Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Wikipedysta:Loxley/Dystrybuanta - Wikipedia, wolna encyklopedia

Wikipedysta:Loxley/Dystrybuanta

Z Wikipedii

Dystrybuanta - w rachunku prawdopodobieństwa, statystyce i dziedzinach pokrewnych, funkcja opisująca prawdopodobieństwa wystąpienia pewnego zdarzenia losowego. Każda dystrybuanta jest wyznaczona przez pewien rozkład na prostej (czyli miarę określoną na σ-ciele borelowskich podzbiorów prostej) i odwrotnie każda dystrybuanta wyznacza pewien rozkład. Dystrybuanty są efektywnym narzędziem badania prawdopodobieństwa z jakim zmienne losowe przyjmują dane wartości. Rozważa się również dystrybuanty rozkładów wielowymiarowych.

Spis treści

[edytuj] Definicja

Niech P będzie rozkładem na prostej. Funkcję F\colon\mathbb{R}\to \mathbb{R} daną wzorem

F(x)=P((-\infty, x])

nazywamy dystrybuantą (rozkładu P).

[edytuj] Własności

Funkcja F\colon \mathbb{R}\to \mathbb{R} jest dystrybuantą wtedy i tylko wtedy, gdy jest ona

  1. prawostronnie ciągła,
  2. niemalejąca,
  3. \lim_{x\to-\infty}F(x)=0, \lim_{x\to\infty}F(x)=1.


Uwaga 1: Ponieważ powyższe twierdzenie podaje warunek konieczny i wystarczający na to by funkcja była dystrybuantą, więc czasami to właśnie je przyjmuje się jako definicję. Podejście takie może być korzystniejsze, gdyż nie trzeba odwoływać się do pojęcia rozkładu, pochodzącego z teorii miary. Ponieważ przyjęliśmy definicję używaną częściej w praktyce, więc zdanie "funkcja F jest dystrybuantą wtedy i tylko wtedy" zawiera ciche założenie, że istnieje rozkład, którego ta funkcja jest dystrybuantą.

Uwaga 2: W starszej rosyjskiej literaturze dystrybuantę definiuje się jako funkcję lewostronnie ciągłą spełniającą warunki 2. i 3. Czytelnik powinien zawsze upewnić się jaką definicję przyjmuje autor książki. Różnica ta jest istotna przy rozważaniu rozkładów dyskretnych, ponieważ w ich przypadku zbiory jednoelementowe nie muszą być miary zero.

Uwaga 3: Dystrubanta F wyznacza pewien rozkład P jednoznacznie i na odwrót, więc gdy zachodzi potrzeba całkowania pewnej funkcji borelowskiej g względem rozkładu P, to możemy mówić, że całkujemy ją względem dystrybuanty F, co zapisujemy:

\int g dP= \int g dF.

[edytuj] Przykłady

Wykresy dystrybuant rozkładów normalnych o różnych parametrach.
Wykresy dystrybuant rozkładów normalnych o różnych parametrach.
F(x) = \begin{cases}
0 & \textrm{dla\ } x\leq a \\
{{x-a} \over {b-a}} & \textrm{dla\ } a < x \leq b \\
1 & \textrm{dla\ } x>b
\end{cases}
F(x) = \int\limits_{-\infty}^x \frac{1} {\sigma\sqrt{2\pi} } e^{-(u-\mu)^2 \over (2\sigma^2)}\,du.
F(x) = \left\{\begin{array}{ll}
1-e^{-\lambda x},&\; x \ge 0, \\
0, &\; x < 0.
\end{array}\right.

[edytuj] Gęstość i funkcja charakterystyczna dystrybuanty

[edytuj] Gęstość

Mierzalną w sensie Lebesgue'a funkcję f\colon \mathbb{R}\to [0,\infty) nazywamy gęstością dystrybuanty F wtedy i tylko wtedy, gdy dla x\in\mathbb{R}:

F(x)=\int\limits_{-\infty}^x f(t)dt.

