ORP Warszawa (niszczyciel 1970)

Z Wikipedii

Historia
ORP Warszawa
Na beczkach poligonu demagnetyzacyjnego w VIII basenie portu Gdynia
Położenie stępki	1956
Wodowanie	1957
Oddanie do służby	25 czerwca 1970
Wycofanie ze służby	31 stycznia 1986
Status okrętu	zatopiony jako element falochronu w 1977
Stocznia	Stocznia Sudomech, Leningrad, ZSRR
Wcześniejsza nazwa	Sprawiedliwyj
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa - 2850 ton pełna - 3600 t
Długość	127,5 m
Szerokość	12,9 m
Zanurzenie	4,6 m
Napęd	turbiny parowe o łącznej mocy 53 000 KW (72 000 KM) napędzające 2 śruby
Prędkość	maksymalna - 38 węzłów ekonomiczna - 14 węzłów
Zasięg	4000 mil morskich
Załoga	300 ludzi
Uzbrojenie	podwójna armata morska kalibru 130 mm SM-20-ZIF1, zapas 400 naboi, poczwórna armata morska kalibru 45 mm SM-2-1, zapas 194 naboje, podwójna wyrzutnia ZIF-101 dla rakiet przeciwlotniczych systemu M-1 Wołna-M (SA-N-1 Modified Goa), zapas 18 pocisków, pięciorurowa wyrzutnia torpedowa PTA-53-61 kalibru 533 mm dla torped przeciw okrętom podwodnym SET-53M, zapas 5 torped, dwie dwunastoprowadnicowe wyrzutnie RBU-6000 dla rakietowych bomb głębinowych RGB-60, zapas 120 bomb

ORP Warszawa (w służbie 1970-1986) - polski niszczyciel rakietowy projektu 56AE (kod NATO: Kotlin SAM). Był drugim okrętem o tej nazwie.

Okręt został kupiony w ZSRR w 1970 (dawny "Sprawiedliwyj"). Uroczyste podniesienie polskiej bandery oraz nadanie nowej nazwy i numeru burtowego 275 nastąpiło 25 czerwca 1970 w Porcie Wojennym Gdynia. Po raz ostatni opuścił "biało-czerwoną" 31 stycznia 1986. Pod polską banderą przepłynął ponad 77 tys. mil morskich, odbywał rejsy do portów ZSRR, Finlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Danii i Szwecji.

Spis treści

1 Informacje ogólne
2 Wyposażenie wykrywania celów i kierowania uzbrojeniem
3 Dowódca
4 Zobacz też

[edytuj] Informacje ogólne

Projekt: CKB-53 w Leningradzie
Budowa: Stocznia Sudomech w Leningradzie
położenie stępki: 1956
wodowanie: 1957
podniesienie bandery:
- radzieckiej: 1958
- polskiej: 1970
przydział:
- Marynarka Wojenna ZSRR: Flota Bałtycka
- Polska Marynarka Wojenna: 7 dywizjon Niszczycieli, następnie 3 Flotylla Okrętów

[edytuj] Wyposażenie wykrywania celów i kierowania uzbrojeniem

stacja radiolokacyjna dozoru powietrznego MR-300 Angara (Head Net-A)
stacja radiolokacyjna naprowadzania uzbrojenia rakietowego Jatagan (Peel Group)
stacja radiolokacyjna kierowania ogniem artylerii dużego kalibru Sun Visor
dwie stacje radiolokacyjne kierowania ogniem artylerii małego kalibru Fut-B (Hawk Screech)
podkadłubowa stacja hydrolokacyjna MGK-335 Platina (Bull Horn)
system rozpoznawczy Nichrom-RR
system walki radioelektronicznej MP-401
system kierowania uzbrojeniem przeciw okrętom podwodnym Buria-61M