Mariusz Wilk

Z Wikipedii

Mariusz Wilk, Warszawa, maj 2006 r.

Mariusz Wilk (ur. 19 stycznia 1955 r. we Wrocławiu) – polski dziennikarz, pisarz, eseista i podróżnik.

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1978 był działaczem opozycji demokratycznej. Współtwórca "podziemnych" pism opozycyjnych: "Biuletyn Dolnośląski", "Podaj dalej", "Tematy". Podczas wydarzeń Sierpnia 1980 był współredaktorem biuletynu strajkowego NSZZ "Solidarność", wydawanego w Stoczni Gdańskiej. Od 1980 r. mieszkał w Gdańsku, gdzie był redaktorem naczelnym "Solidarności. Pisma Zarządu Regionu" (tu m.in. jego wywiad z Günterem Grassem). Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się, pozostając redaktorem pisma, aż do aresztowania w grudniu 1982 r. Po zwolnieniu z aresztu, od 1983 r. pracował w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych "Gdańsk". W 1984 r. wspólnie z Maciejem Łopińskim i Marcinem Moskitem (pseudonim, właściwe nazwisko: Zbigniew Gach) opublikował w Paryżu głośną książkę o czasach podziemnej "Solidarności" pt. "Konspira" (równocześnie ukazało się "podziemne" wydanie książki w Polsce), z wypowiedziami Bogdana Borusewicza, Zbigniewa Bujaka, Władysława Frasyniuka, Aleksandra Halla, Tadeusza Jedynaka, Bogdana Lisa, Eugeniusza Szumiejki. Książka otrzymała Nagrodę "Solidarności" Pracowników Wydawnictw w 1984 r. Aresztowany ponownie w 1986 r., m.in. pod zarzutem rzekomej współpracy z przedstawicielem obcego wywiadu (na co dowodem miało być wydanie na Zachodzie "Konspiry"). Zwolniony po kilku miesiącach na mocy amnestii. Po strajkach na Wybrzeżu w 1988 r. nie uczestniczył w czynnej działalności politycznej. W latach 90. przebywał za granicą. Osiedlił się w Rosji, na Wyspach Sołowieckich, później przebywał nad jeziorem Onega, ostatnio znów na Dalekiej Północy. W tym okresie był rosyjskim korespondentem paryskiej "Kultury", do ostatniego numeru pisma (2000 r.; Otrzymał m.in. Nagrodę Literacką "Kultury" im. Zygmunta Hertza w 1997 r.). Współpracuje obecnie z "Rzeczpospolitą" (dodatek "Plus-Minus"), jego teksty ukazywały się także w "Zeszytach Literackich", "Gazecie Gdańskiej" i "Przeglądzie Politycznym". Nominowany do wyróżnienia: Paszporty "Polityki" 2006.

W 2006 pisarza odznaczono Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1].

[edytuj] Twórczość

Konspira. Rzecz o podziemnej "Solidarności" (Editions "Spotkania" 1984, 1985; Przedświt 1984 [II obieg], do 1990 r. co najmniej 16 wydań w II obiegu wydawniczym, m.in.: Bis, Warszawa 1985, 1986; Kształt, Gdańsk 1985; In Plus, Warszawa 1985; Maraton, Warszawa 1985, 1986; Międzyzakładowa Struktura Solidarności "V", Warszawa 1985; Nawias, Warszawa 1985; Baza, Warszawa 1986; Wydanie oficjalne: Modem Sp. z o.o. Oficyna Wydawnicza, Polski Dom Wydawnicza Sp. z o.o. 1989, ISBN 83-7043-033-3; tłumaczenia na język rosyjski, czeski, węgierski, angielski i chiński; fragmenty drukowane w 1985 r. w tygodniku "Polityka", bez wiedzy i zgody autorów; wyd. w j. rosyjskim: Nelegaly, tłum. Natalia Gorbaniewska i L. Szatunow, Overseas Publications Interchange, Londyn 1987, ISBN 0-903868-79-2; wyd. czeskie: Konspira: o podzemni Solidarite tłum. Jan Tesař i Jiři Nemec, Editions Spotkania, Paryż 1987; wyd. amerykańskie: Konspira: solidarity underground, tłum. Jane Cave, posłowie Lawrence Weschler, University of California Press, Berkeley 1990, ISBN 0-520-06131-4)
Black'n Red (Wydawnictwo Gdańskie 1991, ISBN 83-900121-1-1)
Wilczy Notes. Zapiski sołowieckie 1996-1998 (Słowo Obraz/Terytoria 1998, ISBN 83-87316-86-5; tłum. francuskie: Le journal d'un loup, tłum. Laurence Dyevre, Les Éditions Noir sur Blanc, 1999, ISBN 2-88250-080-7; wyd. angielskie: The journals of a white sea wolf, tłum. Danusia Stok, fotografie Tomasz Kizny, Harvill, Londyn 2003; teksty drukowane w paryskiej "Kulturze": Kultura 1995, nr 5, 11, 1996, nr 4, 6, 7/8, 9, 10, 12, 1997, nr 4, 5, 6, 7/8, 10, 12, 1998, nr 4, 6; Nominacja do Nagrody Literackiej NIKE, maj 1999 r.)
Wołoka (Wydawnictwo Literackie 2005; ISBN 83-08-03774-7; Nominacja do Śląskiego Wawrzynu Literackiego, kwiecień 2006 r.; Nominacja do Nagrody Literackiej NIKE, maj 2006 r.)
Dom nad Oniego (jako część I Dziennika północnego; Oficyna Literacka Noir sur Blanc 2006; ISBN 83-7392-147-8)
Tropami rena (II część Dziennika północnego; Oficyna Literacka Noir sur Blanc 2007; ISBN 978-83-7392-247-1)