[edytuj] Własności

  • Jeżeli f jest gęstością pewnej dystrybuanty, to całka z f po całej prostej wynosi 1.
  • Jeżeli f1 i f2 są gęstościami pewnej dystrybuanty, to są one równe prawie wszędzie.
  • Jeżeli dystrybuanta ma gęstość, to jest funkcją ciągłą.
  • Każda dystrybuanta, jako funkcja monotoniczna jest prawie wszędzie różniczkowalna.
  • Jeśli dystrybuanta F ma gęstość, to dla x\in\mathbb{R}:
F(x)=\int\limits_{-\infty}^x F^\prime(t)dt.

Gęstość dystrybuanty ma praktyczne zastosowanie: Jeśli F jest dystrybuantą rozkładu P, to często zachodzi konieczność całkowania względem miary P. Całkowanie względem abstrakcyjnych miar jest dość trudne (brak konkretnych narzędzi do obliczania całek), jednak jeśli f jest gęstością dystrybuanty F, to

\int\limits_Bg(x)dP(x)=\int\limits_Bg(x)f(x)dx,

dla każdego zbioru borelowskiego B\subseteq \mathbb{R} i dla każdej funkcji borelowskiej g przyjmującej wartości w \mathbb{R}, \overline{\mathbb{R}}, \mathbb{C}, \mathbb{R}^M dla pewnej liczby naturalnej M.

[edytuj] Ciągłość dystrybuanty a istnienie gęstości

Istnieją ciągłe dystrybuanty nie mające gęstości! Klasycznym przykładem jest

F(x)=\left\{\begin{array}{l}0,\; x<0\\ C(x),\; x\in [0,1] \\ 1,\; x>1\end{array}\right.,

gdzie C(x) oznacza funkcję Cantora. C(x) jest prawie wszędzie stała, monotoniczna, ciągła i przyjmuje wszystkie wartości z przedziału [0,1]. Dystrybuanta F nie może mieć zatem gęstości ponieważ F^\prime=0 prawie wszędzie.

[edytuj] Funkcja charakterystczna

Jeżeli F jest dystrybuantą, to funkcję \varphi\colon \mathbb{R}\to\mathbb{C} określoną wzorem

\varphi(t)=\int\limits_{-\infty}^{+\infty}e^{itx}dF(x)

nazywamy funkcją charakterystyczną dystrybuanty F.

Jeżeli \varphi jest funkcją charakteryczyczną pewnej dystrybuanty, to jest ona funkcją jednostajnie ciągłą oraz

  1. \varphi(0)=1,
  2. \varphi(-t)=\overline{\varphi(t)} dla t\in\mathbb{R},
  3. |\varphi(t)|\leq 1 dla t\in\mathbb{R}.

Jednym z praktycznych zastosowań funkcji charakterystycznej jest tzw. wzór na odwrócenie, dokładniej, jeśli \varphi jest funkcją charakterystyczną dystrybuanty F, a x,y są punktami ciągłości tej dystrybuanty, to

F(x)-F(y)=\lim_{a\to\infty}\frac{1}{2\pi}\int\limits_{-a}^a\frac{e^{-ity}-e^{-itx}}{it}\varphi(t)dt.

Dowód tego faktu opiera się o twierdzenie Fubiniego.

Funkcje charakterystyczne wyznaczają jednoznacznie dystrybuanty, tzn. jeśli dystrybuanty mają te same funkcje charakterystyczne, to są równe. Funkcje charakterystyczne mówią także o własnościach dystrybuanty, związanych z gładkością - dokładniej, jeśli funkcja charakterystyczna jest całkowalna, to dystrybuanta jest klasy C1.

[edytuj] Zbieżność a ciągłość

Dla ciągów dystrybuant wprowadza się dodatkowy rodzaj zbieżności. Mówimy, że ciąg dystrybuant (F_n)_{n\in\mathbb{N}} jest słabo zbieżny do dystrybuanty F wtedy i tylko wtedy, gdy

\lim_{n\to\infty}F_n(x)=F(x)

dla każdego x\in\mathbb{R}, będącego punktem ciągłości dystrybuanty F.

