Albatros C.X
Z Wikipedii
Albatros C.X | |
Model samolotu Albatros C.X |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Producent | Albatros-Werke GmbH |
Typ | samolot bombowo-rozpoznawczy |
Konstrukcja | dwupłatowiec konstrukcji drewnianej |
Załoga | 2 (pilot i obserwator) |
Historia | |
Data oblotu | 1917 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Mercedes D.IV, silnik rzędowy 6-cylindrowy |
Moc | 260 KM (191 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 14,86 m |
Długość | 9,15 m |
Wysokość | 3,40 m |
Masa | |
Własna | 1050 kg |
Startowa | 1670 kg |
Osiągi | |
Prędkość maksymalna | 175 km/h |
Prędkość przelotowa | 140 km/h |
Prędkość wznoszenia | 3,8 m/s |
Pułap | 5000 m |
Zasięg | 500 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 × karabin maszynowy LMG 08/15 kal. 7,92 mm 1 × karabin maszynowy Parabellum kal. 7, 92 mm - ruchomy 80 kg bomb |
|
Użytkownicy | |
Niemcy, Polska |
Albatros C.X – niemiecki samolot rozpoznawczy i bombowy. Zaprojektowany i zbudowany w 1917 roku w niemieckiej wytwórni lotniczej Albatros-Werke GmbH.
[edytuj] Historia
W 1917 roku w niemieckiej wytwórni lotniczej Albatros-Werke GmbH. inżynierowie Robert Thelen i Schubert skonstruowali samolot rozpoznawczo-bombowy Albatros C.X. Stanowił on rozwinięcie konstrukcji samolotu rozpoznawczo-bombowego Albatros C.VII. Samolot Albatros C.X miał od niego większe wymiary i był napędzany silnikiem o większej mocy. Samolot oblatano w połowie 1917 roku. Podczas prób w locie spisywał się doskonale, charakteryzował się dobrymi właściwościami pilotażowymi i osiągami. W kadłubie z przodu mieścił się silnik rzędowy, który wystawał poza obrys kadłuba. Za silnikiem znajdowała się odkryte kabiny – najpierw pilota, za za nią obserwatora. Na końcu kadłuba było zamontowane usterzenie klasyczne z podziałem na stateczniki i stery. Przy silniku pokrycie kadłuba stanowiła blacha duraluminiowa, za silnikiem skleja. Płaty o konstrukcji drewnianej, dwudźwigarowe, kryte płótnem. Lotki umieszczono na obu płatach. Komorę płatów usztywniono słupkami metalowymi oraz cięgnami i drutami stalowymi. Podwozie klasyczne z płozą ogonową było amortyzowane sznurem gumowym. W latach 1917 – 1918 ogółem w różnych wytwórniach niemiecki wyprodukowano ponad 300 Albatrosów C.X.
Pierwsze samoloty Albatros C.X niemieckie lotnictwo wojskowe wprowadziło na froncie zachodnim do działań bojowych w październiku 1917 roku. Stosowano je przede wszystkim do rozpoznania na korzyść artylerii i innych jednostek, a także do bombardowania i ostrzeliwania wojsk nieprzyjaciela. W działaniach wojennych brały udział do końca I wojny światowej.
[edytuj] Użycie w Wojsku Polskim
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 roku polskie oddziały wojskowe zdobyły w Wielkopolsce i Małopolsce 15 samolotów Albatros C.X. Po ich wyremontowaniu w 1919 roku przez warsztaty Stacji Lotniczej w Poznaniu na lotnisku Ławica znalazły się one na wyposażeniu 12 eskadry wywiadowczej. Załogi polskie na samolotach Albatros C.X walczyły w latach 1919 – 1920 w wojnie polsko-bolszewickiej. Na kilku z nich prowadzono również szkolenie w Szkole Lotniczej na lotnisku Ławica. W lotnictwie wojskowym samoloty Albatros C.X używane były do 1923 roku.
W 1924 roku z inicjatywy lekarzy Okręgu Wojskowego w Poznaniu w warsztatach 3 pułku lotniczego jeden samolot Albatros C.X przerobiono na samolot sanitarny. Przeróbka polegała na wymontowaniu uzbrojenia i likwidacji tylnej kabiny obserwatora. W wyniku tego wygospodarowano za kabiną pilota pomieszczenie w kadłubie (kabinę sanitarną) w którym można było ustawić piętrowo nosze dla dwóch chorych. Chorych do kabiny wnoszono przez drzwi wyposażone w trzy okrągłe okienka, usytuowane na lewym boku kadłuba samolotu. Samolot ten stał się pierwszym w Polsce wojskowym samolotem sanitarnym. Pomalowano go na kolor zielono-oliwkowy. Na górnej części płatów i na sterze kierunku widniał znak Czerwonego Krzyża, na obu stronach kadłuba wymalowano polskie znaki lotnicze biało-czerwone szachownice. Samolot ten był stosowany podczas manewrów wojskowych w Biedrusku koło Poznania. Jego lotniskiem macierzystym była Ławica w Poznaniu.
[edytuj] Opis techniczny
Samolot Albatros C.X był dwumiejscowym samolotem rozpoznawczo-bombowym lub trzymiejscowym samolotem sanitarnym, dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Podwozie – stałe. Napęd: 1 silnik rzędowy 6-cylindrowy Mercedes D.IV, śmigło dwułopatowe drewniane.
Albatros Taube • Albatros Doppeltaube • Albatros B.II • Albatros C.I • Albatros C.III • Albatros C.V • Albatros C.IX • Albatros C.X • Albatros C.XII • Albatros C.XV • Albatros D.I • Albatros D.II • Albatros D.III • Albatros D.V • Albatros J.I • Albatros Al 101 • Albatros Al 102 • Albatros Al 103 •
Albatros D.I • Albatros D.II • Albatros D.III • Albatros D.IV • Albatros D.V • Aviatik D.III • Fokker D.I • Fokker D.VII • Fokker D.VIII • Fokker Dr.I • Fokker E.I • Fokker E.II • Fokker E.III • Fokker E.IV • Halberstadt CL.II • Halberstadt CL.IV • Halberstadt D.II • Hannover Roland CL.II • LFG. Roland D.I • Pfalz D.III • Pfalz D.VIII • Pfalz D.XII • Siemens-Schuckert D.IV
|
|
AEG G.IV • Albatros C.III • Albatros C.X • Gotha G.IV • LVG C.V • LVG C.VI • Rumpler C.I • Friedrichshafen G.III • S.S.W. R.III • Staaken R.VI • Staaken R.XIV
|
|
Albatros C.X • Aviatik B.II • Aviatik C.I • Halberstadt CL.II • Hannover Roland CL.II • Junkers J 1 • Fokker M.5 • LFG. Roland C.II • LVG C.II • LVG C.V • LVG C.VI • Rumpler C.I • Rumpler C.IV
|
|
Junkers J-4 • Albatros J.I
|
|
Albatros C.I • Hannover CL.III • Junkers CL.I • Rumpler Taube
|