Kaplica św. Trójcy na Wawelu

Z Wikipedii

lokalizacja na planie Katedry Wawelskiej

Kaplica św. Trójcy, zwana także Seminaryjską lub Królowej Zofii – kaplica w katedrze wawelskiej pw. św. Trójcy, zniesiona w latach 1431-1432 staraniem Zofii Holszańskiej.

Do elementów wykończenia zaliczyć należy witraże oraz polichromię z wyobrażeniem wybitnych postaci historycznych prowadzonych do nieba przez polskich świętych dzieła Włodzimierza Tetmajera z lat 1902-1904.

[edytuj] Przebudowy

W I poł. XIX wieku jej wnętrze zostało przebudowane w stylu neogotyckim przez architekta Franciszka Marię Lancjego i rzeźbiarza Pawła Filippiego na koszt Anny z Tyszkiewiczów Wąsowiczowej. W latach 1890-1904 kaplicę gruntownie odnowiono pod kierunkiem Odrzywolskiego (m.in. zrekonstruowano gotyckie sklepienie).

[edytuj] Nagrobki

• Przy ścianie zachodniej nagrobek Anny Wąsowiczowej z córką, z połowy XIX w., dłuta Adama Tadoliniego i Alojzego Pampaliniego.
• Posąg nagrobny Włodzimierza Potockiego, pułkownika wojsk napoleońskich (zm. 1812), wykonany w latach 1820-1830 przez Bertela Thorvaldsena
• Popiersie nagrobne Konstancji z Potockich Tyszkiewiczowej, bratanicy króla, dłuta Dominika Cardellego, z ok. 1792 r.
• Wśród przyściennych płyt nagrobnych znajdują się: królowej Zofii Holszańskiej (zm. 1461) i bpa Piotra Tylickiego (zm. 1616).