią organizacji. W sferze jej zainteresowań znajdują się problemy transformacji politycznej, gospodarczej i społecznej w Polsce oraz Europie Środkowej i Wschodniej, teorii realnego socjalizmu i postkomunizmu, a także globalizacji.
Jest autorką wielu książek, tłumaczonych na wiele języków, m.in. Samoograniczająca się rewolucja (1985), Ontologia socjalizmu (1988), Postkomunizm (2002), Władza globalizacji (2003), O władzy i bezsilności (2006). Jest również autorką wielu artykułów ukazujących się w prasie polskiej, poruszających istotne problemy społeczne i polityczne. Jest cenioną obserwatorką polskiego życia politycznego. Jej nieraz bardzo kontrowersyjne opinie (od wielu lat krytykuje stan przemian i kultury politycznej w Polsce) są częstym komentarzem do bieżących wydarzeń. Jako uznana ekspertka pojawia się w rozmaitych mediach, w radiu, telewizji i prasie (była stałą felietonistką tygodnika Ozon).
W 2004 Jadwiga Staniszkis otrzymała Nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (tzw. "polskiego Nobla") w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych za badania nad procesem transformacji Polski i świata, przedstawione w książkach Postkomunizm (2001) oraz Władza globalizacji (2003).
31 sierpnia 2006 odznaczona przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
