Kawka

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy ptaka. Zobacz też: miejscowości o nazwie Kawka.

Kawka

Systematyka

kawka

C. monedula monedula
C. monedula soemmerringii
C. monedula spermologus
C. monedula cirtensis

Nazwa systematyczna

Corvus monedula

Status ochronny

Kategoria zagrożenia (CzKGZ)
EX	EW	CR	EN	VU	NT	LC

Kategoria: niższego ryzyka

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Kawka (Corvus monedula L., 1758; dawniej Coloeus monedula) - średni ptak synantropijny z rodziny krukowatych. Zamieszkuje w zależności od podgatunku:

Corvus monedula monedula - Półwysep Skandynawski, południowa Finlandia, Dania, Europa Środkowa na wschód od Łaby oraz północne Bałkany.
Corvus monedula soemmerringii - Europa Wschodnia i południowe Bałkany oraz zachodnia Azja po Kaszmir i Mongolię. W Polsce pojawia się zimą.
Corvus monedula spermologus - Europa Zachodnia od Łaby na zachód, Półwysep Apeniński i Półwysep Iberyjski po Słowenię na wschodzie oraz Wyspy Brytyjskie i Maghreb
Corvus monedula cirtensis - Tunezja i północno-wschodnia Algieria.

W Polsce średnio liczny ptak lęgowy niżu (na zachodzie częściej podgatunek C. m. spermologus, na wschodzie - C. m. soemmerringii). Zimą przylatują wielkie stada ptaków z północy i wschodu, należących do podgatunków C. m. monedula (liczniejszy na wybrzeżu) oraz C. m. soemmerringii.

Cechy gatunku: Ptak wielkości gołębia, najmniejszy gatunek z rodzaju Corvus. Obie płci ubarwione jednakowo. C. monedula monedula - upierzenie czarne, a boki szyi, głowy i karku łupkowoszare. Na głowie czarna "czapka". Tęczówki mlecznobiałe, widoczne z daleka, tworzące silny kontrast z ciemnym upierzeniem. C. monedula soemmerringii w odróżnieniu od poprzedniego ma na bokach szyi białe plamy, a szara barwa na głowie jaśniejsza.
Wymiary średnie: dł. ciała: 33 cm
rozpiętość skrzydeł: 67 cm
waga: ok. 230-240 g
Biotop: Głównie parki i miasta, czasem również ruiny, skały i obrzeża drzewostanów.

Zabezpieczenie komina przed kawkami

Gniazdo: Gnieździ się w koloniach, z reguły dość wysoko. Gniazdo umieszczone w szczelinie muru czy skały, w głębokiej dziupli, w nieczynnym kominie, na poddaszu wieży lub kościoła. Korzysta także ze skrzynek lęgowych. Kominy, już podczas budowy domu, należy zabezpieczać przed nią siatką z nierdzewnego drutu (nie wolno niszczyć gniazd).
Jaja: Pod koniec kwietnia lub na początku maja składa 4-6 jaj o tle sinozielonym z niebieskim odcieniem, o średnich wymiarach 35x25 mm.
Wysiadywanie: Od złożenia pierwszego jaja trwa przeważnie 17-19 dni. Pisklęta osiągają samodzielność po ok. 30 dniach, lecz na noc wracają jeszcze do gniazda.
Pożywienie: Głównie dżdżownice, pędraki, gryzonie, odpadki. Regularnie korzysta z pojnika i wodę często nosi dla młodych.
Ochrona: Objęta ochroną gatunkową.