Kaplica Czartoryskich na Wawelu

Z Wikipedii

lokalizacja na planie Katedry Wawelskiej

Kaplica Czartoryskich – pw. Męki Pańskiej – jedna z 19 kaplic okalających katedrę wawelską.

Jest to gotycka kaplica umieszczona w przyziemiu wieży Zegarowej, nakryta sklepieniem gwiaździstym pochodzącym z poł. XV wieku ze zwornikiem, na którym umieszczono herby: Królestwa Polskiego, Kapituły Krakowskiej i kardynała Zbigniewa Oleśnickiego. Od 1420 znajdował się tutaj kapitularz przekształcony na kaplicę w latach 1873-1884 dzięki staraniom księcia Władysława Czartoryskiego.

W ołtarzu znajduje się późnogotycki tryptyk zwany tryptykiem Jana Olbrachta, przypisywany Stanisławowi Stwoszowi. Zdobią go sceny: Ukrzyżowania z figurą klęczącego króla w części środkowej oraz ze scenami Męki Chrystusa na skrzydłach z czasu po 1501.

Na ścianie wschodniej zostało umieszczone epitafium księcia Władysława Czartoryskiego (zm. 1894) z popiersiem wykonanym przez Antoniego Madeyskiego w Rzymie. Wejście do kaplicy zamyka neogotycka krata z posążkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem projektu Zygmunta Hendla z 1910.

[edytuj] Bibliografia

• Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie: Przewodnik; [Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków], Kraków 1988, wyd. drugie.
• Krzysztof J. Czyżewski, Królewska Katedra na Wawelu, wyd. Kraków 1999 ISBN 83-87960-07-1