Mieczysław Maciejowski

Z Wikipedii

gen.bryg. Mieczysław Maciejowski (1886-1940) - oficer Wojska Polskiego

Urodzony 5 maja 1886 w Wilanowie. Syn Stanisława i Natalii z Okońskich. Egzamin dojrzałości złożył w Niżnym Nowogrodzie w 1907, po czym przez 10 miesięcy studiował na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej.

5 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich, otrzymując przydział do artylerii. We wrześniu 1914 został oficerem prowiantowym w sztabie 1 pułku artylerii. Od maja do lipca 1917 był komendantem Szkoły Podchorążych Artylerii przy 1 pułku artylerii w Górze Kalwarii, z którego został zwolniony w lipcu 1917.

Od sierpnia 1917 do stycznia 1918 był internowany w obozie w Beniaminowie. W listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego, otrzymując przydział do 9 pułku artylerii polowej, w którym do 31 stycznia 1919 dowodził baterią. W tym też czasie ukończył kurs w Centrum Studiów Artyleryjskich w Warszawie.

Od 1 lutego do 4 maja 1920 dowodził dywizjonem najpierw w 7 pułku artylerii polowej, a następnie w 2 pułku artylerii polowej Legionów. 5 maja został oficerem Inspektoratu Artylerii przy Naczelnym Wodzu. 13 listopada 1920 objął funkcję dowódcy Grupy Szkolnej Artylerii przy Stałym Kursie Artylerii w Toruniu.

Od listopada 1921 był zastępcą dowódcy Stałego Kursu Artylerii. 23 lutego 1922 powierzono mu funkcję komendanta Szkoły Młodszych Oficerów Artylerii w Toruniu. 26 stycznia 1923 objął obowiązki dowódcy 20 pułku artylerii polowej, którym dowodził do maja 1927. W tym też roku na przełomie czerwca i lipca ukończył kurs w Centrum Studiów Taktycznych Artylerii w Metzu, po czym został dowódcą 26 pułku artylerii polowej. W styczniu 1929 zdał dowództwo pułku i odszedł na kurs wyższych dowódców artylerii. W styczniu 1930 objął funkcję dowódcy 7 Grupy Artylerii w Poznaniu. 12 grudnia 1930 wyznaczono go na stanowisko szefa Departamentu Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych. W latach 1938-1939 pełnił funkcję zastępcy II Wiceministra Spraw Wojskowych.

Po wojnie obronnej 1939 był internowany w Rumunii. Od 1 października przebywał w obozie generalskim w Baile Herculane, gdzie zmarł 17 maja 1940 (prawdopodobnie śmiercią samobójczą). Był żonaty z Wandą Martin.