Lübeck-Travemünde F4
Z Wikipedii
Lübeck-Travemünde F4 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Producent | Lübeck-Travemünde |
Typ | wodnosamolot patrolowy |
Konstrukcja | mieszana, podwozie pływakowe stałe |
Załoga | 2 (pilot i strzelec/obserwator) |
Historia | |
Data oblotu | 1917 |
Lata produkcji | 1917 - 1919 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Mercedes, rzędowy 6-cylindrowy |
Moc | 220 KM (162 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 18,00 |
Długość | 11,69 |
Wysokość | 3,55 m |
Masa | |
Własna | 1140 kg |
Startowa | 2104 kg |
Osiągi | |
Prędkość maksymalna | 141 km/h |
Prędkość przelotowa | 115 km/h |
Prędkość wznoszenia | 2,4 m/s |
Pułap | 3000 m |
Zasięg | 600 km |
Długotrwałość lotu | 6 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 × karabin maszynowy Parabellum kal. 7,92 mm – ruchomy na obrotnicy | |
Użytkownicy | |
Niemcy, Polska |
Lübeck-Travemünde F4 – niemiecki wodnosamolot patrolowy z okresu I wojny światowej budowany od 1917 roku w niemieckich zakładach Lübeck-Travemünde.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1917 roku w zakładach Lübeck-Travemünde, które zajmowały się produkcją łodzi i innego sprzętu dla niemieckiej marynarki wojennej, rozpoczęto produkcję wodnosamolotów patrolowych, które budowane były w małych seriach.
Pierwszym z tych samolotów był dwumiejscowy wodnosamolot patrolowy, który został oznaczony jako F1. Był on zbudowany w układzie dwupłata, miał podwozie pływakowe i napędzany był silnikiem rzędowym Mercedes o mocy 160 KM (118 kW). Wyprodukowano 3 egzemplarze tego wodnosamolotu. Samoloty te zostały wykorzystane do przeprowadzenia na nich prób w locie.
Na podstawie doświadczeń z eksploatacji wodnosamolotu F1 rozpoczęto produkcję kolejnego wodnosamolotu oznaczonego jako F2. Był to również wodnosamolot dwupłatowy i był napędzany silnikiem rzędowym Mercedes o mocy 220 KM (162 kW). W porównaniu do swojego poprzednika miał nieco mniejsze wymiary, charakteryzował się lepszą zwrotnością i osiągami. W latach 1917 – 1918 zbudowano 17 wodnosamolotów F2.
Pod koniec 1917 zbudowano kolejny wodnosamolot oznaczony jako F4. Jego konstrukcję oparto na wodnosamolocie F2. Był on tylko bardziej dopracowany aerodynamicznie i wytrzymalszy.
Do końca I wojny światowej wyprodukowano ogółem 34 wodnosamoloty Lübeck-Travemünde F4.
[edytuj] Użycie w lotnictwie
Podczas I wojny światowej samoloty Lübeck-Travemünde F4 były wykorzystywane w lotnictwie niemieckim do lotów patrolowych nad Morzem Północnym i Bałtykiem oraz na przyległych do tych mórz terenach lądowych.
[edytuj] Użycie w lotnictwie polskim
Po utworzeniu w lipcu 1920 roku w Pucku Bazy Lotnictwa Morskiego, w prywatnej firmie w Gdańsku zakupiono w sierpniu 1920 roku 4 wodnosamoloty, w tym jeden wodnosamolot Lübeck-Travemünde F4.
Samolot ten był używany do lotów patrolowych nad morzem, do szkolenia załóg w rozpoznawaniu okrętów i w bombardowaniu. Bombardowanie te wykonywano bombami o masie 12,5 kg, które zrzucał ręcznie obserwator wychylając się z kabiny samolotu.
W dniu 21 sierpnia 1924 roku podczas lotu patrolowego doszło do pożaru, w trakcie przymusowego wodowana doszło do katastrofy i zginął pilot. Wodnosamolot Lübeck-Travemünde F4 uległ uszkodzeniu i został skasowany.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot Lübeck-Travemünde F4 był ciężkim dwumiejscowym wodnosamolotem patrolowym, dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Podwozie pływakowe – stałe.
W kadłubie o konstrukcji kratownicowej umieszczono z przodu silnik rzędowy chłodzony cieczą w chłodnicy zamontowanej pośrodku górnego płata. Za silnikiem znajdował się zbiornik paliwa. Dalej kolejno dwie odkryte kabiny – pierwsza pilota, druga obserwatora. Kabina pilota z przodu osłonięta była wiatrochronem. Na końcu kadłuba przytwierdzono usterzenie klasyczne o konstrukcji drewnianej, kryte płótnem. Pokrycie kadłuba stanowiła sklejka. Płaty były dwudźwigarowe drewniane o kształcie prostokątnym, kryte były płótnem. Lotki znajdowały się na obu płatach. Komora płatów była usztywniona trzema parami słupków oraz cięgami stalowymi. Pływaki o konstrukcji drewnianej przymocowane były za pomocą rur stalowych do płata dolnego i kadłuba.
Uzbrojenie:
- 1 karabiny maszynowe Parabellum kal. 7,92 mm – ruchomy, na obrotnicy obsługiwany przez obserwatora
Albatros D.I • Albatros D.II • Albatros D.III • Albatros D.IV • Albatros D.V • Aviatik D.III • Fokker D.I • Fokker D.VII • Fokker D.VIII • Fokker Dr.I • Fokker E.I • Fokker E.II • Fokker E.III • Fokker E.IV • Halberstadt CL.II • Halberstadt CL.IV • Halberstadt D.II • Hannover Roland CL.II • LFG. Roland D.I • Pfalz D.III • Pfalz D.VIII • Pfalz D.XII • Siemens-Schuckert D.IV
|
|
AEG G.IV • Albatros C.III • Albatros C.X • Gotha G.IV • LVG C.V • LVG C.VI • Rumpler C.I • Friedrichshafen G.III • S.S.W. R.III • Staaken R.VI • Staaken R.XIV
|
|
Friedrichshafen FF.33 • Lübeck-Travemünde F4
|
|
Albatros C.X • Aviatik B.II • Aviatik C.I • Halberstadt CL.II • Hannover Roland CL.II • Junkers J 1 • Fokker M.5 • LFG. Roland C.II • LVG C.II • LVG C.V • LVG C.VI • Rumpler C.I • Rumpler C.IV
|
|
Junkers J-4 • Albatros J.I
|
|
Albatros C.I • Hannover CL.III • Junkers CL.I • Rumpler Taube
|