Olga Karnowicz
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Olga Walerianowna Karnowicz, Olga Walerianowna Paley, ros. Ольга Валериановна Палей (2 grudnia 1865 – 2 listopada 1929) - pani von Pistohlkors, potem hrabina von Hohenfelsen, wreszcie księżna Paley. Druga żona (morganatyczna) wielkiego księcia Pawła Aleksandrowicza Romanowa.
Urodziła się jako Olga Walerianowna Karnowicz w Petersburgu, jako córka Waleriana Karnowicza i jego żony - Olgi Wasiliewny Meszaros. Poślubiła najpierw posiadacza ziemskiego z Estonii Eryka Augustynowicza von Pistohlkors, z którym miała 3 dzieci:
- Aleksandra Erykowicza von Pistohlkors (1885-1944), męża Aleksandry Tanejewy (siostry Anny Wyrubowej),
- Olgę Erykownę von Pistohlkors (1888-1963),
- Mariannę Erykownę von Pistohlkors (1890-1976), żonę hrabiego Mikołaja de Zarnekau.
[edytuj] Drugie małżeństwo
Potem Olga zaczęła romansować z wielkim księciem Pawełem Aleksandrowiczem Romanowem - spowodowało to ogromny skandal. Po śmierci pierwszej żony Pawła - wielkiej księżnej Aleksandry Greckiej, Olga została oficjalną kochanką Pawła. Urodziła mu nawet syna - Włodzimierza Pawłowicza. Dopiero wtedy rozwiodła się z pierwszym mężem. Paweł poprosił o zgodę na ślub z Olgą, swojego bratanka - cara Mikołaja II, ale ten odmówił. W 1902 Paweł i Olga i tak się pobrali morganatycznie, ale z tego powodu Olga nie otrzymała tytułu wielkiej księżnej ani żadnego innego. W 1904 Luitpold, książę-regent Bawarii nadał Oldze tytuł hrabiny von Hohenfelsen. W 1913 Mikołaj II uznał małżeństwo Pawła i Olgi, i wezwał oboje do przeniesienia się do Petersburga (podobnie jak w przypadku morganatycznego małżeństwa swojego młodszego brata - Michała Romanowa z Natalią Szeremietjewską). Od Mikołaja II Olga otrzymała tytuł księżnej Paley.
Olga i Paweł mieli 3 dzieci:
- księcia Włodzimierza Pawłowicza Paley (1897-1918), poetę, zamordowanego na Syberii razem z kilkoma kuzynami i ciotką Elżbietą Fiodorowną,
- księżniczkę Irinę Pawłownę Paley (1903-1990), żonę jej kuzyna księcia Fiodora Aleksandrowicza (syna Kseni Aleksandrowny), a potem hrabiego Huberta Conquere de Monbrison,
- księżniczkę Natalię Pawłownę Paley (1905-1981), żonę Luciena Lelonga, a potem Johna Wilsona.
[edytuj] Wygnanie
Olga opuściła Rosję w 1920 razem ze swoimi dwiema córkami. Udała się do Finlandii. Jej mąż i syn zostali zamordowani przez bolszewików. Zmarła na wygnaniu w Paryżu.
[edytuj] Bibliografia
- (dotyczy jedynie danych osobistych):
- Genealogisches Handbuch des baltischen Adels, Teil II. Estland, Görlitz 1928
- Almanach de Gotha, Gotha 1905 i 1931
