Marc-Antoine Charpentier

Z Wikipedii

Marc-Antoine Charpentier (ur. 1643 w Paryżu, zm. 24 lutego 1704 tamże) był francuskim kompozytorem epoki baroku.

Charpentier był wybitnym i płodnym kompozytorem bardzo cenionym przez współczesnych. Zajmował się wszystkimi gatunkami muzycznymi. Największe osiągnięcia miał w muzyce wokalnej.

Spis treści 1 Życie 2 Znaczenie współczesne 3 Dzieła Charpentiera 4 Posłuchaj 5 Opery 6 Tragedie biblijne 7 Pastorałki 8 Pastoraletta 9 Muzyka sceniczna 10 Comedio-balety 11 Balety 12 Divertissements 13 Interludia (Intermèdes) 14 Sonaty 15 Muzyka kościelna 16 Biografie 17 Historia i teoria Muzyki

[edytuj] Życie

Charpentier urodził się w Paryżu, jako syn pisarza mającego bardzo dobre kontakty z paryskim parlamentem. Marc-Antoine otrzymał bardzo dobre wykształcenie, prawdopodobnie dzięki pomocy jezuitów i został wpisany na listę uczniów w szkole prawniczej w Paryżu mając lat osiemnaście. Między 1667 i 1669 rokiem prawdopodobnie był w Rzymie, gdzie studiował u Giacomo Carissimiego. Według legendy miał przybyć do Rzymu by studiować malarstwo, a Carissimi miał namówić go do poświęcenia życia muzyce. Historia ta jest niemal na pewno fałszywa. Dokładnie zapoznał się z z współczesną mu muzyką włoską.

Prawdopodobnie pracował początkowo dla Marie de Lorraine, księżnej de Guise jako jej dworski kompozytor (do jej śmierci w 1688. Skomponował wówczas wiele hymnów i psalmów, mszy i motetów a także Magnificat .

Od około 1672 roku rozpoczął pracę z Molierem, który zakończył już wówczas (kłótnią) swą współpracę z Jean'em-Baptiste Lully. W latach osiemdziesiątych Charpentier służył jako maître de musique w jeziuckim paryskim kościele Św. Ludwika, był też nauczycielem muzyki Filipa, księcia Chartres. W 1698 roku Charpentier został mianowany maître de musique w Sainte Chapelle (Kaplicy Św. Ludwika) i pozostał nim do 1704.

[edytuj] Znaczenie współczesne

Preludium do jego Te Deum skomponowane w formie tańca rondeau, jest dobrze znane jako sygnał Eurowizji .

[edytuj] Dzieła Charpentiera

Marc-Antoine Charpentier komponował muzykę w stylu włoskim do sztuki Moliera: "Chorego z urojenia" (1673). Komponował muzykę religijną w stylu francuskim: ( 18 oratoriów, motety, magnificaty i 8 mszy, psalmy ); kompozycje sceniczne: ( 2 opery, kompozycje baletowe, tragedie i in. ) Kompozycje Charpentiera zostały skatalogowane przez Hugh Wiley'a Hitchcock w jego: Les Oeuvres de Marc-Antoine Charpentier: Catalogue Raisonné, (Paris: Picard, 1982) Łączył tradycje włoskie i francuskie, napisał pierwszą francuską sonatę "Sonate à huit", rozwinął narzędzia dramaturgiczne w drama lyrique ("Medee") jednak problemy z cenzurą i odejście z Wersalu zamknęło mu drogę pisania utworów scenicznych.

[edytuj] Posłuchaj

Charpentier - Super Flumina Babylonis (info) Problem ze ściągnięciem pliku? Zobacz Pomoc.

[edytuj] Opery

• Les Amours d'Acis et Galatée, zaginęła, 1678?
• Les Arts florissants, H. 487, 1685-6
• La Descente d'Orphée aux Enfers, H. 488; 1686-7
• Le Jugement de Paris, (1690)
• Philomele, zaginęła, 1690
• Médée, H. 491; 1693

[edytuj] Tragedie biblijne

• Celse Martyr, Muzyka zaginęła; libretto opublikowane w 1687.
• David et Jonathas, H. 490, 1688. (Libretto autorstwa P. Bretonneau).

[edytuj] Pastorałki

• Petite Pastorale Eglogue de Bergers, H. 479; 1670?
• Actéon, H. 481; 1684
• Il faut rire et chanter: Dispute de Bergers, H. 484; 1685
• La Fête de Ruel, H. 485; 1685
• La Couronne de Fleurs, H. 486; 1685
• Le Retour de Printemps, zaginęło.
• Cupido Perfido Dentr'al Mio Cor

[edytuj] Pastoraletta

• Amor Vince Ogni Cosa, H. 492

[edytuj] Muzyka sceniczna

• Les Facheux, 1672. muzyka zaginęła, dramat Moliera.
• La Comtesee de'Escarbagnas, H. 494; 1672 (dramat Moliera.)
• Le Médecin malgré lui, muzyka zaginęła, (dramat Moliera)
• L'Inconnu, music lost; 1675 (dramat: Donneau de Visé i Thomas Corneille)
• Circé, H. 496; 1675. (dramat: Thomas Corneille; divertissements: Donneau de Visé.)
• Overture du prologue de l'Inconnu, H. 499; 1679?
• Andromède, H. 504; 1682 (dramat:Pierre Corneille)
• Vénus et Adonis, H. 507; 1685. (dramat: Donneau de Visé.)

[edytuj] Comedio-balety

• Le Mariage forcé (1672)
• Le Malade imaginaire (1672)
• Le Sicilien (1679)

[edytuj] Balety

• Polyeucte, H. 498; 1679.

[edytuj] Divertissements

• Les Plaisirs de Versailles, H. 480; 1682
• Idylle sur le Retour de la Sante du Roi, H. 489; 1686-7

[edytuj] Interludia (Intermèdes)

• Le Triomphe des Dames (1676)
• La Pierre Philosophale (1681)
• Endymion (1681)
• Dialogues d'Angélique et de Médor (1685)

[edytuj] Sonaty

• Sonates à huit

[edytuj] Muzyka kościelna

• Extremum Dei Judicium (H. 401)
• Messe de Minuit pour Noël (H. 9, c. 1690)
• Missa Assumpta est Maria (H. 11, 1698-1702)
• Litanies de la vierge (H. 83, 1683-1685)
• Te Deum (H. 146, c. 1690)
• Dixit Dominus (H. 204)
• In nativitatem Domini canticum (H. 416)
• Noëls (3) (H. 531 c. 1680)
• Noëls pour les instruments (H. 534, c. 1690)

[edytuj] Biografie

• Cessac, Catherine. Marc-Antoine Charpentier. Translated from the French ed. (Paris 1988) by E. Thomas Glasow. Portland (Oregon): Amadeus Press, 1995.
• Ranum, Patricia. Portraits Around Marc-Antoine Charpentier [1]. Baltimore: Dux Femina Facti, 2004. ISBN 0-9660997-3-7.

[edytuj] Historia i teoria Muzyki

• Anthony, James R. French Baroque Music: From Beaujoyeulx to Rameau. Revised and expanded edition. Portland (Oregon): Amadeus Press, 1997.
• Hitchcock, H.W. Les Oeuvres de Marc-Antoine Charpentier: Catalogue Raisonné. Paris: Picard, 1982.
• Thomas, Downing A. Aesthetics of Opera in the Ancien Régime, 1647-1785. Cambridge (UK): Cambridge University Press, 2002.
• Tunley, David. The Eighteenth-Century French Cantata. 2nd edition. Oxford (UK): Clarendon Press Oxford University Press, 199