Kamieńczyk (powiat wyszkowski)

Z Wikipedii


Kamieńczyk
Województwo	mazowieckie
Powiat	wyszkowski
Gmina	Wyszków
Sołtys	MAREK CURUŁ
Położenie	52° 36' 11,9'' N 21° 33' 26,2'' E
Liczba mieszkańców • liczba ludności	700
Strefa numeracyjna (do 2005)	29
Kod pocztowy	07-220
Tablice rejestracyjne	WWY
Położenie na mapie Polski Kamieńczyk
Kapliczka z figurą św. Mikołaja
Strona internetowa wsi

Kamieńczyk – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Wyszków, położona w widłach Bugu i Liwca, 5 km na wschód od Wyszkowa.Do wsi należą przysiółki:Błonie i Suwiec.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.

[edytuj] Historia

W dorzecze Liwca docierały grupy plemienne z terenów „przeludnionych” z Pomorza, kierując się w górę rzeki traktem pierwotnym przez Kamieńczyk.

Wieś położona w dolinie Bugu, w pobliżu ujścia rzeki Liwiec, obecnie Kamieńczyk, w XV wieku miała prawa miejskie (wcześniej niż sąsiadujące z nim obecne miasto Wyszków) i do XVII wieku nosiła nazwę Kamieniec. W 1869 roku (inne źródła podają datę 1870) prawa miejskie mu odebrano - pewnie na skutek represji po powstaniu styczniowym. Do dziś spotyka się pozostałości tej dawnej nazwy w innych określeniach geograficznych np. Puszcza Kamieniecka. Najbliższe parafie, w tym czasie (Roku Pańskiego 1488) znajdowały się jedynie w Jadowie, Kamieńczyku, Prostyni i Liwie. Dopiero kilkadziesiąt lat później powstają parafie: w Stoczku, Sadownem i Stanisławowie, co zamyka okres tworzenia parafii i ustalania administracji kościelnej w tej części diecezji płockiej.

Jan II Kazimierz, aby prowadzić wojnę z Kozakami, zaciągnął pożyczkę między innymi u królowej Ludwiki Marii. Zabezpieczeniem pożyczki były dobra kamienieckie z miasteczkiem Kamieńczyk.

Organizacja gmin na podstawie dekretu o urządzeniu gmin wiejskich z 2 marca 1864 roku utrzymywała podział terytorialny z 1855 roku, lecz zarząd gminy stanowił wójt na czele rady gminy i sołtysi – wszyscy wybierani na zebraniach gminnych i wiejskich pod hasłem:. „ …nie zachowania nadal dziedzicom patrymonialnej Jurysdykcji i połączonej z urzędem wójta gminy władzy.” Śladem tej „patrymonialnej jurysdykcji” były wsie Łazy i Pogorzelec – jakby wtopione w powiat węgrowski i gminę Kamieńczyk. Parafia Kamionna pokrywała się całkowicie z pierwotną gminą Łochów. Znaczna część obecnej gminy należała do parafii Kamieńczyk. Od czasów Zamoyskich (ściślej Zdzisława Zamoyskiego popularność zyskał przymiotnik „łochowski” w odniesieniu do całego kompleksu historycznych puszcz, w tym Kamienieckiej – jak podaje Lechosław Herz w przewodniku wycieczkowym „Kamieńczyk i Puszcza Kamieniecka.”

Do 1955 r. Kamieńczyk należał do powiatu radzymińskiego (wołomińskiego), w latach 1956-1975 i od 1999 r. do powiatu wyszkowskiego. Do 28 września 1954 r. Kamieńczyk był siedzibą gminy. W latach 1954-1972 istniała gromada Kamieńczyk. Od 1 stycznia 1973 r. miejscowość należy do gminy Wyszków.

[edytuj] Zabytki i atrakcje

W 1973 roku archeolodzy odkryli pod Kamieńczykiem cmentarzysko prasłowiańskie. W 1452 roku ówczesny Kamieniec Mazowiecki otrzymał prawa miejskie. Przed 1596 rokiem były tam m.in.: zamek obronny, ratusz, sukiennice, 3 kościoły, klasztor sióstr wizytek. Kamieniec Mazowiecki utracił prawa miejskie w 1869 roku. W roku 1939 i 1944 toczyły się w Kamieńczyku ciężkie walki. Kościół, zaprojektowany przez J.P. Dziekońskiego (wybudowany w latach 1896-1900 w miejscu spalonego, drewnianego), miał spaloną więźbę dachową, wybite okna i strąconą wieżę. Obecnie można zobaczyć drewnianą dzwonnicę z 1885 roku, pomnik poległych w powstaniu styczniowym, na cmentarzu parafialnym pomnik ku czci poległych w II wojnie światowej i grób dziadków Prymasa Tysiąclecia, Stefana Wyszyńskiego. Dla upamiętnienia niegdyś bardzo ważnej działalności miejscowej ludności wzniesiono też pomnik flisaka.

Okolice miejscowości to wspaniałe tereny do spacerów i wypoczynku. Badania, które w latach 50. prowadzono w Kamieńczyku wykazały podobno, że jodu jest tu więcej niż nad morzem. W Kamieńczyku znajdują się ponadto galerie, gospodarstwa agroturystyczne oraz muzeum etnograficzne.