Jarosław Bogoria

Z Wikipedii

Jarosław Bogoria

Herb

Data wyboru	8 lipca 1342
Urodzony	1276
Zmarł	1376

Jarosław Bogoria ze Skotnik, Jarosław Bogoria Skotnicki herbu Bogoria (ur. ok. 1280, zm. 17 września 1376 w Kaliszu), arcybiskup gnieźnieński.

Spis treści

1 Biografia
2 Działalność legislacyjna
3 Działalność gospodarcza
4 Działalność kulturalna

[edytuj] Biografia

Jego ojciec Piotr Bogoria^{[potrzebne źródło]} był wojewodą krakowskim. W latach 1316-1322 studiował teologię i prawo w Bolonii. Po powrocie do kraju został kanonikiem krakowskim i kanclerzem biskupa Nankiera (1323-1325). W 1326 był już archidiakonem krakowskim, w 1334 kanonikiem kujawskim i kanonikiem gnieźnieńskim. W latach 1331-1337 był kanclerzem kujawskim. Kazimierz Wielki mianował Jarosława swoim pełnomocnikiem w procesie warszawskim z zakonem krzyżackim w 1339. 8 lipca 1342 otrzymał sakrę arcybiskupią gnieźnieńską w Awinionie z rąk papieża Klemensa VI. Z ramienia papieża był kolektorem świętopietrza w swojej archidiecezji. Był jednym z autorów pokoju kaliskiego 1343 z krzyżakami. Zrzekł się wówczas odszkodowań za zniszczenie metropolii gnieźnieńskiej przez napady zakonu. W 1349 brał udział w wytyczaniu granicy pomorsko-krzyżackiej. W latach 1358-1363 dzierżył nadaną mu przez króla kasztelanię nakielską. 17 listopada 1370 koronował w katedrze wawelskiej króla Ludwika Węgierskiego. Pod koniec życia był ślepy i w 1374 złożył urząd, przenosząc się do klasztoru w Lądzie. Zmarł 17 września 1376 w Kaliszu.

[edytuj] Działalność legislacyjna

Jako wybitny prawnik był redaktorem kodyfikacji polskiego prawa karnego i cywilnego dokonanej na polecenie Kazimierza Wielkiego. Był autorem statutów wiślickich i wielkopolskich. W Kaliszu w 1367 ogłosił statuty dla całej polskiej prowincji kościelnej.

[edytuj] Działalność gospodarcza

Był świetnym administratorem powierzonej sobie archidiecezji. Rozpoczął akcję przenoszenia starych wsi na prawo niemieckie, zakładał też wiele nowych, sprowadzając kolonistów z Niemiec. Doprowadził do rozkwitu kasztelanię łowicką. Wdał się w wiele ostrych zatargów granicznych z biskupem poznańskim, szczególnie na Mazowszu. Doprowadził do konsolidacji dóbr arcybiskupich drogą wykupu co raz to nowych terenów.

[edytuj] Działalność kulturalna

Budował wiele kościołów i klasztorów, a te już wzniesione hojnie uposażał. Odbudował katedrę gnieźnieńską, ufundował kościoły w Kurzelowie, Opatowie, utworzył kolegiatę w Kamieniu Krajeńskim oraz w Uniejowie i ufundował tam klasztor benedyktynów. Zbudował zamki w Łowiczu, Uniejowie, Kamieniu Krajeńskim i Opatowie, dwory biskupie w Gnieźnie, Kaliszu, Wieluniu i Łęczycy oraz murowany kościół w rodzinnych Skotnikach. Nowo budowane kościoły uposażał ze swoich dóbr stołowych. Szczyt jego działalności budowlanej przypadał na lata 1357-1365.