Kazimierz Konowrocki
Z Wikipedii
Kazimierz Konowrocki (ur. 6 kwietnia 1917 w Brzezinach w Wielki Piątek, zm. 6 listopada 2005 w Kobyłce) – polski duchowny katolicki, prałat.
Ochrzczono go 9 kwietnia w drugi dzień Wielkanocy, w parafii pw. św. Anny w Długiej Kościelnej i otrzymał imię Kazimierz. Rodzicami jego byli Józef Konowrocki i Agata z d. Malesa, właściciele gospodarstwa rolnego. Rodzina liczyła siedmioro dzieci, sześciu synów i jedną córkę. Był trzecim dzieckiem. Ojciec urodził się jako pierwszy syn w przykładnej rodzinie liczącej dziesięcioro dzieci (ośmiu synów i dwie córki). Matka była najstarszą córką w rodzinie liczącej troje dzieci (dwie córki i jednego syna). Rodzice starali się stworzyć przykładną katolicką rodzinę, spełniającą wszystkie obowiązki religijne i oddaną sprawie narodowej. Sami nie mieli nałogów i zawsze dawali dzieciom dobry przykład.
Mając 9 lat przystąpił do pierwszej spowiedzi i komunii św. w parafii Długa Kościelna. Sakrament bierzmowania otrzymał w tymże samym 1926 r. z rąk ks. kard. Aleksandra Kakowskiego. Szkołę podstawową ukończył w Brzezinach, a gimnazjum w Mińsku Mazowieckim w 1937 r. i zaraz wstąpił do Seminarium Duchownego w Warszawie. Święcenia kapłańskie otrzymał 19 czerwca 1943 r. z rąk ks. biskupa Antoniego Szlagowskiego. Rektorem Seminarium i jego wychowawcą był prawie przez trzy lata (1940-1942) ks. Roman Archutowski, który został aresztowany i zamordowany w roku 1943 w obozie niemieckim na Majdanku, a w roku 1999 został zaliczony przez Ojca Świętego Jana Pawła II do grona błogosławionych. Był to święty i wspaniały człowiek, a dla wychowanków kochający ojciec i pełen dobroci wychowawca.
Ks. Kazimierz jako wikariusz pracował w parafiach: Zduny k. Łowicza (1943-1945), Kiernozia (1945-1946), Legionowo i Sochaczew (1946 – były to chwilowe zastępstwa), Raszyn (1946-1950), Jadów (1950 – zastępstwo aresztowanego ks. proboszcza E. Święckiego przez 3 miesiące), Warszawa-Żoliborz parafia św. Stanisława Kostki (1950-1954), parafia św. Teresy od Dzieciątka Jezus przy ul. Tamka (1954-1958). W tym czasie w roku 1950 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, otrzymał magisterium z teologii na wydziale Prawa Kanonicznego.
Od roku 1958 do 1969 był proboszczem parafii Jeziórka k. Grójca i wicedziekanem dekanatu grójeckiego i wtedy otrzymał od ks. kardynała Prymasa Stefana Wyszyńskiego tytuł kanonika – przywilej rokiety i mantoletu. W czerwcu 1968 r. obchodził uroczyście Jubileusz 25-lecia święceń kapłańskich. W okresie proboszczowania ks. Kazimierza została przebudowana dzwonnica, od lano trzy nowe dzwony (parafia nie miała dzwonów od I wojny światowej), wykonano całkowite nowe ogrodzenie z żelaza dekoracyjnego kościoła, plebani i budynków kościelnych, uporządkowano teren przy kościele i położono płyty betonowe, ogrodzono cmentarz grzebalny murem z kamieni, założono blachę cynkową na dachach plebani, domu katechetycznego i organistówki, pomalowano kościół tak wewnątrz, jak i z zewnątrz, wybudowano kanalizację plebani i łazienkę, a także wykonano wiele innych prac.
W roku 1969 został mianowany proboszczem parafii Kobyłka. Ks. kard. Prymas Stefan Wyszyński obok pracy duszpasterskiej zlecił mu trzy zadania: odbudowę rozbitej w czasie insurekcji kościuszkowskiej w 1794 r. wieży kościoła, ocalenie kaplicy i cmentarza żołnierzy poległych w 1920 r. w bitwie z bolszewikami w Ossowie i podzielenie zbyt rozległego terenu Kobyłki na kilka mniejszych parafii. Zadania te wypełnił całkowicie.
W roku 1973 odbudowano wieżę kościoła i to mimo tego, że złodziej wywołał pożar w kościele i spłonął zabytkowy ołtarz, ale i ten odbudowano do roku 1977, a także dokonano całkowitej renowacji zniszczonego przez pożar wnętrza kościoła. Wyremontowano dach kościoła, założono blachę miedzianą i odnowiono elewację kościoła.