Jeżeli ciąg dystrybuant jest słabo zbieżny, to do dokładnie jednej dystrybuanty. Ważnym twierdzeniem dotyczącym słabej zbieżności jest twierdzenie Helly'ego:

[edytuj] Twierdzenie Helly'ego

Jeżeli ciąg dystrybuant (F_n)_{n\in\mathbb{N}} jest słabo zbieżny do dystrybuanty F a g\colon \mathbb{R}\to\mathbb{R} jest ograniczoną funkcją ciągłą, to

\lim_{n\to\infty}\int\limits_{\mathbb{R}}g(x)dF_n(x)=\int\limits_{\mathbb{R}}g(x)dF(x).

Wnioskiem z twierdzenia Helly'ego jest fakt, że jeśli (F_n)_{n\in\mathbb{N}} jest ciągiem dystrybuant, a (\varphi_n)_{n\in\mathbb{N}} ciągiem odpowiadająych im funkcji charakterystycznych oraz (F_n)_{n\in\mathbb{N}} jest punktowo zbieżny do dystrybuanty F, to ciąg (\varphi_n)_{n\in\mathbb{N}} jest punktowo zbieżny do funkcji charakterystycznej funkcji F.

[edytuj] Twierdzenie Lévy'ego-Craméra

Niech (F_n)_{n\in\mathbb{N}} będzie ciągiem dystrybuant, a (\varphi_n)_{n\in\mathbb{N}} będzie ciągiem odpowiadająych im funkcji charakterystycznych. Jeżeli ciąg (\varphi_n)_{n\in\mathbb{N}} jest punktowo zbieżny do ciągłej w zerze funkcji \varphi\colon \mathbb{R}\to\mathbb{C}, to ciąg (F_n)_{n\in\mathbb{N}} jest słabo zbieżny do pewnej dystrybuanty i \varphi jest jej funkcją charakterystyczną.

Na mocy powyższego twierdzenia można sformułować wniosek, że ciąg dystrybuant (F_n)_{n\in\mathbb{N}} jest słabo zbieżny do dystrybuanty F wtedy i tylko wtedy, gdy

\lim_{n\to\infty}\int\limits_{\mathbb{R}}g(x)dF_n(x)=\int\limits_{\mathbb{R}}g(x)dF(x)

dla każdej ograniczonej funkcji ciągłej g.

[edytuj] Zbieżność jednostajna

Każdy ciąg dystrybuant zbieżny punktowo do dystrybuanty ciągłej jest zbieżny do niej jednostajnie. Fakt ten można udowodnić w oparciu o jednostajną ciągłość dystrybuanty ciągłej.

[edytuj] Dystrybuanty zmiennych losowych

Niech (\Omega, \mathcal{A}, P) będzie ustaloną przestrzenią probabilistyczną. Jeśli \xi\colon \Omega \to \mathbb{R} jest zmienną losową, to wzór

F_\xi(x)=P(\{x\in \mathbb{R}\colon\, \xi(x)\leq x\})[1]

określa dystrybuantę Fξ, którą nazywamy dystrybuantą zmiennej ξ.

Każda zmienna losowa wyznacza pewną dystrybuantę oraz każda dystrybuanta jest dystrybuantą pewnej zmiennej losowej.

Przypisy

  1. W praktyce stosuje się zapis \scriptstyle{P(\{x\in \mathbb{R}\colon\, \xi(x)\leq x\})=P(\xi(x)\leq x)} albo nawet \scriptstyle{P(\xi \leq x)}.

[edytuj] Bibliografia

  1. Patrick Billingsley: Probability and Measure, 2nd Edition. Nowy Jork: John Wiley & Sons Inc, 1986. 
  2. Jacek Jakubowski, Rafał Sztencel: Wstęp do teorii prawdopodobieństwa. Warszawa: SCRIPT, 2004. 

Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com