Jan Lityński
Z Wikipedii
| Jan Lityński | |
| Data i miejsce urodzenia | 18 stycznia 1946 Warszawa |
| poseł III kadencji Sejmu | |
| Okres urzędowania | od 20 października 1997 do 18 października 2001 |
| Przynależność polityczna | Unia Wolności |
Jan Lityński (ur. 18 stycznia 1946 w Warszawie) – polski polityk, matematyk, działacz opozycji w czasach PRL, poseł na Sejm X, I, II i III kadencji.
Do 1968 studiował na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. W tym samym roku znalazł się wśród organizatorów i uczestników studenckich wystąpień w trakcie wydarzeń marcowych. Został skazany za to na karę 2,5 roku pozbawienia wolności. Po przedterminowym zwolnieniu w 1969 pracował jako robotnik, następnie programista komputerowy.
W 1976 był współzałożycielem "Biuletynu Informacyjnego", pierwszego pisma ukazującego się poza cenzurą. W tym czasie wielokrotnie zostawał aresztowany. W 1977 redagował "Robotnika", niezależnego pisma na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych. Należał do KSS "KOR", współpracował z Biurem Interwencji KSS KOR.
W 1980 objął funkcję doradcy władz "Solidarności". W stanie wojennym został internowany do września 1982, następnie aresztowany. Od 1984 działał w podziemiu jako członek Regionalnego Komitetu Wykonawczego NSZZ "S" regionu Mazowsze. W 1989 uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu.
W latach 1989-2001 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, I i II kadencji z listy Unii Demokratycznej i III kadencji z listy Unii Wolności. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. W 2005 przystąpił do Partii Demokratycznej, zasiada we władzach krajowych tego ugrupowania.
Autor publikacji w prasie polskiej i zagranicznej, m.in. w "Krytyce", "Pulsie", "Tygodniku Mazowsze", "Res Publice" i innych pisma drugiego obiegu, "Gazecie Wyborczej", "Rzeczpospolitej", "Der Spiegel", "Liberation", "New Yorker", i innych. Opublikował kilak pozycji książkowych, m.in. PSL 1945-47 – Model oporu, Solidarność – problemy, znaki zapytania, Książę jest nagi – uwagi o socjotechnice komunizmu (wspólnie z Pawłem Śpiewakiem).
23 września 2006 został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia kandydował z listy koalicji Lewica i Demokraci w okręgu wałbrzyskim. Po rezygnacji Aleksandra Kwaśniewskiego został p.o. przewodniczącego KKW Lewicy i Demokratów.