W roku 1978 odbudowano kaplicę na cmentarzu poległych w Ossowie, a w 1982 r. rozbudowano ją i dodatkowo postawiono wiatę na ołtarz polowy. Po trzyletnim prawie procesie sądowym parafia Kobyłka uzyskała na własność 3,5 ha terenu przyległego do kaplicy. Kaplica w Ossowie pw. Matki Bożej Zwycięskiej stała się Sanktuarium Narodowym, gdzie w rocznicę "Cudu nad Wisłą" 15 sierpnia przy licznym udziale wiernych z całej Polski, księży biskupów, władz państwowych i wojska odbywają się wspaniałe uroczystości narodowe. Od roku 1992 we wrześniu organizuje się tam Zloty Młodzieży z diecezji warszawsko-praskiej, w których uczestniczą księża biskupi i kilka tysięcy młodzieży.
Na terenie parafii Kobyłka powstały trzy nowe parafie: Duczki w 1975 r., Kobyłka Stefanówka w 1985 r. i Helenów w 1995 r. W roku 1993 ks. Kazimierz obchodził uroczysty jubileusz 50-lecia kapłaństwa, a w 1995 r. odszedł na emeryturę z prawem pozostania w parafii i dalszego zamieszkania na plebani. Proboszczem parafii został mianowany ks. kanonik Władysław Walczewski, który zamieszkał w nowym dużym budynku katechetycznym. Ks. kanonik Władysław Walczewski był już chory i zmarł w 1997 r., a jego następcą został ks. kanonik Jan Andrzejewski. Zamieszkał on także w nowym domu.
Ks. Konowrocki pozostał w parafii i pomagał w pracy duszpasterskiej proboszczowi, a w wolnym czasie starał się utrwalić na piśmie różne ważne zdarzenia, które działy się, w parafii, dotyczące jej dziejów, a także kościoła, cmentarza grzebalnego, kapłanów i osób zasłużonych dla parafii i miasta, by pamięć o nich nie zaginęła. To co zapisał znajduje się w miesięczniku parafialnym "Nasz Głos". Opisał też wiele uroczystości, jakie miały miejsce w parafii.
28 sierpnia 1987 r. Ojciec Święty Jan Paweł II odznaczył go godnością prałata Kapelanem Honorowym Jego Świątobliwości. 24 grudnia 1992 r. biskup warszawsko-praski Kazimierz Romaniuk mianował go prałatem Kapituły Kolegiackiej w Radzyminie z funkcją Archidiakona Kapituły. 15 sierpnia 1995 r. prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Wałęsa odznaczył go Srebrnym Krzyżem Zasługi za ocalenie dla potomnych Sanktuarium Narodowego poległych w 1920 r. pod Ossowem.
30 lipca 1997 r. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa nadała mu Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej za opiekę nad Sanktuarium Narodowym w Ossowie. 15 sierpnia 2001 r. otrzymał medal im. ks. Jerzego Popiełuszki, a 23 sierpnia 2001 r. Srebrny Medal Ministra Obrony Narodowej "Za zasługi dla obronności kraju".
Praca duszpasterska ks. prałata i współpracujących kapłanów przez ponad 30 lat posługiwania w naszej parafii dała wspaniałe owoce w postaci licznych grup formacyjnych. Mimo przejścia na zasłużoną emeryturę ks. prałat Konowrocki był nadal zaangażowany i aktywny w codziennym kapłańskim posługiwaniu. Całe pokolenie mieszkańców Kobyłki z podziwem i szacunkiem towarzyszyło dokonaniom ks. prałata. Wszystkie dzieła dokonane w naszej parafii i naszym mieście na wieki wpisują osobę ks. prałata Kazimierza Konowrockiego do grona wybitnych postaci obok ks. bp. Marcina Załuskiego i ks. kanonika Franciszka Marmo.
Zasługi ks. Kazimierza Konowrockiego zostały dostrzeżone przez hierarchię kościelną, jak i władze państwowe.
W 1987 Jan Paweł II odznaczył go godnością prałata – Kapelanem Honorowym Jego Świątobliwości.
W 1992 bp. Kazimierz Romaniuk mianował go prałatem Kapituły Kolegiackiej w Radzyminie.
15 sierpnia 1995 prezydent Lech Wałęsa za ocalenie Sanktuarium Narodowego w Ossowie odznaczył go Srebrnym Krzyżem Zasługi.
W 1997 Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Narodu nadała Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.
W 2001 r. otrzymał Srebrny Medal Ministerstwa Obrony Kraju "Za zasługi dla obronności kraju".
Ks. Kazimierz Konowrocki spoczywa na XIX-wiecznym cmentarzu przy ul. ks. Marmo w Kobyłce.
